Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΤΗΣ !

Σε εκδήλωση που έγινε στο Μεσοχώρι Γρεβενιτίου στις 13 Αυγούστου 2017, η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΕΒΕΝΙΤΊΟΥ τίμησε τους αείμνηστους προέδρους της: 

Χρίστο Παπαχριστοδούλου και Ιωάννη Πατίκο.

  

Ο Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ  Δημήτρης Λιοδάκης μιλάει για την προσφορά του  Χρίστου Παπαχριστοδούλου.

[ΜΕΡΟΣ Α΄] 

Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Ο Χρίστος Παπαχριστοδούλου ομιλητής στο συνέδριο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας (ΔΟΕ)

Αγαπητοί συγχωριανοί,

     Είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά για μένα, που το Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας Γρεβενιτίου μου ανέθεσε να παρουσιάσω συνοπτικά τη ζωή και το έργο του αείμνηστου συγχωριανού μας, Χρίστου Παπαχριστοδούλου, τέως Προέδρου της Αδελφότητας Γρεβενιτίου.

     Ο Χρίστος Παπαχριστοδούλου του Ευσταθίου και της Ελένης γεννήθηκε στο Γρεβενίτι Ζαγορίου Ιωαννίνων το έτος 1910 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 6 Δεκεμβρίου 1989. Από την ηλικία των  7 ετών είχε την ατυχία να μείνει ορφανός, διότι η μητέρα του απεβίωσε το έτος 1917. Το έτος 1934 νυμφεύτηκε την Ουρανία Σκαρπίδη, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Βασιλική και τον Γιώργο.

     Αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείου Γρεβενιτίου. Στη συνέχεια φοίτησε στο Γυμνάσιο και στο Διδασκαλείο του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς Ιωαννίνων, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του δασκάλου. Το έτος 1928 πρωτοδιορίστηκε ως δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο του Άνω Παρακάλαμου Πωγωνίου. Την 1^η  Αυγούστου 1938 μετατέθηκε στο 1/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Αγίων Αποστόλων Μετσόβου. Κατά την περίοδο 1935-1940, ύστερα από επιτυχείς εισαγωγικές εξετάσεις, αποφοίτησε από τη 2ετή  μετεκπαίδευση δασκάλων του Πανεπιστημίου Αθηνών.

     Αμέσως μετά την ιταμή εισβολή των Ιταλών στη χώρα μας, στις 28 Οκτωβρίου 1940, κατετάγη στον τακτικό στρατό με τον βαθμό του υπολοχαγού και τιμήθηκε για την ενεργό συμμετοχή του στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο. Στη συνέχεια κατετάγη στις Ομάδες Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατά του Φασισμού-Ναζισμού. Το δεύτερο εξάμηνο του έτους 1943 το Υπαρχηγείο  του Ε.Α.Μ. Ζαγορίου-Κόνιτσας τον διόρισε ως πολιτικό διοικητή του με έδρα το Σκαμνέλι Ζαγορίου και ως υπολοχαγό διοικητή του 1/85 τάγματος του 85^ου  Συντάγματος.

