Το δεύτερο δάνειο. Υπογράφηκε το Φεβρουάριο του 1825 (Β΄ ΜΕΡΟΣ)

                                                                               Γράφει ο εκ Γρεβενιτίου Γιώργος Δερμάνης

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Το δεύτερο δάνειο. Υπογράφηκε το Φεβρουάριο του 1825

          Το διαπραγματεύτηκε ο οίκος Ρικάρντο και Ράλλης. Πληρεξούσιοι οι ίδιοι οι και του πρώτου δανείου, ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο Ανδρέας Λουριώτης. Ο τόκος καθορίστηκε στο 5%. Ήταν ονομαστικής αξίας 2.000.000 λιρών, Όποιος όμως πλήρωνε 55 1/2 λίρες, έπαιρνε μετοχές για 100˙ δόθηκε στο 55 1/2 % ουσιαστικά. Στο πρώτο πλήρωνε 59. Άρα ξεκαθάρισε στις 1.110.000 λίρες. Στην πατρίδα μας σε μετρητά κατέληξαν 33.713 λίρες, λογιστικά γιατί δεν φθάσανε στην πατρίδα μας ποτέ! Εδώ έχουμε τη ρεμούλα του αιώνα!

                    Φαγώθηκαν – Πληρώθηκαν

                    ΕΣΟΔΑ 2.000.000 Χ 55 1/2 % = 1.110.000 λίρες

ΕΞΟΔΑ	1. Διαπραγ. Ρικάρντο – Ράλλης	64.000	λίρες
	2. Αγορά μετοχών Α΄δαν. Ορλ.-Λουρ.	113.000	>>
	3. Ατομικά έξοδα των Ορλ.-Λουρ.	6.716	>>
	4. Προκαταβ. τόκων 2 ετών	200.000	>>
	5. Έμπορος Λονδίνο Ιω. Μαυρ/τος	2.695	>>
	6. Γκόρντον για διαχειρίσεις	15.108	>>
	7. Κόχραν και Άγγλοι  ναυπηγοί	160.000	>>
	8. Ναυπήγηση 2 φρεγατών Αμερική	156.990*	>>
	9. Εφόδια – υλικά	65.986	>>
	10. Μετρητά Ελλάδα	33.713	>>
	11. ΥΠΑΡΧΟΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑ	291.792	>>
	Σύνολο	1.110.000	>>

* Ο αμερικανός Howe σε βιβλίο του το 1828 στη Νέα Υόρκη κάνοντας αναγωγή λιρών σε δολάρια γράφει: «750.000 δολάρια στάλθηκαν στις Η.Π.Α. για να αγοραστούν 2 φρεγάδες. Μα μια μονάχα πήγε στην Ελλάδα αξίας 300.000 δολαρίων. Τα υπόλοιπα 450.000 καταβροχθίστηκαν από αμερικανούς πολίτες».

Οι λωποδύτες

            Ο Ιωάννης Ορλάνδος με τον αέρα του προέδρου του βουλευτικού της νόθας εκλογής του στην συνέλευση του Άστρους το Μάρτιο του 1823 είχε «ζυμωθεί» και γνωριστεί με το γραμματέα του Εκτελεστικού και υπουργό των Εξωτερικών Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Αυτό δεν ήταν αρκετό˙ κολλάει δίπλα στον Ορλάνδο ένα δικό του τσιράκι τον Λουριώτη (στο γαμπρό των Κουντουριωταίων) για να ενημερώνεται για τις κινήσεις του πρώτου.

Το θράσος

            Γράμμα Ορλάνδου προς την Κυβέρνηση: «Αν η διοίκησιςενίκησε τους σπαθάτους αυτούς, ως ακούομεν και δεν τους έκρινε να τους θανατώσει, δια να παστρεύσει την Ελλάδα από τέτοιες βρώμες, αλλά τους εσυγχώρεσε ως άλλοτε, τότε όλη η Ευρώπη θέλει στοχασθεί, ότι η Ελληνική Διοίκησις δεν είναι διοίκησις, αλλά σκιά και ούτε δύναται να στερεωθεί ποτέ».

            Αυτός ο «καλός πατριώτης» που ενθυλάκωνε μίζες απ’ τα δάνεια, με περίσσια θρασύτητα ενδιαφερόταν για την Ευρώπη μήπως και χολωθεί γιατί η Ελλάδα δε σκότωσε.… τον Κολοκοτρώνη γιατί αυτή είναι η «βρώμα». Το αίμα, η πείνα του Μεσολογγίου γι’ αυτόν περνούσαν απαρατήρητα. Έφτασε στο σημείο ακόμη στις 24 Μαΐου 1824 να στείλει γράμμα απ’ το Λονδίνο στην Κυβέρνηση «να αντικαταστήσει όλους τους πολεμικούς αρχηγούς … με Ιταλούς αξιωματικούς».

            Στην Αμερική παρήγγειλε 4 φρεγάτες, ναυπηγήθηκαν 2. Στην Ελλάδα έφθασε μονάχα μία το Δεκέμβριο του 1826! Η μία λέει «χάθηκε» στον Ειρηνικό Ωκεανό!

            Τα ψίχουλα που φτάσανε στην Κυβέρνηση σπαταλήθηκαν για να τη στεριώσουν στους δύο εμφύλιους πολέμους. Με το δεύτερο δάνειο, κυρίως, πλουτίσανε εκτός από Έλληνες και ξένοι.

            Για να ’ρθουμε και στα πιο πρόσφατα δικά μας οικονομικά στοιχεία που συνέβαλλαν στη σημερινή οικονομική κρίση στη χώρα μας. Η Εφημερίδα «Τα Νέα» 11 Μαΐου 2009, αφού έλαβε υπ’ όψιν της το Παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, αλλά και τις εκτιμήσεις των Επιτελών του τμήματος Οικονομικών Ερευνών του ΣΔΟΕ, οι ελληνικών συμφερόντων «οφσορ» εταιρίες υπερβαίνουν τις 10.000 (!) και διακινούν ετησίως περί τα 500 δις €.

            Το 2010 ένας παγκόσμιος και πιστοποιημένος οργανισμός, η Διεθνής Διαφάνεια μας λέει: «η διαφθορά (ο τζίρος της) σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζει το 1 τρις $. Δηλαδή στα 200 τρις $ ετήσιου παραγόμενου παγκόσμιου πλούτου είναι το 0,50%. Να βάλουμε εμείς έτσι απλόχερα ότι το 10% πήγε στη διαφθορά (κλεψιές-μίζες κ.λπ.) άρα 340 δις € - 34 δις € = 306 € το έλλειμμα. Όμως ένα ολόκληρο σύστημα συνεπικουρούμενο από κάθε λογής αποκαΐδια οικονομολόγων, τη λαϊκή δυσαρέσκεια τη διοχετεύουν στο ότι πτωχεύσαμε επειδή έγιναν κλεψιές και λοβιτούρες. Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία αυτό το ασπάζεται και οι «νόμιμοι» και ευλογημένοι απ’ το κράτος ΔΥΝΑΣΤΕΣ να συνεχίζουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, γιατί για μας φταίνε περισσότερο όλοι οι άλλοι.

            Και ένα άλλο ακόμη γιατί τόση αγωνία, του ότι δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα, ενώ απ’ την άλλη μεριά αφού δεν παράγεται τίποτα πως γίνεται να υπάρχει τέτοιος και τόσος πλούτος; Πέφτει απ’ τον ουρανό;

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Γιώργος Δερμάνης