Γιατί;

Η πινακίδα σε κεντρικό δρόμο του χωριού, πριν ... χαθεί!
Φωτό: Θανάσης Κάτσαρης

Ένα από τα χαρακτηριστικά του Γρεβενιτίου, που το κάνει να ξεχωρίζει και να καμαρώνουμε, είναι οι ευεργέτες και οι ευεργεσίες τους! Ένας σπουδαίος ευεργέτης ήταν ο Ιωάννης Θεοδωρίκας.
Δυστυχώς, λίγοι θυμούνται το όνομά του και ακόμη λιγότεροι τις ευεργεσίες του.
Ο Ιωάννης Θεοδωρίκας ξενιτεύτηκε στην Αμερική, όπου δουλεύοντας σκληρά έκανε προκοπή και περιουσία. Δεν ξέχασε όμως το Γρεβενίτι! Αν και ρώτησα αρκετούς ηλικιωμένους Γρεβεντάτες, λίγα έμαθα για τον υπέροχο  συγχωριανό μας.
Μετά τον πόλεμο με δικά του χρήματα συντηρήθηκαν οι αγιογραφίες του Ιερού Ναού στο Μεσοχώρι.
Αυτό όμως που έζησα και θα θυμάμαι πάντα, είναι η ευεργεσία του προς το Δημοτικό Σχολείο Γρεβενιτίου και τους μαθητές του. Τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70 πολλά από τα έξοδα του Σχολείου καλύπτονταν από το: "Κληροδότημα  Ιωάννη Θεοδωρίκα"!
Είχε αφήσει ένα σεβαστό ποσό το οποίο κάλυπτε πολλές από τις ανάγκες των μαθητών σε γραφική ύλη. Μάλιστα θυμάμαι ότι μια χρονιά από το κληροδότημα είχε αγοράσει το Σχολείο παπουτσάκια καινούργια σε όλους τους μαθητές!
Επειδή είμαι από αυτούς που έχουν ευεργετηθεί από τον Ιωάννη Θεοδωρίκα, ποτέ μην ξεχνάς όσους σε ευεργέτησαν, εύχομαι η πινακίδα που είχε εντοιχίσει ο ΜΑΣ, δίνοντας το όνομά του σε δρόμο του χωριού, να ξεκαρφώθηκε από τον ... αέρα και σύντομα να μπει στη θέση της. Αλλιώς σαν να ακούω τον ευεργέτη να λέει:

"Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος"  

[Αν κάποιος έχει περισσότερες πληροφορίες για τον ευεργέτη Ιωάννη Θεοδωρίκα, ευχαρίστως να δημοσιευτούν. ]