     Τον Ιούνιο του έτους 1945 υπέβαλε αίτηση για μετάθεση από το 1/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Αγίων Αποστόλων Μετσόβου στο 3/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενιτίου. Στο 3^ο/20-06-1945 Πρακτικό της συνεδρίασης του Εποπτικού Συμβουλίου Στοιχειώδους Εκπαιδεύσεως του Νομού Ιωαννίνων, σχετικά με την εξέταση της αίτησής του αυτής,   ο αρμόδιος Επιθεωρητής Ζαγορίου-Μετσόβου, Φώτιος Οικονόμου, κατέθεσε μεταξύ άλλων και τα εξής: ………………. « Ο Χρίστος Παπαχριστοδούλου, του Μ/ταξίου Δημοτικού Σχολείου Αγίων Αποστόλων Μετσόβου, πτυχιούχος Διδασκαλείου, μετεκπαι- δευθείς εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών, με υπηρεσίαν 17 ετών και 9 μηνών, έγγαμος μεθ’ ενός τέκνου και πυροπαθής ως πυρποληθείσης της κατοικίας του παρά των Γερμανών, χαρακτηρίζεται ως ικανός επιστημονικώς, λίαν ικανός διδακτικώς και διοικητικώς, λίαν  δεξιός, ευσυνείδητος, αξιοπρεπής και δραστήριος. Περί αυτού γνωρίζομεν ότι κατετάγη εις τας ομάδας αντιστάσεως του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, με τον βαθμόν του υπολοχαγού, τον οποίον έφερεν και εις τον τακτικόν στρατόν, ως αξιωματικός του οποίου έλαβε μέρος εις τον Ελληνοϊταλικόν πόλεμον, παρέμεινε δε εις τας ομάδας ταύτας μέχρι της αποστρατεύσεώς των. Ουδέν περιήλθεν εις γνώσιν ημών, ούτε καταγγελία τις υπεβλήθη περί τυχόν αναμίξεώς του εις εγκληματικάς πράξεις. Μετά την αποκατάστασιν των νομίμων αρχών, μετέβη εις την θέσιν του από των αρχών Ιουνίου, όμως στερούμεθα πληροφοριών περί αυτού, διακοπείσης της μετά της υπηρεσίας επαφής του».

     Όμως, λόγω της ένταξής του στις ομάδες Ανταρτών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, απορρίφθηκε η αίτησή του για μετάθεση στο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενιτίου και το έτος 1945 μετατέθηκε στην κενή θέση του 2/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Βλασίου της Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Παραμυθιάς προς το συμφέρον της υπηρεσίας και μάλιστα έλαβε 15.000 δραχμές ως οδοιπορικά έξοδα.

     Το έτος 1946 εξορίστηκε στην Ικαρία και μετά στη Μακρόνησο μέχρι το έτος 1949. Επανήλθε στην υπηρεσία το έτος 1952. Επί Κυβερνήσεως Παπάγου απολύθηκε και πάλι από τη δημόσια υπηρεσία, αλλά επανήλθε επί Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή και τοποθετήθηκε στο Μαυρούδι Θεσπρωτίας. Τέλος μετατέθηκε στο 6^ο δημόσιο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω Αττικής το έτος 1956, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε κατά την περίοδο 1975-1980. Σε όλα τα προαναφερθέντα σχολεία, πέραν του σημαντικότατου παιδαγωγικού και διδακτικού του έργου, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εξεύρεση οικοπέδων και την ανέγερση διδακτηρίων με συντονισμένες υπηρεσιακές ενέργειες, ακόμη και με επανειλημμένες και επίμονες σχετικές προσωπικές παραστάσεις προς τους αρμόδιους φορείς.

     Μετά την επιστροφή του από την εξορία εργάσθηκε στο Ιδιωτικό Σχολείο του Χατζηδάκη, ενώ παράλληλα παρέδιδε και ιδιαίτερα μαθήματα κατ’ οίκον σε μαθητές και κυρίως σε όσους προετοιμάζονταν για την εισαγωγή τους στα φημισμένα πρότυπα γυμνάσια Αθηνών και Πειραιά (όπως π.χ.: Βαρβάκειο, Ιωνίδειο, Κολλέγιο Αθηνών κ.ά.). Πολλοί από τους μαθητές αυτούς διακρίνονται ακόμα και σήμερα σε όλους τους τομείς της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας.

     Στο Καταστατικό του Σωματείου, «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ» με ημερομηνία 2 Ιουλίου 1961, περιλαμβάνεται στα 22 ιδρυτικά μέλη της Αδελφότητας. Κατά τη δεκαετία 27/01/1974 – 08/04/1984 εκλέγονταν ομόφωνα και πρόσφερε με πάθος τις υπηρεσίες του ως Πρόεδρος της Αδελφότητας Γρεβενιτίου. Υλοποιώντας τις σχετικές αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητας, με σχετικά και τεκμηριωμένα έγγραφα, αλλά και επίμονες  προσωπικές παραστάσεις προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, προσπάθησε και πέτυχε πολλά για το γενικότερο όφελος του χωριού μας. Ειδικότερα:

     1. Εισηγήθηκε προς την Κοινότητα Γρεβενιτίου και πέτυχε την έγκριση μεταφοράς της αξιόλογης Βιβλιοθήκης του διακεκριμένου συγχωριανού μας, Μακαριστού Θεοφιλέστατου Μητροπολίτη Περιστεράς Ευσταθίου Σκάρπα, από το Κοινοτικό Γραφείο στο ΠΕΤΡΙΔΕΙΟ.

