Ένας καλός Γρεβεντάτης πρόκειται να εγχειρισθεί και χρειάζεται αίμα! Οι συγχωριανοί και φίλοι στα δύσκολα φαίνονται!
Μπορείτε να δώσετε αίμα σε όποιο Νοσοκομείο της χώρας θέλετε, δηλώνοντας ότι προορίζεται για τον: Ταγαρόπουλο Χρήστο του Χριστόδουλου για τα Νοσοκομεία: ΕΥΓΕΝΕΙΔΕΙΟ και ΑΡΕΤΑΙΕΙΟ.
Όποιοι δώσετε αίμα να μας ενημερώσετε με μήνυμα προκειμένου να σας ευχαριστήσουμε ιδιωτικά, αλλά και δημόσια!
Μετά από αρκετά χρόνια και πολλές και επίμονες προσπάθειες όλων των τοπικών φορέων του χωριού μας, συντάχθηκε και κατατέθηκε ολοκληρωμένη μελέτη για την στερέωση και αποκατάσταση του Ναού της Κοίμησης Θεοτόκου στο Μεσοχώρι, η οποία πρόσφατα έλαβε και την τελική έγκριση από το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Ηπείρου, ύστερα από εισήγηση της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηπείρου.
Όπως γνωρίζουμε, τα τελευταία χρόνια ο ναός αντιμετωπίζει προβλήματα στατικότητας στο βόρειο κλίτος, για τα οποία κατά καιρούς είχαμε απευθυνθεί σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ειδικούς, προκειμένου να αντιμετωπιστούν και να σωθεί ένα μεταβυζαντινό μνημείο, το οποίο συνδέεται άμεσα με την ιστορία του χωριού μας και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων του κατά τους τελευταίοιυς τέσσερις αιώνες.
Χάρη στην αφειδώλευτη προσφορά του καλού μας συγχωριανού, κ. Βασίλη Τριάδη, ο οποίος ανέλαβε τη χρηματοδότηση της σχετικής μελέτης, σε συνεργασία με την εκκλησιαστική επιτροπή ανατέθηκε η εκπόνηση της μελέτης στην ομάδα του κ. Κωνσταντίνου Κασκάνη και ύστερα από πολύ προσεκτική αποτύπωση της παθολογίας του μνημείου και σύνταξη προτάσεων για την αντιμετώπισή της, έχουμε στα χέρια μας μια εγκεκριμένη και πλήρη σε προτάσεις μελέτη, έτοιμη να δώσει λύσεις σε χρόνια προβλήματα του ναού και να του ξαναδώσει την αρχική του αίγλη και λειτουργικότητα.
Συνεχίζεται με αυτόν τον τρόπο η παράδοση της ευποιϊας στο Γρεβενίτι, μέσα από την οποία έχουν δημιουργηθεί τα έργα πολιτισμού που επιβιώνουν ως τις μέρες μας. Αξίζει επομένως να ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά τον αγαπητό Βασίλη Τριάδη για την συνεχή συνεισφορά του στην πρόοδο του χωριού μας, τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού για την άμεση ανταπόκριση σε ένα χρόνιο αίτημά μας, καθώς και όλους εκείνους που συνεργάστηκαν για την επίτευξη του πρώτου στόχου. Ας ευχηθούμε να υπάρξει η ίδια καλή και ταχεία συνέχεια στην υλοποίηση της μελέτης και μάλιστα σύντομα. Έτσι ο Ναός θα στέκεται αγέρωχος για πολλά ακόμη χρόνια, νοηματοδοτώντας κάθε στιγμή στη ζωή των Γρεβενιτάτων , αποτελώντας την αφορμή και το επίκεντρο των συναθροίσεών μας.
Μα πάνω από όλα, θα μας αγκαλιάζει και θα μας καλοδέχεται κάθε χρόνο στο αντάμωμά μας στο Μεσοχώρι, στο πανηγύρι της Παναγίας που ξεκινάει μυσταγωγικά μέσα στον Ναό και ολοκληρώνεται στον κύκλο του χορού, στην κοινωνία των ανθρώπων.
