Φίλοι, Καλώς Ορίσατε ψηλά στο Γρεβενίτι
την πίτα μας να κόψουμε να κάνουμε Ζιαφέτι
Με Φρέσκο Αέρα ξεκίνησε το Νέο Έτος 2020 για τον Μορφωτικό Αναπτυξιακό Σύλλογο Γρεβενιτίου, αφού το Σάββατο 4 Ιανουαρίου με αφορμή την καθιερωμένη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, οργάνωσε ένα πολύ όμορφο γλέντι στην αίθουσα του Πετρίδειου Μορφωτικού Κέντρου.
Με Φρέσκο Αέρα ξεκίνησε το Νέο Έτος 2020 για τον Μορφωτικό Αναπτυξιακό Σύλλογο Γρεβενιτίου, αφού το Σάββατο 4 Ιανουαρίου με αφορμή την καθιερωμένη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, οργάνωσε ένα πολύ όμορφο γλέντι στην αίθουσα του Πετρίδειου Μορφωτικού Κέντρου.
Παρά τα απρόοπτα ατυχή περιστατικά, όπως η διακοπή του νερού, και η διακοπή ρεύματος, το Διοικητικό Συμβούλιο δεν πτοήθηκε και προχώρησε με κέφι και ζωντάνια στην υλοποίηση του προγράμματος, που ετοίμαζε καιρό πριν.
Ήταν πολύ όμορφη η εικόνα, να βλέπει κανείς να εμφανίζονται χειμωνιάτικα, από όλους τους μαχαλάδες του, έρημου τέτοιες εποχές, χωριού μας, άνθρωποι όλων των ηλικιών για να γεμίσουν σιγά σιγά την αίθουσα της εκδήλωσης. Ντόπιοι, λίγοι νέοι και υπερήλικες οι περισσότεροι, που αγέρωχα διαμένουν στον τόπο τους και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση καθώς και πολλοί καταγόμενοι από το χωριό, που σαν μαγνήτης τούς τραβά, σε κάθε κάλεσμά του. Στους παραπάνω να προσθέσουμε και τους συνεχώς αυξανόμενους φίλους του Γρεβενιτίου, οι οποίοι εντυπωσιάζονται από την ομορφιά του χωριού και των ανθρώπων του, όλες τις εποχές του χρόνου.
Το πιο συγκινητικό από όλα ήταν ότι οι περισσότερες γυναίκες κρατούσαν στα χέρια τους δίσκους γεμάτους με φαγώσιμα καλούδια, για να τα προσφέρουν με όλη τους την αγάπη, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την γρεβεντάτικη φιλοξενία και την αξία της συλλογικότητας.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Ζαγορίου Κος Γεώργιος Σουκουβέλος, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ζαγορισίων Κος Γεώργιος Φούκας και αρκετά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και του Συνδέσμου. Αφού ο Εφημέριος του χωριού π. Χρήστος Γαβρέας ευλόγησε την Πρωτοχρονιάτικη Πίτα, ο Δήμαρχος και η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Ανδρομάχη Παπαευσταθίου έκοψαν την πίτα και μαζί με τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Ζαγορισίων απηύθυναν τις ευχές τους σε όλες και σε όλους, για μια χρονιά με υγεία, προκοπή και ευτυχία.
Στη συνέχεια η αίθουσα γέμισε με τις μελωδικές φωνές των παιδιών που έψαλαν τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και πήραν από ένα μικρό αναμνηστικό δωράκι του Συλλόγου.
Στη συνέχεια η αίθουσα γέμισε με τις μελωδικές φωνές των παιδιών που έψαλαν τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και πήραν από ένα μικρό αναμνηστικό δωράκι του Συλλόγου.
Κι ενώ ο καθείς και η καθεμιά, έτρωγαν το κομμάτι τους, αναζητώντας το τυχερό φλουρί, άρχισαν να παίζουν τα όργανα , χωρίς μικρόφωνα, μιας και το ηλεκτρικό ρεύμα δεν έλεγε να έρθει. Αμέσως τα μέλη του Συλλόγου και οι πρόθυμοι εθελοντές, γέμισαν τα τραπέζια με άφθονο κρασί και τσίπουρο από ντόπιους παραγωγούς και με πλούσια εδέσματα, όπως πίτες, γίγαντες και διάφορους μεζέδες, για ευχαριστήσουν όσους προσήλθαν στο πρώτο αντάμωμα του Γρεβενιτίου για το 2020.
