"Τα πάντα ρει", έλεγε ο Ηράκλειτος, που σημαίνει ότι όλα φθείρονται με το
χρόνο και αν δεν συντηρηθούν, ιδιαίτερα τα ανθρώπινα δημιουργήματα, είναι
σίγουρο ότι με τον καιρό θα
καταστραφούν.
Τι θέλω να πω.
Δεν είμαι ιδιαίτερα θρησκευόμενο άτομο, αλλά εκτός
από το θρησκευτικό αίσθημα η ίδια η θρησκεία και ο χριστιανισμός γενικά είναι η
ίδια η ιστορία μας, που με αυτή μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν γενεές και γενεές
εκατοντάδες χρόνια τώρα.
Γύρω απ’ τη θρησκεία έχουν δημιουργηθεί χιλιάδες
θρύλοι και παραδόσεις, έχουν δημιουργηθεί τα ήθη και τα έθιμά μας, που
οφείλουμε να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενεές με κάθε θυσία, όπως τα παραδώσανε
σε μας οι πρόγονοί μας .
Να μάθουν και να διαβάζουν την ιστορία και να
συνεχίσουν να πορεύονται με τα ιδανικά τού χριστιανισμού (αγάπη, αλτρουισμός,
ανθρωπισμός κτλ.) Οι άνθρωποι για να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα
έχτισαν τις εκκλησίες, τα παρεκκλήσια, τα εξωκκλήσια κ.ο.κ. Βεβαίως οι εκκλησίες,
ιδιαίτερα στα χωριά, δεν είναι μόνο τόπος λατρείας αλλά και τόπος επικοινωνίας,
τόπος ανταμώματος των συγχωριανών.
Μετά την κοπιαστική εβδομάδα, λίγη
κουβεντούλα, λίγα σχόλια ακόμα και κάποιο
καλοπροαίρετο κουτσομπολιό δεν
βλάπτουν.
Το καλοκαίρι που έκανα τις
διακοπές στο Γρεβενίτι μαζί με ένα ζευγάρι που φιλοξενούσα και βρισκόταν για
πρώτη φορά στο Ζαγόρι, μέσα στο θαυμασμό για το παραμυθένιο τοπίο του χωριού,
ανάμεσα στο απόλυτο πράσινο και τα άφθονα νερά του χωριού μας, ( που δεν
έφταναν τα μόνιμα, ήρθαν και τα καταστροφικά της νεροποντής) εκδήλωσαν και έντονο ενδιαφέρον να
επισκεφθούν την κεντρική εκκλησία του χωριού μας, αυτό το υπέροχο αλλά λαβωμένο
μνημείο, μία φορά απ’ την καταστροφική και δολοφονική μανία των ναζί που έκαψαν
τη μισή και μία απ’ τη φθορά του χρόνου.
Έτσι μέσα στο θαυμασμό για την πλούσια εικονογράφηση και το υπέροχο
σκαλιστό, ιστορικό τέμπλο, δυστυχώς είδαμε και τις επικίνδυνες ρωγμές στην
αριστερή πλευρά του κυρίως ναού και κατ’ ομολογία του αγαπητού Γιώργου Ράπτη,
υπεύθυνου για τα θρησκευτικά δρώμενα του χωριού και κλειδοκράτορα, η
επικινδυνότητα να καταρρεύσει η εκκλησία είναι μεγάλη. Οι εκκλήσεις που έχουν
γίνει απ’ την εκκλησιαστική επιτροπή προς τους αρμόδιους απέβησαν δυστυχώς
άκαρπες.
Μπορεί κανείς να φανταστεί την
τραγωδία, αν συμβεί κάτι τέτοιο;
Και αν συμβεί σε ώρα λειτουργίας; Αλίμονο!!!
Εύκολο
είναι να καταλάβει κανείς την ανησυχία μας και μέσα απ’ αυτή να κάνουμε έκκληση
μέσα απ΄ το διαδίκτυο και την ηλεκτρονική μας εφημερίδα προς όλους του φορείς
της πολιτείας, Δήμο, Περιφέρεια , Μητρόπολη (κυρίως αυτή) κτλ. Έλεος!!!
Κύριοι υπεύθυνοι, μην αφήνετε τα χωριά μας στο έλεος του Θεού
επικαλούμενοι την οικονομική κρίση.
Την κρίση δεν τη δημιούργησαν οι λιγοστοί
κάτοικοι του χωριού. Ξέρετε , πολύ καλά μάλιστα, ποιοι ευθύνονται.
Στην
εκκλησία εκτός από ένα ταπεινό κεράκι
που θα ανάψουν θα πουν και μια κουβέντα, θα μετρηθούν πόσοι λείπουν και εν πάση
περιπτώσει θα σκάσει λίγο ένα χαμόγελο στα χείλη τους. Αφήστε τις φορολογίες των επί δεκαετίες
ακαλλιέργητων και δασωμένων ψευτοχώραφων ( ήδη τα περισσότερα τα έχει πάρει το
δασαρχείο) και δώστε τους το δικαίωμα να
ζήσουν με αξιοπρέπεια
Σώστε την ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας για να μη θρηνήσουμε συν τοις άλλοις και θύματα
αγνών ανθρώπων.
Ανθρώπων που δικαιούνται μια Κυριακή, μια γιορτή να ανταμώνουν,
να κουβεντιάζουν, να μαθαίνουν εν πάση περιπτώσει ποιος «ζει και ποιος πεθαίνει.»
Ή
μήπως δεν είναι έτσι;
Σώστε την
Εκκλησία μας.
Το
απαιτούμε και το δικαιούμαστε.
Χ. Τσαλίκης
