Κοπή πίτας από τον ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

 

"ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Ευχαριστούμε τον καλό συγχωριανό Λάμπρο Βράστο, ο οποίος αγόρασε το βιβλίο από το ΒΙΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΣΤΕΓΩΝ- ΜΠΡΑΒΟ! και γι αυτό- και μας έστειλε τις πληροφορίες να τις γνωρίσουν οι συγχωριανοί και οι φίλοι του Γρεβενιτίου!

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

 

Απεβίωσε ο καλός συγχωριανός Γιώργος Βράστος, του  Ηρακλή.

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ, ο  ΜΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ και το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" απευθύνουν στους οικείους και τους συγγενείς του τα θερμά τους συλλυπητήρια.

Χρόνια πολλά στους Θανάσηδες και τις Αθανασίες με άρωμα-αγιογραφίες από το Γρεβενίτι!...

 

Οι Άγιοι Αθανάσιος και Κύριλλος 

στην κόγχη πίσω από την Αγία Τράπεζα, στην Παναγία στο Γρεβενίτι.

Κόσμημα πραγματικό, τόση λεπτομέρεια και αφού πέρασαν τόσα και τόσα! 

Χρήστος Μώκος, 

παιδί της κατασκήνωσης της Γρεβενέσιας

και παιδί πλέον και του Γρεβενιτίου!

"ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Ευχαριστούμε πολύ, Χρήστο!

Νέο Δ.Σ. στην ΕΝΩΣΗ ΖΑΓΟΡΙΣΙΩΝ!

 

 Λίμνη  Πηγών Αώου!

Μετά τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. της Ένωσης των Ζαγορισίων, η νέα σύνθεση έχει ως εξής:

Πρόεδρος: Αλεξάνδρα Χρόνη, Ελαφότοπος

Αντιπρόεδρος Α': Ελένη Σκούρτη, Πάπιγκο

Αντιπρόεδρος Β': Δημήτρης Πριμηκύρης, Ελατοχώρι

Γενική Γραμματέας: Ευφροσύνη Δρακοπούλου, Ελαφότοπος

Ταμίας: Χρήστος Ζαμπακόλας, Ασπράγγελοι

Ειδικός Γραμματέας: Προκόπης Γκογιάννος, Ελαφότοπος

Έφορος Τύπου: Γιάννης Σιούλας, Γρεβενίτι

Έφορος Δημοσίων Σχέσεων: Αλέξανδρος Σπύρου, Βίτσα

Έφορος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων και Πολιτιστικών: Θεανώ Σιούτη, Διπόταμο

Το χειμερινό Πολυφωνικό Καραβάνι ξεκίνησε το ταξίδι του από τα Γιάννενα!

 

Οι κυρατζήδες του καραβανιού ανέβηκαν στην σκηνή, οι φωνές ενώθηκαν αρμονικά, προκαλώντας ρίγος, δέος και συγκίνηση στους ακροατές, δημιουργώντας  γέφυρες ανάμεσα στα Γιάννενα την πρωτεύουσα της Ηπείρου και την Δρόπολη, την Αθήνα και την Δερβιτσάνη, μέχρι την μακρινή Χειμάρα. Έτσι  ξεκίνησε το χειμερινό του ταξίδι  το Πολυφωνικό Καραβάνι, σε μια σύναξη πολυφωνίας που φιλοξενήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Ηπείρου και της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας και του Υπουργείου Πολιτισμού.

Οκτώ πολυφωνικά σχήματα, διαφορετικής γεωγραφικής προέλευσης, μας ταξίδεψαν μέσα από την αρμονία της ηπειρώτικης πεντατονικής μουσικής φόρμας, κάνοντάς μας να νιώσουμε πως το πολυφωνικό τραγούδι που ανθεί εδώ και αιώνες στην περιοχή της Ηπείρου και της γειτονιάς μας στα Βαλκάνια, μπορεί να γίνει γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων και παράλληλα προβάλλοντας την ανάγκη να διατηρηθεί μέσα από την συστηματική καλλιέργειά της, μια μουσική παράδοση αιώνων που τείνει να εκλείψει. 

Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Περιφερειάρχης Ηπείρου, κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης, η πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου κ. Ελένη Ακονίδου, ο καθηγητής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επιστημονικός σύμβουλος του Καραβανιού, κ. Βασίλης Νιτσιάκος, ο καθηγητής μουσικής και πρωτεργάτης του πολυφωνικού σχήματος «Ήνορο», κ. Κώστας Λώλης, οι πρωτεργάτες του Καραβανιού, Αλίκη Γκανά και  Αλέξανδρος Λαμπρίδης, καθώς και η εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς κ. Τζαβάρα, η οποία αναφέρθηκε στην εγγραφή του Πολυφωνικού Καραβανιού στον διεθνή κατάλογο Καλών Πρακτικών Διαφύλαξης Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. 

Την έναρξη του πολυφωνικού μουσικού ταξιδιού, έκαναν οι μαθητές του Μουσικού Γυμνασίου και Λυκείου Ιωαννίνων, οι οποίοι ενθουσίασαν με το δέσιμο των φωνών τους σε ένα τόσο ξένο για την εποχή τους άκουσμα, βάζοντας έτσι τα θεμέλια για «μέλλοντες διαρκείας» στο πολυφωνικό τραγούδι, όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά. Με φωνές και όργανα συνεχίστηκε το πρόγραμμα της βραδιάς, όπου η παραδοσιακή κομπανία του Λευτέρη Γκιώκα, συνομίλησε με τις δυνατές, γεμάτες συναισθήματα, φωνές των γυναικών και των ανδρών που μας ταξίδεψαν πάνω από κορφές και από ποτάμια, εκεί όπου καταργούνται τα όρια, χτίζονται γεφύρια, ανοίγονται δρόμοι και μονοπάτια ανταλλαγής πολιτιστικών αγαθών και η πολυφωνία γίνεται πρότυπο συνύπαρξης και τρόπος ζωής.  

Ανδρομάχη Παπαευσταθίου

Αρχαιολόγος- Φιλόλογος

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΛΟΓΙΚΗΣ σήμερα!...

 Χρόνια πολλά σε όλους τους Λογικούς! Αν και ο γνωστός αοιδός Κ.Καφάσης τραγουδούσε ...προφητικά: "Η λογική του μέλλοντος κυρά μου είναι η τρέλα". Επίσης, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες αλλάζει η χρήση του "Τρελοκομείου Δαφνίου" σε "ΛΟΓΙΚΟΚΟΜΕΊΟ"! Ένα παράδειγμα: "Ο βουλευτής ξοδεύει 200.000 € για να εκλεγεί, άρα είναι ΛΟΓΙΚΟ να κλέβει για να τα βγάλει!" Δεν είναι λογικό; Μέσα στο ΛΟΓΙΚΟΚΟΜΕΊΟ... Τάχιστα να επανέλθει και το ΜΑΘΗΜΑ "ΛΟΓΙΚΗ", φυσικά με το βιβλίο του ΣΟΥΛΙΑ μετά από πρόταση του ΣΙΟΥΛΑ!...

Στου Βενιζέλου την αυλή, με άρωμα Γρεβενιτίου! (Δημοσίευση "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017)!...

 

               1935: Στην αυλή του σπιτιού του Ελευθερίου Βενιζέλου

Όρθιος αριστερά ο Βασίλης Γεωργίου Δερμάνης, αρχιμάγειρας της οικογένειας Μετά το αποτυχημένο κίνημα του Βενιζέλου το Μάρτη του '35 θα τον ακολουθήσει στην αυτοεξορία του στο Παρίσι!

Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του Γιώργου Δερμάνη και τον ευχαριστούμε πολύ!

Ανδρέας Δερμάνης, με παππού από το Γρεβενίτι!...

 

                               Ο   Ανδρέας  στο  Δημοτικό Σχολείο  Γρεβενιτίου!...

Ο Ανδρέας Δερμάνης είναι σκηνοθέτης και μοντέρ, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ελλάδα. Έχει συνεργαστεί με πολλά κανάλια σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των BBC, Channel 4, France 2, MTV, Sky Arts, Sky Italia και Vice, συν δισκογραφικές όπως οι Sony, Universal και Warner Music.