Ανδρομάχη Παπαευσταθίου
Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου RURACTIVE, το Οικομουσείο Ζαγορίου διοργανώνει ένα δωρεάν εργαστήριο με θέμα «Εισαγωγή στην Ασφάλεια στο Διαδίκτυο και την Κυβερνοασφάλεια για Αρχάριους», με στόχο να στηρίξει την τοπική κοινότητα με γνώσεις και πρακτικά εργαλεία για ασφαλή χρήση του διαδικτύου.
Πότε: Δευτέρα 28 Ιουλίου 2025, ώρα 15:00 Πού: Συνεδριακό Κέντρο Άνω Πεδινών Ζαγορίου Θεματολογία:
Αν διαθέτετε laptop, tablet ή smartphone, παρακαλούμε να το φέρετε μαζί σας για πρακτική εξάσκηση κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου.
Δηλώστε συμμετοχή συμπληρώνοντας τη φόρμα πατώντας εδώ.
Παρά τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις των φορέων της αυτοδιοίκησης –Περιφέρειας και Δήμων- τρία υδροηλεκτρικά πήραν πράσινο φως από την Αποκεντρωμένη. Συγκεκριμένα από τις αρμόδιες υπηρεσίες εγκρίθηκαν οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων κι έτσι ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή τους. Πρόκειται για έργα στο Μέτσοβο, τα Τζουμέρκα αλλά και το Ζαγόρι της Unesco. Το τελευταίο είναι αυτό στην Δόλιανη που είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις από τους κατοίκους των χωριών.
Το δεύτερο έργο χωροθετείται στον ποταμό Βάρδα, στην περιοχή της Δολιανής του Δήμου Ζαγορίου, με ισχύ 1,8 MW. Περιλαμβάνει σειρά τεχνικών παρεμβάσεων, μεταξύ των οποίων φράγμα, εξαμμωτή, ιχθυοδιαδρομή και δίκτυο προσαγωγής μήκους σχεδόν 2 χιλιομέτρων. Θα εγκατασταθούν δύο στρόβιλοι – ένας τύπου Diagonal και ένας τύπου Francis – με ετήσια παραγωγή που εκτιμάται στις 5,1 GWh.
Για την κατασκευή και λειτουργία του έργου προβλέπεται νέα οδοποιία πρόσβασης μήκους άνω των 2 χιλιομέτρων, γεγονός που προκαλεί πρόσθετες ανησυχίες για την αλλοίωση του φυσικού τοπίου στο Ανατολικό Ζαγόρι.
ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΛΕΙΣΘΕΝΟΥΣ 15 105 52 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.:210-3241137 – Fax: 210 3243822
www.panepirotiki.com - email: info@panepirotiki.com
Αριθ. Πρωτ.9177 Αθήνα 23-7-2025
ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ
Ξεκίνησε ήδη ο μεγάλος κύκλος των καλοκαιρινών πανηγυριών, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας από τους κατά τόπους συλλόγους και ενώσεις των αποδήμων.
Και στη γενέτειρα Ήπειρο σε όλα τα χωριά, συνήθως κατά τον εορτασμό της πολιούχου
εκκλησίας, με κορύφωση τους, τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου. Τα πανηγύρια, για
τους συλλόγους μας και τα χωριά, μας αποτελούν κορυφαίες ημέρες του χρόνου,
ιδιαίτερα τα καλοκαιρινά, όταν σμίγουν όσοι κρατάνε ζωντανά τα χωριά όλο το χρόνο, με
τους απόδημους, όσους φέτος καταφέρουν να βρεθούν στην ιδιαίτερη πατρίδα για λίγες
μέρες, ξεπερνώντας το δυσβάσταχτο κόστος ζωής και μετακίνησης.
Τα πανηγύρια για τα χωριά μας, που δίνουν μάχη με τη χρόνια εγκατάλειψη, τη
δημογραφική αποψίλωση, την εντεινόμενη ερήμωση, αποτελούν οάσεις και
ανάσες ζωής.
