Βασιλάκη Σαχίνη: Κατάγεται από το Γρεβενίτι και ήταν καθηγητής φιλόλογος. Είχε εκδώσει την ποιητική συλλογή: "Τα καρδιοσταλάματα" και το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" έχει δημοσιεύσει το ποίημά του "Ο ΠΕΥΚΟΛΆΤΡΗΣ". Επίσης ο Βασίλης Σαχίνης είχε γράψει το 1932 το "ΤΟΠΩΝΥΜΙΚΟΝ ΤΟΥ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ.
Βίκυ Δερμάνη: Η Βίκυ Δερμάνη, με καταγωγή από το Γρεβενίτι, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Από τα εφηβικά της χρόνια και στη διάρκεια της ζωής της γνώρισε και αγάπησε πολύ τη λογοτεχνία. Την αισθητική και την ποιητική της έκφραση διαμόρφωσαν εκτός των άλλων και η μαγική πόλη της Αθήνας των δεκαετιών 1960-70, ο μυθικός κόσμος του Θεάτρου που είχε την τύχη από παιδί να γνωρίσει, καθώς και η τραγική Σύλβια Πλαθ, ο αποκαλυπτικός Τάσος Λειβαδίτης και ο μοναδικός Νίκος Γκάτσος. Εδώ και αρκετά χρόνια γράφει ποιήματα προσπαθώντας να διατηρεί μέτρο και συνέπεια στο έργο της, όσο και στη σχέση με το αναγνωστικό της κοινό.
Έργα της
ιδίας:
"Πάνε
χρόνια που σαν αγρίμι", εκδόσεις ΑΩ, 2009.
"Λέξεις
βρύα της ψυχής", εκδόσεις ΑΩ, 2010.
Γιώργο Κέφαλο: Ο Γιώργος Κέφαλος γεννήθηκε στο Γρεβενίτι και ζει στις Αχαρνές Αττικής. Έχει εκδώσει τα "ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ", μια συλλογή 45 ποιημάτων, κατάθεση ψυχής από τα Πέτρινα Χρόνια.
Δημήτρη Βουγάνη: Ο Δημήτρης Βουγάνης γεννήθηκε στο
Γρεβενίτι και ζει στο Σωλτ Λέικ στη Γιούτα στις ΗΠΑ. Δηλώνει στιχοπλόκος και
μάλλον γράφει γιατί;...
Γιατί;
Ψάχνω να
βρω τι με οδηγεί
και βάζω
λέξεις στο χαρτί
αυτός ο
πόθος να εκφραστώ
απ' του
μυαλού μου τη Φαιστό...
Λες νάνε
κάτι φυσικό
ο τρόπος για
να λειτουργώ;
ρίχνοντας
σκέψεις στο γιαλό
που ίσως
βρουν προορισμό;
Λες να μ'
αρέσει να κερνώ
πλεγμένες
λέξεις στο κοινό;
σε ένα σχήμα
ελκυστικό
σαν
"γαρνιτούρα" σε ποτό;
Μπορεί μα
απ' όλα τελικά
νάνε μια
άλλη μου πλευρά!
σκέψεις που
γίνονται εργαλεία
για της
ψυχής την αρμονία!
Εκφράζουν
μια ευαισθησία
προσωπική
ευθυκρισία..
που εδώ κι
εκεί είχα σκεφτεί
μα δεν τις
είχα επισκεφτεί...
Κι έτσι μια
μέρα ένα πρωί
τις καταθέτω
στο χαρτί
κράμα ηδονής
με φαντασία
όπως στην
"τελεία συνουσία".
¸.•´¸.•*´¨)
¸.•*¨)
Δημήτρης
Βουγάνης.
Σαλτ Λεικ
Σιτυ,
Γεώργιο Παπαβράνο (Ανανία): Λαϊκός ποιητής, γεννήθηκε και έζησε στο Γρεβενίτι. Συχνά όταν τον ρωτούσαν για κάτι έλεγε: "Θα πω ένα ποίημα, ένα ποίημα τα λέει όλα" όπως:
Το νόημα της
ζωής
Όποιος δεν πίνει, δεν γλεντάει,
κούκλες
ομορφούλες δεν αγαπάει,
στραβός στον
Άδη πάει!
Στους
ποιητές του Γρεβενιτίου θα συμπεριλάβω και την
Γωγώ Φώτου, γιατί μας έστειλε ένα πολύ ωραίο ποίημα για το χωριό, σε
ελεύθερο στίχο, μια από τις πιο ωραίες
αναρτήσεις!
Η τρέλλα πάει στα βουνά. Κι εκεί
πρέπει να μένει
Πάρε την τρέλα σου κι έλα στο βουνό.
Μάζεψε ντομάτες και μύρισε τα χέρια σου μετά. Μάζεψε ραδίκια. Φύτρωσαν στην αυλή ανάμεσα στις πέτρες. Δεν ζήτησαν τίποτε ως αντάλλαγμα γι’ αυτό. Μόνο αέρα, ήλιο και δροσιά γρεβεντάτικη.
