«Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα»
Νηλ Άρμστρονγκ
Το καλοκαίρι, πολλές φορές, ακολουθούσα τον πατέρα μου στις εργασίες του Δασικού Συνεταιρισμού. Για τα παιδικά μου μάτια ήταν μια τρομερή εμπειρία. Κοιμόμασταν στο δάσος σε σκηνές, τρώγαμε το ίδιο φαγητό, έβλεπα τους συνεταίρους που δούλευαν, που έκαναν αστεία, που μάλωναν.
Εκείνες τις μέρες, Ιούλιος του 1969, είχαμε κατασκηνώσει στο Σελά, πίσω από τον Προφήτη Ηλία. Από τους συνεταίρους θυμάμαι τον Γιώργο τον Παπαβράνο, που είχε φτιάξει το κρεβάτι του πάνω σε μια οξιά! Θυμάμαι τον Γιώργο τον Κέφαλο, που ως ο πιο νέος μάς μάζευε και τραγουδούσαμε. Εγώ, μάλιστα, είχα ψιλή φωνή και καθώς προσπαθούσα να την κάνω βαριά, ο Γιώργος μου έλεγε: "Να τραγουδάς όπως είναι η φωνή σου, μην την αλλάζεις".
Μάγειρας ήταν ο μπαρμπα-Τάκης ο Παυλίδης (Σαράτσιος), ένας πανέξυπνος άνθρωπος με φοβερό χιούμορ! Ο πατέρας μου φοβότανε να με πάρει στο χώρο εργασίας και με άφηνε να με προσέχει ο μπαρμπα-Τάκης. Του άφηναν μάλιστα και κάτι τεράστιες καταστάσεις με αριθμούς για να τους προσθέσει και να υπολογίσουν τον όγκο της ξυλείας. Έκανε τόσο γρήγορα προσθέσεις, που ακόμα και τώρα τον θυμάμαι με θαυμασμό!
Το βράδυ στις 20 Ιουλίου 1969, ακούγαμε από ένα ραδιάκι, ο πατέρας μου χωρίς ραδιάκι δεν πήγαινε πουθενά, την περιγραφή πώς ο πρώτος άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη. Καθώς ακούγαμε την περιγραφή, κοιτούσαμε προς τη Σελήνη μήπως και δούμε κάτι να κινείται! Οι πιο καχύποπτοι έλεγαν ότι πρόκειται για ψέμα. Μέχρι σήμερα υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι αυτά είναι "θεωρίες συνωμοσίας"!
Αφού πέρασε αρκετή ώρα ο καταυλισμός ησύχασε, εμείς ευτυχισμένοι που ζήσαμε μια τέτοια μέρα πήγαμε στα γιατάκια μας και τα αηδόνια, οι γρύλοι, το αεράκι συνέθεσαν μια υπέροχη μουσική συμφωνία, "τη νιοστή συμφωνία του Σελά", που μας νανούρισε.
20 Ιουλίου 1969, μικρό παιδάκι στο Σελά, 20 Ιουλίου 2019, πενήντα χρόνια μετά, ώριμος πλέον, πού να φανταζόμουνα ότι αυτό το "μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα" θα ήταν ένα μεγάλο άλμα στο κενό, που θα περιείχε εικόνες ανθρώπων που ψάχνουν για φαγητό στους κάδους των σκουπιδιών;
Αφού εμείς στο Σελά κοιμηθήκαμε ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι, στη συνέχεια, τι δεν πήγε καλά, ρε γαμώτο!
Γιάννης Σιούλας