Το γλέντι δεν άργησε να ζωντανέψει…Σαν να ΄θελαν οι άνθρωποι να αφήσουν πίσω τις δυσκολίες και τις πίκρες που έζησαν, είτε σε προσωπικό, είτε σε συλλογικό επίπεδο τη χρονιά που έφυγε. Η καλή διάθεση, ο ήχος του κλαρίνου του Μιχάλη Μπραχόπουλου και η μελωδική φωνή του Γιώργου Πατσούρα, τον οποίο συνόδευαν οι γιοί του Χριστόφορος στο βιολί και Βασίλης στο λαούτο και ο Διαμαντής Παπαναστασίου στο ντέφι, ξεσήκωσαν μικρούς και μεγάλους και θύμισαν τα ωραία ζαγορίσια ζιαφέτια που γίνονταν χωρίς μικρόφωνα, όπως τα διηγούνται οι παλιοί στους νεώτερους.
Το γλέντι δεν άργησε να ζωντανέψει…Σαν να ΄θελαν οι άνθρωποι να αφήσουν πίσω τις δυσκολίες και τις πίκρες που έζησαν, είτε σε προσωπικό, είτε σε συλλογικό επίπεδο τη χρονιά που έφυγε. Η καλή διάθεση, ο ήχος του κλαρίνου του Μιχάλη Μπραχόπουλου και η μελωδική φωνή του Γιώργου Πατσούρα, τον οποίο συνόδευαν οι γιοί του Χριστόφορος στο βιολί και Βασίλης στο λαούτο και ο Διαμαντής Παπαναστασίου στο ντέφι, ξεσήκωσαν μικρούς και μεγάλους και θύμισαν τα ωραία ζαγορίσια ζιαφέτια που γίνονταν χωρίς μικρόφωνα, όπως τα διηγούνται οι παλιοί στους νεώτερους.
Κι εκεί που το κέφι συνέχιζε αμείωτο, από το μεσημέρι που ξεκίνησε, μέχρι λίγο πριν δύσει ο ήλιος και σιγά σιγά όλοι είχαμε αρχίσει, λόγω έλλειψης φωτισμού, να συνειδητοποιούμε ότι σε λίγο δεν θα βλέπαμε τη μύτη μας, ξάφνου ο καλός Θεός, δια μέσου της ΔΕΗ, πρόσφερε ως αντίδωρο για τον κόπο που έκαναν όλοι, το πολυπόθητο ρεύμα.
Όλοι μπορούν να φανταστούν τι έγινε στη συνέχεια. Απτόητοι οι μουσικοί, που είχαν κυριολεκτικά ξελαρυγγιαστεί για να καλύψουν με τις φωνές τους το χορό, συνέχισαν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, γεμίζοντας την αίθουσα με μελωδίες βλάχικες, ζαγορίσιες, πωγωνίσιες, θρακιώτικες ακόμα και νησιώτικες.
Για να ενισχυθεί η προσπάθεια που κάνουν τα μέλη του ΔΣ και για άλλες επιτυχημένες εκδηλώσεις στο μέλλον, διανεμήθηκε και φέτος το ημερολόγιο για το 2020, το οποίο είναι αφιερωμένο στο υδάτινο στοιχείο. Το νερό είναι «στοιχείο και στοιχειό», όπως διαβάζουμε στην αρχή του, κι αφού το ξεφυλλίσουμε, θαυμάζουμε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που στολίζουν τον κάθε μήνα, που θα φορτωθούμε, πρώτα ο Θεός, στην πλάτη μας το έτος που διανύουμε. Τα έξοδα για την έκδοση του φετινού ημερολογίου ανέλαβε εξ ολοκλήρου, ο καλός συγχωριανός Ιωάννης Ψαλμός.
Ευτυχώς που τις προσπάθειες του Συλλόγου τις στηρίζουν όχι μόνο ηθικά, αλλά και υλικά πολλοί συγχωριανοί. Στο κατάλογο των δωρητών του Συλλόγου οφείλουμε να προσθέσουμε τον ντόπιο επιχειρηματία Κο Παύλο Παπαζώη, ο οποίος προσέφερε το καθιερωμένο δώρο για το φλουρί της βασιλόπιτας, που είναι μια εβδομάδα διακοπών στο παραθαλάσσιο ξενοδοχείο του στο Σταυρό Χαλκιδικής, καθώς και τον συγχωριανό επιχειρηματία Ευστάθιο Παππά, ο οποίος φιλοτέχνησε ένα πολύ όμορφο ρολόι τοίχου για το άλλο φλουρί της βασιλόπιτας.
Με την ελπίδα ότι την ανιδιοτελή προσπάθεια του Συλλόγου για την προβολή και την συνεχή ανάδειξη της πλούσιας πολιτιστικής, κοινωνικής και φυσικής κληρονομιάς του Γρεβενιτίου θα την αγκαλιάσουν όλοι οι φορείς και όλοι όσοι αγαπούν τον τόπο αυτό, να ευχηθούμε το 2020 να είναι το έτος που θα κυριαρχήσει το Εμείς και όχι το Εγώ.
Γιατί πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε λίγοι, για να τα παρατήσουμε, αλλά ούτε και τόσοι πολλοί για να μην είμαστε μονιασμένοι.
Και του χρόνου…
Ένας μύστης του Γρεβενιτίου