Πάρε την
τρέλα σου κι έλα στο βουνό.
Δες την
ομορφιά.
Ντάλιες,
νούφαρα, κατιφέδες, τριαντάφυλλα, κλέφτες, ακόμα και τα άνθη της κολοκυθιάς
γελάνε με την ασχήμια της Αθήνας. Πέτα την ασχήμια είναι αδερφή της τρέλας,
μόνο η ομορφιά έχει λογική σε τούτο τον παράλογο κόσμο.
Πάρε την
τρέλα σου κι έλα στο βουνό.
Άκου τον ήχο
της γαλήνης. Η Ζορίκα πάντα ρει, η Κρίζια παγώνει το άγχος, η Ρέτσια κάνει
συναυλία με τους σπίνους απόψε. Θα πάμε;
Πάρε την
τρέλα σου κι έλα στο βουνό.
Δες τα
διπλά. Πιες τσίπουρο στην πλατεία, στο χάνι ή στο μπαράκι. Παντού έχει παρέα.
Ναι, αυτή που ξέχασες πως υπάρχει στη βαβούρα. Εκεί που όλοι μιλάνε μόνο πίσω
απ’τους τοίχους. Γλέντα, γέλα, ξέχνα και μετά πέσε για έναν ύπνο βαθύ,
ονειροφορτωμένο, γλυκό, βουνίσιο, γνήσιο, γρεβεντάτικο.
Στο γυρισμό,
θυμήσου να χαζέψεις τ’ άστρα. Δεν τα’ χεις ξαναδεί στο υπόσχομαι.
Πάρε την
τρέλα σου κι έλα στο βουνό.
Περπάτα,
σκάλισε, κουνήσου, ανέπνευσε, ξεμούδιασε την ψυχή. Μην σε νοιάζει αν ιδρώσεις.
Η τεμπελιά βρωμάει χειρότερα.
Πάρε την
τρέλα σου κι έλα στο βουνό.
Και μην
περιμένεις το καλοκαίρι. Έχει άλλη στολή κάθε εποχή. Βαρέθηκε να ντύνεται και
να σε περιμένει.
Πάρε την
τρέλα σου κι έλα στο Γρεβενίτι.
Άσε την
τρέλα σου εδώ και γύρνα ένας άλλος.
Εμπνεύσου!
Γωγώ Φώτου
(Με αφορμή το Σαββατοκύριακο
6-7/10 στο χωριό)
Θα τελειώσω
με ένα ποίημα που απαγγέλω κάθε
χρόνο στην πρωινή προσευχή
στους μαθητές μου!
Θα βραχούμε
Κάθε μέρα η
ομιλία στην αγάπη τριγυρνά,
μα το «σ'
αγαπώ» σαν βλέπης να κρεμιέται πια στο στόμα,
πιάνομε τα
γέλια, τρέμει, κοκκινίζω και ξανά
αύριο τα
ίδια ακόμα.
Όταν παίζουν
στ' ακρογυάλι είδατε μικρά παιδιά;
Τρέχουν και
το κύμα, μέσα που τραβιέται, κυνηγούνε.
Κάνει να γυρίσει
πίσω; Έξω εις την αμμουδιά,
όσο τέλος...
να βραχούνε.
Με το κύμα
της αγάπης έτσι παίζομε τρελά·
αν πιο μέσα
πνίγωντ' άλλοι, στ' ακρογυάλι εμείς γελούμε·
ως την ώρα
καλά πάει το παιχνίδι μας, αλλά,
μη σας
μέλη... θα βραχούμε.
Ο Νίκος Καμπάς, άγνωστος στους
πολλούς, εξέδωσε την ποιητική συλλογή
"Στίχοι" το 1880. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια, όπου
θα εργαστεί στον δικαστικό κλάδο. Πέθανε το 1932 χωρίς να εκδώσει κάτι άλλο! Ο
ίδιος εξηγεί την σιωπή του αυτή σε ένα γράμμα του προς το Παλαμά, όπου λέει:
"Μόνο δια της λύπης είμαι εισέτι ποιητής. Όλοι οι άλλοι παράγοντες
εξέλιπον. Αυτή η Αλεξάνδρεια μ΄ έκανε κτήνος".
Η Κική Δημουλά είχει
πει: "Η ευτυχία δεν γεννά ποίηση"!
Χρόνια πολλά σε όλους
τους γρεβεντάτες ποιητές, καλή έμπνευση!
Αν ξέχασα κάποιον, ας μου στείλει ένα ποίημα!
"ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Στα μελλοντικά σχέδια του Δ.Σ. της
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ είναι η οργάνωση, στην Αθήνα ή
στο Γρεβενίτι, ποιητικής βραδιάς με τους ποιητές, εκ Γρεβενιτίου!
Ίδωμεν...