Ξεκίνησε από την τηλεόραση ψυχαγωγίας στην Αγγλία, όμως αργότερα κινήθηκε προς το περιεχόμενο που εστιάζει στις ανθρώπινες ιστορίες, δημιουργώντας ένα portfolio εργασιών σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων. Το “Andi” που έκανε πρεμιέρα στην ελληνική τηλεόραση το 2017, έγινε το πρώτο του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους και καταπιάστηκε με θέματα ταυτότητας και μετανάστευσης μέσα από τα μάτια του ηθοποιού Νίκου Γκέλια, μέρος μιας γενιάς Αλβανών που μετακόμισαν στην Ελλάδα μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Χότζα.

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του “Lost Youth” έγινε σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Rosa Luxemburg και γυρίστηκε σε Ελλάδα, Σερβία και Τουρκία. Η ταινία εξερεύνησε τον περίπλοκο κόσμο μιας ομάδας νεαρών Αφγανών που κυνηγούσαν ένα όνειρο γουέστερν. Επίσης, μετά τη φονική έκρηξη στη Βηρυτό το 2020, ο Ανδρέας συνέγραψε, παρήγαγε και επιμελήθηκε το "I Love Beirut", μία streaming εκδήλωση διάρκειας 95 λεπτών που ενσωμάτωσε στοιχεία ντοκιμαντέρ, αναγνώσεις και ζωντανή παράσταση. Το “I Love Beirut” παρακολουθήθηκε διαδικτυακά σε περισσότερες από 120 χώρες και αργότερα μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε Καναδά, Γαλλία, Ιταλία και Λίβανο. Το πρόγραμμα περιλάμβανε παραστάσεις από τους Mika, Kylie Minogue, Rufus Wainwright, Mashrou Leila και Danna Paola.

Το 2022 ο Ανδρέας αποφάσισε να εξερευνήσει το ενδιαφέρον του για τα βορειοδυτικά Βαλκάνια, πραγματοποιώντας την πρώτη του σειρά podcast. Το Epirus Falls, όπως λέει ο ίδιος, «είναι η ερωτική επιστολή μου, προς μια περιοχή που έχει κλέψει την καρδιά μου». Αλλά περισσότερο από αυτό, «είναι επίσης ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης, καθώς γνωρίζω ένα μέρος που ελπίζω μια μέρα να αποκαλέσω σπίτι».

VICE: Πες μας λίγα πράγματα για εσένα και τη σχέση σου με την Ελλάδα.

Ανδρέας Δερμάνης: Λοιπόν, μεγάλωσα στο Ηνωμένο Βασίλειο από Αγγλίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα. Αλλά ο πατέρας μου γεννήθηκε στην πραγματικότητα στο Παρίσι πριν μετακομίσει στο Λονδίνο, επειδή ο παππούς μου, με καταγωγή από την Ήπειρο (Γρεβενίτι), ήταν ο σεφ του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας, Ελευθέριου Βενιζέλου (ο οποίος κατέφυγε στο Παρίσι μετά από απόπειρα πραξικοπήματος) και η γιαγιά μου ήταν ορφανή, από τη Σμύρνη. Μετακόμισε στο Παρίσι για να ζήσει με μια «θεία». Έγινε μοδίστρα και οικονόμος της Ελένης, συζύγου του Βενιζέλου. Και έτσι οι παππούδες μου γνωρίστηκαν στο σπίτι του Βενιζέλου.

   Μεσοχώρι  Γρεβενιτίου  με πλατανόφυλλα!...

 Οπότε, θέλω να πω, είχαμε μια ισχυρή αίσθηση του ελληνικού πολιτισμού στο σπίτι, αλλά ο δεσμός μας με την Ελλάδα ήταν κάπως σπασμένος λόγω αυτής της μετανάστευσης. Έτσι, ο ελληνικός πολιτισμός ήταν μεγάλο πράγμα για μένα καθώς μεγάλωνα. Από τη μουσική μέχρι το φαγητό και τις επισκέψεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία στο Λονδίνο, ήταν πάντα ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου. Και φυσικά, δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη σύνδεση με την Ελλάδα όταν έχεις το όνομα Ανδρέας Δερμάνης. Αλλά ήταν ουσιαστικά στα τέλη των 20s μου όταν άρχισα να σχηματίζω τη δική μου σχέση με την Ελλάδα, ξεχωριστή από αυτή που μου είχε δείξει η οικογένειά μου.