Διαχρονικά αποτελούν τον προνομιακό στίβο της ζώσας παράδοσης του λαού
μας, το κοινό τόπο της μεταλαμπάδευσής της από γενιά σε γενιά, τον κοινό χώρο
αναβάπτισης και αναθάρρησης της ίδιας της κοινότητας, επιτελώντας ένα πολύτιμο,
αναντικατάστατο λειτούργημα ευρύτερης σημασίας και αξίας.
Τα πανηγύρια για τους απόδημους Ηπειρώτες, και στην Ήπειρο, και στην
αποδημία, ενδυναμώνουν την άρρηκτη σχέση τους με την πατρίδα, τη μνήμη, τη
συνέχεια. Ο απόδημος Ηπειρώτης ξεδιψά τη νοσταλγία, την πεθυμιά και τον καημό
στα πανηγύρια που έχουν κέραια θέση στη δράση των συλλόγων του. Οι
Αδελφότητες των ξενιτεμένων Ηπειρωτών, πέρα από τα πανηγύρια που
διοργανώνουν στην αποδημία, έχουν εδώ και πολλές δεκαετίες αναλάβει τη
διοργάνωση των πανηγυριών στα χωριά τους, στηρίζοντας έτσι κι εκείνους που τα
κρατάνε ζωντανά όλο το χρόνο. Τα περισσότερα πανηγύρια στα χωριά της Ηπείρου
διοργανώνονται από τις Αδελφότητες, χάρη στην φιλοπατρία, τον εθελοντισμό, το
μεράκι των μελών τους, ως αντίδωρο των ξενιτεμένων στο γενέθλιο τόπο ή την
καταγωγική τους ρίζα, συνεχίζοντας μια σπουδαία πρακτική ζώσας παράδοσης
που περνά από γενιά σε γενιά, συμβάλλοντας πολύτροπα σε τόπους, κοινότητες
κι ανθρώπους.
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας παραστέκεται διαχρονικά στο έργο των
μελών της, Αδελφοτήτων, Ενώσεων και Συλλόγων, των οποίων και αποτελεί την
τριτοβάθμια, κορυφαία έκφραση. Προσπαθεί να αφουγκράζεται και να εκφράζει τις
ανάγκες τους με τον πιο συνολικό και ουσιαστικό τρόπο, οι οποίες, σε σχέση και με τα
πανηγύρια, είναι πολλές και επιτακτικές και, δυστυχώς, στις μέρες μας επικαιροποιούνται
με αρνητικό τρόπο.
Το τελευταίο διάστημα μέσα από εξαντλητικούς ελέγχους, επιβολή προστίμων,
αυτόφωρες διαδικασίες, που πραγματοποιούνται σε πανηγύρια συλλόγων τόσο στην
Ήπειρο αλλά και σε εκδηλώσεις που οργανώνονται από την αποδημία, επιχειρείται μία
συστηματική προσπάθεια ουσιαστικά κατάργησης αυτών των κοινωνικών εκδηλώσεων.
Πρόκειται για τη δεύτερη χρονιά καλλιέργειας ενός κλίματος αποθάρρυνσης για τους
διοργανωτές των πανηγυριών που αδυνατούν να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις του
νέου νομοθετικού πλαισίου το οποίο αντιμετωπίζει τα πανηγύρια με στυγνούς
επαγγελματικούς όρους, ως κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, αδυνατώντας να συμπεριλάβει
πρόνοιες σε σχέση με τον ανεκτίμητο κοινωνικό και τοπικό τους ρόλο, την εθελοντική
συμμετοχή στην επιτέλεσή τους.
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας καλεί την κυβέρνηση και τις αρμόδιες
υπηρεσίες στην άμεση αλλαγή του σχετικού νομοθετικού πλαισίου που χρήζει πολλών
ουσιαστικών αλλαγών και έως τότε στην αναστολή ή έστω ελαστική εφαρμογή της
παρούσας νομοθεσίας, για τη στήριξη των πανηγυριών του λαού μας, για σεβασμό και
προστασία του ρόλου, της σημασίας, της πρακτικής τους.
