 |
| Γρεβενίτι: Απόβροχο...! |
Το Γρεβενίτι, στις παραμονές του πολέμου βρίσκεται σε πλήρη άνθιση.
Όλες οι συνοικίες του, όπως είναι και σήμερα διαμορφωμένες, ήταν πολυάνθρωπες και με πληθώρα παιδιών και νέων ανθρώπων. Κατοικούνταν από διακόσιες περίπου οικογένειες.
Το αποτελούσαν άνθρωποι με πολύ υψηλή ποιοτική στάθμη, ανεξάρτητα από μορφωτικό ή οικονομικό επίπεδο. Η αρχοντιά ήταν κύριο χαρακτηριστικό των κατοίκων του και σε καμιά περίπτωση δεν σχετιζόταν με οικονομικούς παράγοντες.
Είχε μια αγορά πολύ καλή και πλήρη για τα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Ξεκινώντας από το Χάνι, που λειτουργούσε και σαν παντοπω-λείο--μαγαζί γενικού εμπορίου-- συναντούσαμε πιο πάνω δεξιά το μαγαζί του Ρούτση. Πιο πάνω αριστερά, το λεγόμενο μαγαζί του Αργύρη αποτελούσε ένα μικρό εμπορικό κέντρο, σύμφωνα και με τη σήμερα κρατούσα αντίληψη. Τσαγκάρικο, μανάβικο, χάνι, μπακάλικο. Απέναντι, το μαγαζί του Τζώρτζη και στο Μεσοχώρι το μαγαζί του μπαρμπα-Χρήστου Μπλέτσου. Στο χασάπικο του Νασιούλη πάντα κρέμονταν ντόπια σφαχτά.
Στον τομέα της εκπαίδευσης λειτουργούσαν: Νηπιαγωγείο με υπερσύχρονα εποπτικά μέσα διδασκαλίας, Δημοτικό Σχολείο και Ημιγυμνάσιο. Ακόμα λειτουργούσε και οικοτροφείο για ύπνο και φαγητό, από το οποίο πέρασαν πολλά παιδιά των γύρω χωριών.
Yπήρχε αστυνομία, Δασική Υπηρεσία, Ταχυδρομική Υπηρεσία, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και Τηλεφωνικό Κέντρο. Σε τακτά χρονικά διαστήματα λειτουργούσε περιοδεύον Ειρηνοδικείο.
Λειτουργούσε Ιατρείο με υπερπλήρες φαρμακείο με δυνατότητα παροχής υγειονομικών υπηρεσιών πέρα από τις παθολογικές και μαιευτικές, μικροβιολογικές και οδοντιατρικές.
Γεωγραφικό, διοικητικό και πνευματικό Κέντρο το Γρεβενίτι έφερε επάξια τον τίτλο του κεφαλοχωριού.
Η νεολαία του, σπουδάζουσα ή εργαζομένη, μπορούσε άριστα να ονομαστεί "χρυσή".
Τρεις νερόμυλοι, μαντάνια και νεροτριβή συμπλήρωναν την αναγκαία υποδομή του.
Οι οικονομικοί του πόροι προέρχονταν από τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την υλοτομία.
Όμως η οικονομική του ευρωστία οφειλόταν στην εισροή συναλλάγματος προερχομένου από τη Ρουμανία και την Αμερική. Κυριότερη όμως πηγή ήταν η Ρουμανία, όπου ανθούσε η εκεί παροικία τού Γρεβενιτίου!
Πολλά φτωχόπαιδα φθάνοντας στη Ρουμανία σαν "καλφάδες" εξελίσσονταν σε σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες. Οι αγαθοεργίες ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της οικονομικής ευμάρειας και ο ευγενέστερος στόχος για κάθε μετανάστη.
Η φημισμένη Τσίπιανη με τους εκτεταμένους αμπελώνες της ήταν γνωστή παντού για το υπέροχο μαύρο κρασί της και είχε εξελιχθεί σ΄ ένα ζωντανό δορυφορικό χωριό του Γρεβενιτίου.
Ας σημειωθεί ότι σε αρχειακές πηγές της βενετοκρατούμενης, τότε, Επτανήσου, αναφέρονται κάπου, συμπτωματικά, υλοτόμοι από το Γρεβενίτι, οι οποίοι κατέβαζαν στον πλωτό τότε Λούρο--και από εκεί στον Αμβρακικό-- ναυπηγήσιμη ξυλεία.
 |
| Κάτω δεξιά το μαγαζί του Παναγιώτη Τζώρτζη |
Yπήρχε αστυνομία, Δασική Υπηρεσία, Ταχυδρομική Υπηρεσία, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και Τηλεφωνικό Κέντρο. Σε τακτά χρονικά διαστήματα λειτουργούσε περιοδεύον Ειρηνοδικείο.
Λειτουργούσε Ιατρείο με υπερπλήρες φαρμακείο με δυνατότητα παροχής υγειονομικών υπηρεσιών πέρα από τις παθολογικές και μαιευτικές, μικροβιολογικές και οδοντιατρικές.
Γεωγραφικό, διοικητικό και πνευματικό Κέντρο το Γρεβενίτι έφερε επάξια τον τίτλο του κεφαλοχωριού.
Η νεολαία του, σπουδάζουσα ή εργαζομένη, μπορούσε άριστα να ονομαστεί "χρυσή".
Τρεις νερόμυλοι, μαντάνια και νεροτριβή συμπλήρωναν την αναγκαία υποδομή του.
Οι οικονομικοί του πόροι προέρχονταν από τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την υλοτομία.
Όμως η οικονομική του ευρωστία οφειλόταν στην εισροή συναλλάγματος προερχομένου από τη Ρουμανία και την Αμερική. Κυριότερη όμως πηγή ήταν η Ρουμανία, όπου ανθούσε η εκεί παροικία τού Γρεβενιτίου!
Πολλά φτωχόπαιδα φθάνοντας στη Ρουμανία σαν "καλφάδες" εξελίσσονταν σε σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες. Οι αγαθοεργίες ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της οικονομικής ευμάρειας και ο ευγενέστερος στόχος για κάθε μετανάστη.
Η φημισμένη Τσίπιανη με τους εκτεταμένους αμπελώνες της ήταν γνωστή παντού για το υπέροχο μαύρο κρασί της και είχε εξελιχθεί σ΄ ένα ζωντανό δορυφορικό χωριό του Γρεβενιτίου.
Ας σημειωθεί ότι σε αρχειακές πηγές της βενετοκρατούμενης, τότε, Επτανήσου, αναφέρονται κάπου, συμπτωματικά, υλοτόμοι από το Γρεβενίτι, οι οποίοι κατέβαζαν στον πλωτό τότε Λούρο--και από εκεί στον Αμβρακικό-- ναυπηγήσιμη ξυλεία.
(Από την εισήγηση του Χρίστου Ρογκότη στο
"1ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ"
Η λογιοσύνη του ανατολικού Ζαγορίου
το Σάββατο, 23 Ιουνίου 2001
στο Δ.Δ. Γρεβενιτίου)