Ο πατέρας μου πέθανε πριν από περίπου επτά χρόνια και έμεινα κάπως «κολλημένος» στην Ελλάδα, λόγω γραφειοκρατικών εργασιών που έπρεπε να κάνω. Πήρα ΑΦΜ και κληρονόμησα το νησιώτικο σπίτι του, αλλά προτίμησα να περάσω χρόνο στην Αθήνα. Η Αθήνα έγινε ορμητήριο για μένα σε μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα. Ήταν η αρχή της οικονομικής κρίσης και όλη η χώρα πάλευε. Αλλά για μένα, ως δημιουργό περιεχομένου, ήταν επίσης μια ενδιαφέρουσα στιγμή και μια ευκαιρία να πω ιστορίες. Έκανα λοιπόν μια σειρά από ντοκιμαντέρ και αυτό με ενθάρρυνε να εξερευνήσω σχεδόν κάθε γωνιά της χώρας. Αγαπώ την Ελλάδα.

Μετά ήρθε το Brexit και ήταν λογικό να δώσω στον εαυτό μου την επιλογή να ζήσω στην Ευρώπη. Το να διεκδικήσω την ελληνική μου ταυτότητα ήταν κάτι που ο πατέρας μου ένιωθε ότι δεν ήταν απαραίτητο, διότι θα έπρεπε να κάνω στρατιωτική θητεία, αλλά μετά το Brexit έγινε απαραίτητο. Είμαι περήφανος που έχω την ελληνική μου ταυτότητα τώρα. Νιώθω πιο ισορροπημένος. Και αυτό είναι το αντικείμενο αυτού του podcast, να συνεχίσω να εμβαθύνω τη σχέση μου με την Ελλάδα και να κερδίσω πραγματικά αυτή την ταυτότητα εκπαιδεύοντας τον εαυτό μου όσο το δυνατόν περισσότερο για μια χώρα που μου έχει δώσει επίσης τόσα πολλά.

Ποια είναι η σχέση σου, ειδικά, με την Ήπειρο; Μένεις στην Ήπειρο τώρα;

Η Ήπειρος ήταν για μένα αυτό το πολύ αγνό, υποπληθυσμένο και σχεδόν μυθικό μέρος. Ο παππούς μου καταγόταν από ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που λέγεται Γρεβενίτι στο Ζαγόρι και μεγαλώνοντας άκουγα ιστορίες για αυτό - από τα γιγάντια τζάκια και τους κρύους χειμώνες μέχρι τις αρκούδες και την αντίσταση κατά των Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακουγόταν συναρπαστικό. Μια μέρα απλά αποφάσισα να πάω εκεί και αυτές οι επισκέψεις γίνονταν όλο και πιο συχνές. Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Σε αντίθεση με τα νησιά και την Αθήνα, η Ήπειρος είναι ένα απόκρημνο και απομονωμένο μέρος. Αλλά υπήρχε κάτι τόσο ανέγγιχτο στη φύση και τους ανθρώπους της.

 Βρήκα πολλή γαλήνη και αγάπη εκεί. Με συγκίνησε το πώς οι ντόπιοι αναγνώρισαν το επώνυμό μου, διηγήθηκαν ιστορίες από το παρελθόν της οικογένειάς μου και ήθελαν να επιστρέψω.

 Τώρα ζω μεταξύ Λονδίνου, Φλωρεντίας και Αθήνας, αλλά νιώθω ότι ο χρόνος μου στο Λονδίνο και την Αθήνα πλησιάζει στο τέλος του. Μου αρέσει να περνάω χρόνο στην Αλβανία και έτσι, για μένα, η Ήπειρος είναι ένας εκπληκτικός τρόπος να συνδεθώ με τρεις πολιτισμούς που αγαπώ: τον αλβανικό, τον ιταλικό και τον ελληνικό. Από αυτήν τη γωνιά της Ελλάδας μπορώ να πάρω ένα πλοίο και να βρεθώ στην Ιταλία και να είμαι σπίτι την επόμενη μέρα ή μέσα σε λίγες ώρες. Ή να πάρω ένα πούλμαν για τα Τίρανα, για ένα σαββατοκύριακο. Οι επιλογές είναι ατελείωτες. Και όχι, ο καιρός δεν με ενοχλεί. Μεγαλώνοντας στο Λονδίνο μπορώ να διαχειριστώ τη βροχή αρκετά καλά!