Τα πρόστιμα και οι μηνυτήριες αναφορές τραυματίζουν ακόμη περισσότερο τις
τοπικές κοινωνίες, τις μικρές κοινότητες, τους ίδιους τους τόπους ενώ αποθαρρύνουν το
έργο και τη δράση των συλλογικών φορέων της αποδημίας που χρόνια τώρα στηρίζουν τα
χωριά πολύπλευρα, σε πείσμα της πολύχρονης εγκατάλειψής τους από την επίσημη
πολιτεία.
Αντί να επιδίδονται στην καλλιέργεια ενός κλίματος παραλυσίας, φόβου και
παροπλισμού, ας γονιμοποιήσουν τον διοικητικό οίστρο τους με μέτρα στήριξης των
χωριών που απειλούνται από άμεση ερήμωση και μελλοντική εξαφάνιση, με μέτρα
στήριξης της επαφής των αποδήμων με τον γενέθλιο τόπο.
Ζητάμε από την πολιτεία:
• Να επιτρέπει την διοργάνωση των πανηγυριών αυτών, από τα μέλη και τους εθελοντές
των συλλόγων κάτι που εξασφαλίζει πέραν της συνέχισης της παράδοσης και του
αυθεντικού λαϊκού εθίμου, την ευγενή άμυλα μεταξύ των μελών, τον εθελοντισμό και την
οικονομική λειτουργία των συλλόγων.
• Να επιτρέπει για την μία φορά τον χρόνο που συνήθως πραγματοποιούνται τα
πανηγύρια, την παράταση του ωραρίου κοινής ησυχίας λίγο πέραν των κανονικών
ωραρίων
• Να επιτρέπει την εθελοντική ανάπτυξη ερασιτεχνικών μουσικών και χορευτικών
τμημάτων
• Να επιτρέπει την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων και την διάθεση εδεσμάτων
• Να συνεχίσει να ισχύει ο νόμος 4873/2021 κωδικοποιημένος με τον 5187/2025 περί
απαλλαγής ΦΠΑ για παροχή υπηρεσιών και παράδοση αγαθών από συλλόγους και ενώσεις
μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα για τέσσερες εκδηλώσεις το χρόνο.
Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας προσπαθεί πολύτροπα και έμπρακτα
να αναδείξει την αξία και τη σημασία του Ηπειρώτικου Πανηγυριού. Από το 2014 άνοιξε
μεγάλο διάλογο με τα μέλη της για το Ηπειρώτικο Πανηγύρι σήμερα. Από το 2019
διοργανώνει μεγάλο Ηπειρώτικο Πανηγύρι στην καρδιά της πόλης, με μεγάλη και ιδιαίτερα
ενθαρρυντική συμμετοχή νεολαίας, στο Πεδίο του Άρεως, την πρώτη Κυριακή κάθε
Οκτωβρίου, φέτος στις 5 Οκτωβρίου. Η ΠΣΕ διαρκώς πασχίζει για την ανάδειξη του
ηπειρώτικου πανηγυριού ως στίβου της ζώσας παράδοσης, μακριά από ό,τι
επιβουλεύεται την εξέλιξή του, αλλοτριώνοντας και εμπορευματοποιώντας το
χαρακτήρα του. Επισημαίνει σε όλα τα μέλη της, στις Αδελφότητες και τους Συλλόγους, το
ιδιαίτερο καθήκον στη διαφύλαξη των πανηγυριών ως κοινοτική, εθιμική πρακτική
συνυφασμένη με τη μνήμη και τη σχέση μας με τον ίδιο τον τόπο.
Γι αυτό, και υπενθυμίζουμε στα σωματεία μας ότι η αυστηρή τήρηση της λαϊκής
παράδοσης, η μουσική και τα τραγούδια που ακούγονται πρέπει να είναι αυστηρά
παραδοσιακά ώστε να εμπίπτουν στις εξαιρέσεις των διατάξεων του Ν.2121/93 για την
Πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα.
Ο αγώνας ενάντια σε ό,τι απειλεί την πραγματοποίηση των πανηγυριών, από τα
πρόστιμα και τις μηνύσεις ως την αλλοτρίωση και την εμπορευματοποίηση, είναι κοινός
και αδιαίρετος αγώνας για τη διαφύλαξη της ζώσας πολιτιστικής κληρονομιάς και για
αυτό προτάσσεται ως άμεσος, αναγκαίος και καθολικός. Η ΠΣΕ καλεί όλα τα μέλη της, σε
συνεργασία με τους άλλους τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς, σε
επαγρύπνηση, διαδικτύωση, αλληλοστήριξη σε αυτό τον αγώνα για το σήμερα και το
αύριο των πανηγυριών, το σήμερα και το αύριο της ζώσας παράδοσης.
