Posted in
Τα Βλαχοχώρια της Πίνδου [2009] Βλάχοι
Τα βλάχικα χωριά της περιοχής Ζαγορίτικου ποταμού
Δημήτρη Λιθοξόου
[Ο Ζαγορίτικος ποταμός είναι παραπόταμος του Αράχθου, και συγκεντρώνει τα νερά της λοφώδους περιοχής βορειοδυτικά του Μιτσικελίου. Η λεκάνη απορροής του περικλείεται από τα χωριά Δικόρυφο στα Δυτικά, Φραγκάδες στα βόρεια και φτάνει μέχρι τον οικισμό Ποταμιά στα ανατολικά, όπου και ενώνεται με τον Βάρδα.
Διασχίζει κατάφυτες περιοχές από δρυς, πεύκα, έλατα και αγριοκαστανιές, ενώ έχει και αρκετά πέτρινα γεφύρια στην διαδρομή του.]
62. Černeši [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Τσερνέσι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Tchernesi: 200 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Τσερνέσι: σλάβικο όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 79 χριστιανικές οικογένειες, 129 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Τσερνέσι: βλαχοχώρι με 177 οικογένειες / 1.500 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Cerneši: ρουμάνικο χωριό με 200 οικογένειες [Picot 1875, 36]. Τσερνέση: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Tšerneši: στο νότιο Ζαγόρι, τέσσερις και μισή ώρες νότια από τη Laista, 120 σπίτια, 600 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Τσερνέσι: περιοχή Ζαγορίου, 139 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Tzernechi: σχολείο αρρένων, 1.700 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Τσερνέσι: επαρχίας Ιωαννίνων, 204 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Tsherneshi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Τσερνέσι: Τσερνεσίου Ιωαννίνων, 183 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 112]. Τσερνέση: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 229 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Ελατοχώριον (τέως Τσερνέσι): Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Τσερνέσι μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Ελατοχωρίου, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 450]. Ελατοχώριον: Ελατοχωρίου Δωδώνης, 153 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 220]. Τσερνέσι: Μετονομάστηκε σε Ελατοχώρι, Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Το 1589 ήταν τσιφλίκι μουσουλμάνων σπαχήδων. Παραμένει τέτοιο μέχρι το 1791 [Κουκούδης, 154, 163]. Ελατοχώρι: (έως το 1928 Τσερνέσι), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 117 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 210].
63. Makrini [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Μακρύνοβον [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Macrini: 100 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 210]. Μακρύνου (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 43 χριστιανικές οικογένειες, 62 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Μακρύνον: βλαχοχώρι με 96 οικογένειες / 450 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Μακρύνον: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Makrini: στο νότιο Ζαγόρι, δυτικά απέναντι από το Tšerneši, 60 σπίτια, 300 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Μακρίνου: περιοχή Ζαγορίου, 62 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Macrini: 860 Βλάχοι [Papahagi 1905, 148]. Μακρύνου: επαρχίας Ιωαννίνων, 101 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Makrini: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Μακρίνον: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 133 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Μακρίνον: Μακρίνου Ιωαννίνων, 97 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 65]. Μακρίνον: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 456]. Μακρίνον: Μακρίνου Δωδώνης, 67 κάτοικοι, υψόμετρο 930 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 264]. Μακρίνο ή Μακρίνι ή Μακρίνου: Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Σημειώνεται αναφορά στον οικισμό το έτος 1564 [Κουκούδης, 154, 163]. Μακρίνο: δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 78 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 452].
64. Dragari [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Δραγάρι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Dragari: 60 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 210]. Δραγάρι (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 28 χριστιανικές οικογένειες, 60 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 334]. Δραγάι: βλαχοχώρι με 65 οικογένειες / 310 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Δραγάη: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Dragari: στο νότιο Ζαγόρι, εξελληνισμένο [Weigand 1895, 315]. Δραγάρι: περιοχή Ζαγορίου, 60 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Dragai: 660 Βλάχοι [Papahagi 1905, 148]. Dragari: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Δραγάρι: Δραγαρίου Ιωαννίνων, 63 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 33]. Δραγάρι: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 103 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Καστανώνας (τέως Δραγάρι): Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Δραγάρι μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Καστανώνας, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 452]. Καστανών: Καστανώνος Ζαγορίου Δωδώνης, 47 κάτοικοι, υψόμετρο 1.030 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 238]. Ντραγκάι ή Ντραγκάρι: Μετονομάστηκε σε Καστανώνας, βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 153]. Καστανώνας: (και Καστανών, έως το 1928 Δραγάρι), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 50 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 316].
65. Šeš [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Σέσι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Chechou: 330 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Seshi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Δίλακκον (τέως Σέσο): Ελατοχωρίου Δωδώνης, 82 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 215]. Σέσι ή Σέσο: Μετονομάστηκε σε Δίλακκο, βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 154]. Δίλακκο: (έως το 1940 Σέσσα, ως το 1928 Σέσο), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 63 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 190].