Πιστεύω ότι η Ήπειρος είναι ένας τόπος για τώρα, αλλά και ένας τόπος για το μέλλον και θα γίνει πρωταρχική μου κατοικία μόλις βρω το κατάλληλο σπίτι.

Πώς αποφάσισες να κάνεις ένα podcast επικεντρωμένο σε αυτή την περιοχή;

Η τοπική κοινωνία στην Ήπειρο είναι αρκετά κλειστή. Μόνο όταν πήγα για τη στρατιωτική μου θητεία στα Γιάννενα έκανα πραγματικά κάποιες στενές φιλίες. Δεν είναι ένα μέρος όπως η Αθήνα που είναι συνηθισμένο για τους «αουτσάιντερ» και γι' αυτό απαιτεί χρόνο και προσπάθεια. Αλλά μόλις ανοιχτεί μπροστά σου, είναι μαγικό και οι άνθρωποι είναι τόσο ευγενικοί.

Ήθελα να καταγράψω όλους τους εκπληκτικούς ανθρώπους και τις εμπειρίες που είχα στην περιοχή, αλλά και να προωθήσω την Ήπειρο σε ένα διεθνές κοινό. Είχα βρει άρθρα στο Διαδίκτυο που μιλούσαν για την ιστορία της περιοχής, όμως εστίαζαν σε υπαίθριες δραστηριότητες (όπως πεζοπορία και ράφτινγκ). Έτσι ένιωσα ότι υπήρχε ένα τεράστιο κενό στην αγορά για τις ιστορίες των ανθρώπων της και πώς είναι η Ήπειρος σήμερα. Ένιωσα ότι το podcast ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για να μιλήσω για αυτά, να ρίξω φως σε ένα μέρος που αγαπώ τόσο πολύ και επίσης, να ενθαρρύνω άλλους να ανακαλύψουν πράγματα που δεν γνωρίζουν.

Έχεις δημοσιεύσει τέσσερα επεισόδια μέχρι στιγμής. Ποιοι είναι οι επόμενοι καλεσμένοι;

Αποφάσισα να κάνω μια πιο ευρεία σειρά επεισοδίων για αρχή, για να δώσω στους ανθρώπους μια γενικότερη κατανόηση της περιοχής. Θα πάω σε πιο συγκεκριμένα πράγματα στη συνέχεια, στη δεύτερη σειρά. Τα επόμενα δύο επεισόδια θα επικεντρωθούν σε προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας και εθελοντισμού, με μια οργάνωση που ονομάζεται Κέντρο Νεότητας Ηπείρου. Προσφέρουν αυτά τα προγράμματα εθελοντισμού σε άτομα που θέλουν να ταξιδέψουν και να εργαστούν με πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, και ένιωσα ότι ήταν σημαντικό να τους δώσω φωνή. Είναι ένα θέμα που με ενδιαφέρει πολύ λόγω της δικής μου δουλειάς με μετανάστες (απασχολούμαι εθελοντικά σε μία δομή στην Αθήνα, με το Κοινωνικό ΕΚΑΒ).

Το τελευταίο επεισόδιο αυτής της σειράς θα επικεντρωθεί σε νέους που αλλάζουν τις πόλεις με τα βουνά. Αυτό είναι ένα θέμα που το βρίσκω επίσης συναρπαστικό: Χρειαζόμαστε την πόλη όπως παλιά; Δεν χρειάζομαι πια γραφείο για να κάνω τη δουλειά μου, μπορώ να εργαστώ εξ αποστάσεως. Και έτσι, ναι, η τελευταία συζήτηση εξερευνά πραγματικά αυτή την αυξανόμενη τάση της απομάκρυνσης από τις μεγάλες πόλεις και επιστροφής πιο κοντά στη φύση.

Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που έχεις μάθει για την Ήπειρο, μέσα από αυτά τα podcast;

Έχω μάθει ότι κανένα ιδιαίτερο μέρος δεν θα σου δοθεί αμέσως. Πρέπει να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου και να κερδίσεις το «δικαίωμα» να είσαι εκεί. Η Ήπειρος είναι αυτό το περίπλοκο, πολυεπίπεδο μέρος γεμάτο ενδιαφέροντες ανθρώπους, ανθρώπους που είναι δεμένοι με τη γη και με αυτή την απίστευτα ενδιαφέρουσα οθωμανική ιστορία που είναι πολύ θαμμένη, αλλά αν σκάψετε κάτω από την επιφάνεια, θα ανακαλύψετε τόσους πολλούς «θησαυρούς». Νομίζω ότι μέσα από τα podcast μαθαίνω ότι αυτό το μέρος θα μου κινεί την περιέργεια για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Πού ηχογραφείς τα podcast;

Για την πρώτη σειρά βρήκαμε ένα φανταστικό στούντιο με το όνομα Noisyland Recordings στα Ιωάννινα, που φτάχτηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια. Εκπληκτική ομάδα, με λογικές τιμές και εξαιρετικό εξοπλισμό και γνώσεις. Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ακόμα και πέρα από το podcast, έχω όλα όσα χρειάζομαι στην Ήπειρο για να συνεχίσω να δημιουργώ το περιεχόμενό μου. Και έτσι θα ενθαρρύνω κι άλλους δημιουργικούς ανθρώπους να έρθουν εδώ.

Υπάρχει κάποιος που θα «πέθαινες» να τον/την έχεις στο podcast σου;

Καλή ερώτηση. Το να έχω τον Δήμαρχο Ιωαννίνων, Moses Elisaf, ως πρώτο καλεσμένο ήταν μεγάλη τιμή για μένα. Νομίζω ότι είναι δύσκολο να μην εντυπωσιαστείς από κάποιον που έχει καταφέρει τόσα πολλά. Είναι ένας αξιόλογος, μορφωμένος και ανοιχτόμυαλος άνθρωπος και ένιωσα τιμή που συμφώνησε να είναι το πρώτο επεισόδιο ενός νέου έργου. Χρειαζόμαστε σχέσεις μεταξύ των γενεών. Χρειαζόμαστε παλιότερες φιγούρες από τις οποίες μπορούμε να μάθουμε και να αναζητήσουμε. Νιώθω ότι είναι μια σημαντική και απαραίτητη προσωπικότητα στην Ελλάδα. Χρειαζόμαστε τη φωνή του και χάρηκα που μοιράστηκα την ιστορία και τις απόψεις του με ένα διεθνές κοινό μέσω του podcast.

 Πέρα από τον κ. Elisaf, θα ήθελα να κάνω περισσότερα επεισόδια για τη μουσική, που είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γνωρίσεις μια περιοχή. Θα ήθελα επίσης να προσκαλέσω διεθνείς μουσικούς να συμμετάσχουν στη σειρά, όπως ο Alex Kapranos (ο τραγουδιστής των Franz Ferdinand). Έχει επίσης ελληνική κληρονομιά και θα ήταν φανταστικό να συζητούσαμε. Άλλα επεισόδια που σκέφτομαι για το μέλλον αφορούν τη βοτανολογία και τη μελισσοκομία, τους τεχνίτες και την εστίαση στην ακτογραμμή της Ηπείρου. Επιπλέον, πιστεύω ότι τα περιβαλλοντικά επεισόδια είναι σημαντικά - για να κατανοήσουμε επίσης μερικές από τις απειλές που μπορεί να αντιμετωπίσει η Ήπειρος στο μέλλον μέσω της ανάπτυξης και της εξερεύνησης αερίου. Αυτό προφανώς με απασχολεί και έτσι θέλω να έχω μια υγιή συζήτηση με μερικές από τις εταιρείες και επίσης, μερικές από τις ομάδες ακτιβιστών για να εκπαιδευτώ περισσότερο για το θέμα.