Καλή αντάμωση στα ηπειρώτικα πανηγύρια!
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Χρυσόστομος (Μάκης)Χήτος – Κιάμος Σωτήρης Κολιούσης
Το Γρεβενίτι από ...απέναντι!
Συνεχίζουμε τη δημοσίευση της καταγραφής και της ερμηνείας των τοπωνυμίων του χωριού μας από το σημείο, στο οποίο είχαμε σταματήσει λίγο πριν από το πολύμηνο διάλειμμα της ηλεκτρονικής εφημερίδας Greveniti.blogspot.gr (13 Μαΐου 2023).
Καλύβι-λε α Βούργαρ-λορ, Κρούτσε, Μουσιουρία, Γκουγκουάνια, Μάντζιου, Μπουρλεμάρι
Λα καλύβι-λε α Βούργαρ-λορ // La călívi-le a Vúrγar-lor) // ελλην. “στα Καλύβια των Βούλγαρων”.
Σύμφωνα με τους Β. Σαχίνη και Ι. Παπαβρανούση “ἡ θέσις εἶναι πλησίον τῆς Βαλεαρᾶ, όπου κατά την παράδοσιν, πρό διακοσίων (σήμερα βέβαια προ τριακοσίων) ἐτῶν, Βούλγαροι ὑλοτόμοι ἀποπειράθησαν νά ἐγκατασταθοῦν μονίμως ἐκεῖ μέ τάς οἰκογενείας των καἰ ἔκτισαν μάλιστα καλύβια γιά τό σκοπό αὐτό.
Οἱ κάτοικοι ὅμως τοῦ Γρεβενιτίου τοὐς ἐξεδίωξαν διά τῆς βίας καί τά καλύβια τους τά ἔκαψαν. Ἐρείπια ἐσώζοντο μέχρι πρό 40 (σήμερα προ 120 και πλέον) ἐτῶν”.
Πρόκειται λοιπόν για τοπωνύμιο με ιστορική αξία.
Το περιφραστικό τοπωνύμιο (που δεν το αναφέρει το Τοπωνυμικό της περιοχής Ζαγορίου) σχηματίστηκε από τον εμπρόθετο πληθ. αριθμό του βλάχ. προσηγορικού κăλύβă (călívă < ελλην. καλύβα) και την εμπρόθετη γενική πληθυντ. αριθμού του εθνικού ονόματος Βούργαρου (Vúrγaru < ελλην. Βούλγαρος).
Λα Κρούτσεα ή ν Γκρούτσε // La crúțea ή n Grúțe // ελλην. “στον σταυρό”.
Τοποθεσία στη Β είσοδο του χωριού στην περιοχή Μπασαρά, όπου παλιά υπήρχε μεγάλος ξύλινος Σταυρός.
Σε αυτό το σημείο είχε σταθεί, σύμφωνα με την παράδοση, πάνω στη μεγάλη πέτρα που υπάρχει ακόμη, ο Άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός, για να μιλήσει στους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι ξανατοποθέτησαν αργότερα έναν Σταυρό και έχτισαν έναν πολύ μικρό ναΐσκο προς τιμήν του Αγίου.
Το τοπων. (που δεν καταγράφεται στο Τοπωνυμικό της περιοχής Ζαγορίου) σχηματίστηκε από το εμπρόθετο βλάχ. θηλ. ουσιαστικό κρούτσε (crúțe < λατιν. crux, αιτιατ. crucem “σταυρός”· ιταλ. croce, πορτογ. cruz, ρουμαν. cruce, αλβαν. krukj, γαλλ. croix).
Άλλο ένα τοπωνύμιο με ιστορική αξία.
Λα Γκουγκουάνιε // La Guguáñe // ελην. “στη Γκουγκουάνια”.