     2. Το έτος 1975 εισηγήθηκε προς τον Υφυπουργό Οικονομικών και πέτυχε την επιχορήγηση ύψους 50.000 δραχμών για τον εξοπλισμό του Τουριστικού Περιπτέρου του χωριού μας.

     3. Εκ μέρους της Αδελφότητας Γρεβενιτίου διέθεσε:

• το ποσό των 16.000 δραχμών, για τη συμβολική συμπαράσταση στις δυσκολίες φτωχών και ασθενών συγχωριανών μας.
• το ποσό των 15.000 δραχμών για την επισκευή και αναστήλωση του Κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονής Βοτσάς.
• το έτος 1978 το ποσό των 50.000 δραχμών για τον εξοπλισμό της παιδικής χαράς του χωριού μας με έξι κούνιες και μια τσουλήθρα.

     4. Το έτος 1978 εισηγήθηκε προς τον Νομάρχη Ιωαννίνων και προς τον Δήμαρχο Μετσόβου, να ενεργήσουν, ώστε η ΜΟΜΑ να αναλάβει την οδόστρωση και ασφαλτόστρωση της επαρχιακής οδού από Μπαλντούμα προς Βοβούσα. Το έργο αυτό πραγματοποιήθηκε μετά από 2-3 χρόνια.

     5. Το έτος 1983 εισηγήθηκε προς την Ακαδημία Αθηνών και πέτυχε τη διάθεση σημαντικών βιβλίων προς την Βιβλιοθήκη του Σχολείου του χωριού μας.

     6. Κατά τη δεκαετία της προεδρίας του οργανώθηκαν στην Αθήνα, με την ενεργό και ομόθυμη συμμετοχή του συνόλου των  μελών της Αδελφότητας, πολλές χοροεσπερίδες, οι οποίες άφησαν εποχή.

     Αξιοπρόσεκτη ήταν η επικοινωνιακή του επιδεξιότητα με όλους τους συγχωριανούς και τους συνεργάτες του στην Αδελφότητα του χωριού μας, καθώς και η ενεργητική συμμετοχή του σε όλες τις εκδηλώσεις της Αδελφότητας τόσο στην Αθήνα όσο και στο χωριό μας. Γνώριζε τη Βυζαντινή Μουσική και ήταν άριστος ιεροψάλτης.  Τραγουδούσε και χόρευε πολύ ωραία, όπως φαίνεται και στις επισυναπτόμενες σχετικές φωτογραφίες στην παρακάτω σελίδα 4. Για όλους είχε να πει έναν καλό λόγο και έτσι είχε κερδίσει  επάξια την γενική αποδοχή.

     Επίσης, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός, ότι ήταν και πολύ επιδέξιος κυνηγός και ψαράς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, το ότι μας έμαθε υπομονετικά να ψαρεύουμε (εμένα, τον μακαρίτη Θωμά Παυλίδη, τον μακαρίτη Γιώργο τον γιο του, τον γιο μου Βασίλη κ.ά.), πηγαίνοντας τα καλοκαίρια στα ποτάμια, στην Κούρτια και στην Τσίπιανη,   ως την τελευταία περίοδο της ζωής του.

     Είμαι πολύ περήφανος, που, ως συνάδελφος-δάσκαλος,  συγχωριανός, γείτονας και οικογενειακός φίλος, γνώρισα τον χαρισματικό αείμνηστο Χρίστο Παπαχριστοδούλου, καθώς και όλη τη στενή και ευρύτερη οικογένειά  του. 

                                                                                              Ας είναι αιωνία η μνήμη του!

 Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η νύφη του Χρίστου Παπαχριστοδούλου (σύζυγος του αείμνηστου Γιώργου Παπαχριστοδούλου) και ο γαμπρός της--δεξιάστην φωτοραφία-- στους οποίους το Δ.Σ. της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες για την  παρουσία τους.