Ποιο είναι το feedback που έχεις από τους ακροατές;

Αισθάνομαι πολύ συγκινημένος που οι άνθρωποι έχουν αφιερώσει χρόνο για να ακούσουν το podcast και ο κατάλογος των χωρών αυξάνεται καθημερινά. Οι περισσότεροι ακροατές μας βρίσκονται στη Γαλλία και την Ιταλία, αλλά και στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στο βορειοδυτικό τμήμα. Μπορώ επίσης να δω ότι έχουμε ακροατές από την Αργεντινή και το Μεξικό, πολλούς ακροατές στις ΗΠΑ, ακόμη και μέχρι την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Γεωργία και τη Νορβηγία. Σχεδόν 10.000 ακροατές τις πρώτες δύο εβδομάδες!

 Τούτου λεχθέντος, αυτό το έργο δεν είχε ποτέ εμπορικές προθέσεις. Ήθελα απλώς να προωθήσω την περιοχή σε ένα διεθνές κοινό και να ενθαρρύνω τους άλλους να δουν την αξία που είδα στην Ήπειρο ο ίδιος. Είναι ένα πολύ εξειδικευμένο έργο και το βλέπω σαν χόμπι, ελπίζοντας όποιος ταξιδεύει στην Ήπειρο στο μέλλον και αναζητά τη λέξη στο Spotify, να βρίσκει αυτό το podcast που μπορεί απλώς να βάλει στο αυτοκίνητο ή ενώ εξερευνά το περιοχή και να ανακαλύψει τη συναρπαστική ιστορία της, αλλά και πώς είναι η Ήπειρος σήμερα.

                                                                                   (Μέρος  της συνέντευξης...)

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ!...

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

 

Απεβίωσε ο καλός συγχωριανός Βαγγέλης Τζουβάρας. Ο εκλιπών υπηρέτησε το Γρεβενίτι για πολλά χρόνια ως αγροφύλακας, αραδιάρης και εκκλησιαστικός επίτροπος.

Η κηδεία του θα γίνει στο Γρεβενίτι, την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2023, ώρα 11:00.

Η  ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΕΒΝΙΤΙΟΥ, ο  ΜΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ και το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" απευθύνουν στους συγγενείς του τα θερμά τους συλλυπητήρια.

'Εθιμα Δωδεκαημέρου του Γρεβενιτίου

 

Μεσοχώρι Γρεβενιτίου

Καθώς το Δωδεκαήμερο πλησιάζει στο τέλος του και οι Καλικαντζαρέοι ή Παγανά, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στα έγκατα της γης, αξίζει να θυμηθούμε κάποια έθιμα του Γρεβενιτίου κατά την διάρκεια του Δωδεκαημέρου, δηλαδή το διάστημα από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι την ημέρα των Φώτων.

Όπως διαβάζουμε σε σημειώσεις (Γρεβενίτι 1939) του Γρεβεντάτη ιστορικού-φιλόλογου Λέανδρου Βρανούση, ο ερχομός του Δωδεκάημερου χαιρετίζεται με το τραγούδι:

Ήρθαν τάημερα

Τα Δωδεκάημερα

Κουκόσιες μην τσακίσετε

Κουκκιά μη ροκανίσετε

Παράωρα μη βγήτε…..

Όλες αυτές τις μέρες δε μαζεύουν και δεν πετάνε την στάχτη της φωτιάς, αλλά την φυλάνε και την ρίχνουν όταν σπέρνουν το σιτάρι, μαζί με τον σπόρο «για να μη δαυλιάζει».

Την παραμονή το βράδυ κάνουν το στόλισμα της φωτιάς, θεωρώντας καλό να κόψουν κλαδιά από όλα τα οπωροφόρα δέντρα για να κάψουν την πλάκα όπου θα ψήνονταν οι λαγκίτες ή λαλαγκίτες ή λαλάγκια ή σπάργανα.

Επισκέψεις στους Χρήστους του χωριού πήγαιναν την δεύτερη και τρίτη μέρα των Χριστουγέννων.