Περιοχή με χωράφια δυτικά του χωριού, ΒΔ της περιοχής Γκούρα, προς το μέρος του ποταμού Βάρδα ή Δολιανίτικου.
Το τοπωνύμιο σχηματίστηκε από το εμπρόθετο βλάχ. κυριώνυμο (ανδρώνυμο) Γκουγκουάνιă, που σημαίνει “γυναίκα του Γκόγκου”, δηλ. του Γιώργου, η οποία λεγόταν επίσης στο χωριό και Γιωργουάνιă (όπως η γυναίκα του Στάθη λεγόταν Στăθουάνιă, η γυναίκα του Σοφοκλή Σουφουκλουάνιă, του Μήτρου Μητρουάνιă κλπ).
Η περιοχή φαίνεται ότι ονομάστηκε έτσι από τα κτήματα που είχε παλιά η γυναίκα κάποιου Γκόγκου, δηλ. Γιώργου.
Αυτήν την ερμηνεία που είχε προτείνει παλαιότερα ο Β. Σαχίνης, φαίνεται να την ασπάζεται ο Ι. Παπαβρανούσης, ενώ ο Λ. Βρανούσης ακολουθεί άλλους δρόμους αναζητώντας την ετυμολογία του τοπων. είτε στον κρωγμό των κοράκων (gaganie) είτε στις λέξεις goga ή gogoania (= Λάμια, θηρίο που βυζαίνει το αίμα των ανθρώπων, δράκαινα)· στο τέλος όμως προσθέτει και αυτός ότι το όνομα μπορεί να οφείλεται στη σύζυγο κάποιου Γκόγκου.
Ο κ. Οικονόμου δεν το αναφέρει καθόλου στο Τοπωνυμικό της περιοχής Ζαγορίου, το προσθέτει όμως σε νεότερο δημοσίευμά του ως Γκουγκουάνε (la guguáñe) και το θεωρεί κυριώνυμο είτε από το επών. Γκουγκάνης είτε από το επών.
Γκόγκας με το βλάχ. επίθημα –oáñe. Όμως ανδρώνυμα από επώνυμα δεν σχηματίζονται με την κατάληξη –oáñe, αλλά με την κατάληξη –ία, όπως θα δούμε στο επόμενο τοπωνύμιο (Λα Μουσιουρία). Εξάλλου ούτε εμείς ούτε κάποιος άλλος ντόπιος θυμάται τέτοια επώνυμα στο χωριό ούτε καταγράφονται στο Μητρώο αρρένων του Γρεβενιτίου για τα έτη 1845-1920.
Λα Μουσιουρία // La Muşuría // ελλην. “στη Μουσιουρία”.
Περιοχή με παλιά χωράφια στις ΝΔ παρυφές του χωριού, κάτω από την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου.
Το τοπωνύμιο σύμφωνα με τον Ι. Παπαβρανούση είναι κυριώνυμο και σχηματίστηκε από το θηλυκό του επωνύμου Μουσιούρης (Μουσούρης) ή Μουσιούρος (Μουσούρος) και σημαίνει “γυναίκα του Μουσ(ι)ούρη”.
Παρόμοια ονόματα γυναικών είναι γνωστά στο χωριό, όπως Κουλουρία = η γυναίκα του Κουλούρη, Κουλουβουρδία = η γυναίκα του Κουλουβούρδα, Χαροβία = η γυναίκα του Χαρόβα κλπ. Φαίνεται ότι παλιά το χωράφι ή τα χωράφια της περιοχής ανήκαν στη γυναίκα κάποιου Μουσ(ι)ούρη και παρέμεινε το τοπωνύμιο, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, παρόλο που το όνομα ή το επώνυμο του παλιού κτήτορα δεν υπάρχει πλέον στο χωριό.
Το Τοπωνυμικό της περιοχής Ζαγορίου καταγράφει λανθασμένα το τοπων. και φυσικά αστοχεί στην ετυμολογία και την ερμηνεία του. Συγκεκριμένα το καταγράφει ως Μπουσουρία (bušuría) και προσθέτει: “Περιοχή δασωμένη με πεύκα και βαλανιδιές.