66. Flamburari (Floro) [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Φλαμπουράρι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Framlari: 100 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Φλαμπουράρι (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 44 χριστιανικές οικογένειες, 104 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Φλαμπράριον: βλαχοχώρι με 150 οικογένειες / 680 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Flemburaru: ρουμάνικο χωριό με 150 οικογένειες [Picot 1875, 36]. Φραμπουράρη: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Flamburari (Floro): στο νότιο Ζαγόρι, μία ώρα νότια από το Tšerneši, 100 σπίτια, 500 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Flambourarou (Florou): σχολείο αρρένων, 1.300 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Phlamburari: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Φλαμπουράρι: επαρχίας Ιωαννίνων, 150 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Φλαμπουράρ: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 294 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Φλαμπουράρι: Φλαμπουραρίου Ιωαννίνων, 205 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 116]. Φλαμπουράριον: Φλαμπουραρίου Δωδώνης, 160 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 331]. Φλαμπουράρι: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 464]. Φλαμπουράρι ή Φλόρο ή Φλόρου: βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 154]. Φλαμπουράρι: δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 138 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 772].
67. Doljani [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Δόλιανη [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Doljani: στο νότιο Ζαγόρι, εξελληνισμένο [Weigand 1895, 315]. Δόλιανη: εξελληνισμένο βλαχοχώρι [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Doliani: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Δόλιανη: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 192 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Δόλιανη: Δόλιανης Ιωαννίνων, 157 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 32]. Δόλιανη: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 450]. Αμαρούσιον Νέον: Νέου Αμαρουσίου Δωδώνης, 56 κάτοικοι, υψόμετρο 920 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 187]. Δόλιανη: Μετονομάστηκε σε Νέο Αμαρούσι, Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Η ύπαρξη του οικισμού αναφέρεται το 1564 [Κουκούδης, 153, 165]. Δολιανή: (έως το 1955 Δόλιανη, ως το 1991 Νέο Αμαρούσιο), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 65 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 194].
68. Grebeniti [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Γρεβενίτι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Greveniti: 200 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Γρεββενίτη (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 100 χριστιανικές οικογένειες, 142 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 334]. Γρεβενίτι: βλαχοχώρι με 226 οικογένειες / 1.500 κατοίκους [Λαμπρίδης, 81]. Grebenitsi: ρουμάνικο χωριό με 400 οικογένειες [Picot 1875, 36]. Grebeniti (Grebenits): στο νότιο Ζαγόρι, δύο ώρες νότια από το Flamburari, 200 σπίτια, 1.000 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Γρεβενίτι: οικούμενον υπό 220 οικογενειών και έχον κεντρικήν εκκλησία, δύο σχολεία, παντοπωλεία, χάνιον, άφθονα ύδατα και τέσσερις υδρομύλους [Σχινάς 1897, 88]. Γρεβενίτη: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Γρεβενίτι: περιοχή Ζαγορίου, 144 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Grebenitzi: σχολείο αρρένων, 3.000 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Γρεβενίτιον: επαρχίας Ιωαννίνων, 226 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Grebenitsi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Γρεβενίτιον: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 786 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Γρεβενίτιον: Γρεβενιτίου Ιωαννίνων, 714 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 28]. Γρεβενίτιον: Γρεβενιτίου Δωδώνης, 343 κάτοικοι, υψόμετρο 980 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 211]. Γρεβενίτιον: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 449]. Γρεβενίτι ή Γκρεβενίτσι ή Γρεβενίτσλι: Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Ο οικισμός αναφέρεται το 1564 [Κουκούδης, 154, 164]. Γρεβενίτι: δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 365 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 173].
69. Trstenik (Dresteniku) [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Ντρεστένικο [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Δρεστενίκου (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 45 χριστιανικές οικογένειες, 74 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 334]. Δριστένικον: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Tărstenik (Drăstenik): στο νότιο Ζαγόρι, μία ώρα ανατολικά από το Grebeniti, 800 ? Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Dreshteniku: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Δρεστενίκον: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 420 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Δρεστενίκον: Δρεστενίκου Ιωαννίνων, 390 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 33]. Τρίστενον (τέως Δρεστενίκον): Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Δρεστενίκου μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Τριστένου, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 463]. Τρίστενον: Τριστένου Δωδώνης, 146 κάτοικοι, υψόμετρο 940 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 328]. Ντρεστενίκου ή Αρμπινέσι: Μετονομάστηκε σε Τρίστενο, βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 154]. Τρίστενο: (έως το 1928 Δρεστενίκο), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 161 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 750].
Μενού
Εθνικά και Άεθνα
Μειονοτικά ζητήματα
Γεωγραφία της Ιστορίας
Ρωμαίικα και αλλόγλωσσα
Τα οικογενειακά μας ονόματα
Χάρτες
Μειονοτικά ζητήματα
Γεωγραφία της Ιστορίας
Ρωμαίικα και αλλόγλωσσα
Τα οικογενειακά μας ονόματα
Χάρτες
"ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Ευχαριστούμε τον συνδημότη και φίλο του Γρεβενιτίου Δημήτρη Πριμηκύρη, εκ Ελατοχωρίου, που μας έστειλε την ανάρτηση!