Την διάρκεια του δωδεκάημερου τα νυχτέρια διακόπτονται, δεν κυκλοφορεί κανείς τη νύχτα, γιατί βγαίνουν τα παγανά ή τζιόιες ή καρκαντζέλια ή καρκάντζελοι ή καλικαντζαρέοι, από το πρωτοσκότι ως το πρώτο πρωινό λάλημα του πετεινού και πειράζουν κυρίως τα παιδιά.

Στα «Μαζώματα» (Γρεβενίτι 1929) του φιλόλογου- ποιητή Βασιλείου Σαχίνη, διαβάζουμε:

«Παρασκευάζουν τηγανίτες κατά την Παραμονή των Χριστουγέννων και των Φώτων από ζυμαρικά ψηνόμενα επάνω σε πλάκα τοποθετημένη επάνω στην πυροστιά. Τις τηγανίτες που τις θεωρούν σπάργανα του Χριστού τις πνίγουν έπειτα μέσα σε μέλι ή μελισσιών ή από μούστο βγαλμένο ή σε ζαχαρόνερο και αναμειγνύουν και στουμπισμένα καρύδια. Τα τσέφλια αυτών των καρυδιών συνηθίζουν και τα ρίχνουν στα σταυροδρόμια με την πρόληψιν για να ασχοληθούν οι καλλικάντζαροι (οι περιφερόμενοι κατά τα δωδεκάημερα δαίμονες) και να μην εισέλθουν στα σπίτια. Εναντίον αυτών των Καλλικαντζάρων, εις την παρουσίαν των οποίων αποδίδουν κάθε κρότον που γίνεται στο σπίτι ή στην αυλή κατά τα δωδεκάημερα που κυκλοφορούν, χρησιμοποιούν και τα εξής αλεξιτήρια: καίουν παλιοτσάρουχα στη φωτιά ή θυμίαμα διότι τη μυρωδιά αυτή δεν αντέχουν οι Καλλικάντζαροι.

Την παραμονήν των Χριστουγέννων περιφερόμενα τα παιδιά στα συγγενικά τους ιδίως σπίτια, ζητούν ψωμοκούλουρα τραγουδώντας το εξής τραγούδι: «Κόλιντι μέλιντι ντεν κουλάκου τέτα», υποθέτω το κόλιντε προέρχεται από το καλένδαι= λατιν. Πρωτομηνιά /το μέλιντε, αγνώστου δι εμέ προελεύσεως. Ίσως λέξις λεγόμενη δια την παρήχησιν του κόλιντε, η δε υπόλοιπος φράσις σημαίνει: δώσε μου κουλούρα θεία.

                                                       Βρύση   στο  Γρεβενίτι!

Το φίλεμα της βρύσης. Τις βρύσες του χωριού συνηθίζουν να τις φιλεύουν με τηγανίτες κατά τα Χριστούγεννα ή τα Φώτα, τις οποίες αφήνουν στη θυρίδα της βρύσης όρθρου βαθέος. Τις εξοχικές βρύσες φιλεύουν, πριν πιούν νερό, με γνέματα βγαλμένα από τη φλοκάτα ή από το φουστάνι ιδίως οι γυναίκες και εναποθέτουν αυτά εις την θυρίδα της βρύσης. Το έθιμο αυτό διετηρήθη εδώ στο Γρεβενίτι.»

Ο Λέανδρος Βρανούσης επίσης σημειώνει πως την ημέρα του Σταυρού, παραμονή των Φώτων, περνάει στα σπίτια ο παππάς με το αγίασμα (αγιάσμα). Ανήμερα των Φώτων, κρατούν από το αγίασμα και ρίχνουν στα αμπελοχώραφα, στα ζώα, στα μαντριά κτλ.

Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους και του χρόνου να χαρούμε με υγεία στο αγαπημένο μας Γρεβενίτι!

Ανδρομάχη Παπαευσταθίου (Αρχαιολόγος - Φιλόλογος)

Πρωτοχρονιά στο Μεσοχώρι Γρεβενιτίου!...

 

 "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Ευχαριστούμε τον συγχωριανό  Κώστα Κατσίκη, που σκέφτηκε, πρωτοχρονιάτικα, να μας ταξιδέψει λίγο  στο  γλυκό Γρεβενιτάκι μας!

"Ευτυχές το νέον έτος!"