Το τοπν. σχηματιζεται από το αρομ. θηλ. ουσ. bușulíe ‘το κοκουνάρι του l σε r, όπως αυτή εμφανίζεται και στα ελλην. δάνεια της αρομουνικής ...”
Φυσικά όλα αυτά είναι άστοχα, όχι μόνο γιατί το τοπωνύμιο δεν έχει καταγραφεί με την απαιτούμενη ακρίβεια, αλλά και γιατί η περιγραφή της περιοχής είναι λανθασμένη, αφού δεν υπάρχουν πεύκα σε αυτήν και συνεπώς δεν μπορεί να γίνεται αναφορά σε κουκουνάρια.
Στη συνέχεια ο κ. Οικον. προσθέτει: “Ωστόσο είναι δυνατό να χαρακτηριστεί το τοπωνύμιο κυριώνυμο και να αποδοθεί στο αρομούνικο (δηλ. βλάχ.) ανδρώνυμο Μουσουρία < επών. Μουσούρος” και συμπληρώνει σε υποσημείωση: “Κατά πληροφορία του Λ. Βρανούση, υπήρχε στο χωριό επώνυμο Μουσούρης πριν από 200 χρόνια περίπου”.
Βέβαια η δυνατότητα να χαρακτηριστεί το τοπων. κυριώνυμο, για την οποία μιλάει ο κ. Οικον., προϋποθέτει την καταγραφή του ως Μουσουρία και όχι ως Μπουσουρία.
Από την άλλη πλευρά οι Β. Σαχίνης και Λ. Βρανούσης σε χειρόγραφα Τοπωνυμικά Γρεβενιτίου προτείνουν διαφορετικές ετυμολογίες του ονόματος, τις οποίες παραλείπουμε εδώ, για να μην φορτώσουμε το κείμενό μας με πολλές προτάσεις που δεν πείθουν. Εξάλλου και ο Λ. Βρανούσης φαίνεται να τις αποκηρύσσει αργότερα και να υιοθετεί την άποψη του πατέρα του Ι. Παπαβρανούση, όπως προκύπτει από την παραπάνω υποσημείωση του κ. Οικον.
Με την ίδια ευκαιρία σημειώνουμε ότι ο αείμνηστος Λ. Βρανούσης είχε δώσει στον κ. Οικον. αρκετές σελίδες με τοπωνύμια του Γρεβενιτίου, τις οποίες δεν αξιοποίησε κατάλληλα ο τε-λευταίος. Αυτό ήταν το παράπονό του, που μας εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος ο Λέανδρος, όταν τον συναντήσαμε στην Αθήνα στην αρχή του 1993. Είχε μάλιστα εκφράσει την επιθυμία το επόμενο καλοκαίρι να συναντηθούμε στο χωριό και να σχεδιάσουμε κάτι για τα τοπωνύμιά του. Δυστυχώς λίγο αργότερα απεβίωσε, χωρίς να προλάβουμε να πραγματοποιήσουμε το σχέδιό του.
Έτσι η δημοσίευση της σειράς των τοπωνυμίων στην ηλεκτρονική εφημερίδα του Γρεβενιτίου – χάρη στην ανεκτίμητη προσφορά του αγαπητού Γιάννη Σιούλα και του διαδόχου του – προσφέρει την πολύτιμη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία του αείμνηστου συγχωριανού μας.
Λα Μάντζιου ή Λ ̓αλ Μάντζιου // La Mántziou ή L ̓al Mántziou // ελλην. “στου Μάντζιου”, στα χωράφια ή στα καλύβια του Μάντζιου.
Το τοπων. που αναφέρεται σε θέση μεταξύ Παλιοχωρίου και Πάντεα Μάρι, σχηματίστηκε κατά τα φαινόμενα από το εμπρόθετο κυριώνυμο Μάντζιος (κατά τον Συμεωνίδη βαφτιστικό αντί του ονόμ. Αδαμάντιος), όπως το σημειώνουν ήδη οι Β. Σαχίνης και Ι. Παπαβρανούσης.
Λα Μπουρλεμάρε // La Burlemáre // ελλην. “στο Μπουρλεμάρι”, δηλ. στο Μεγαδέντρο.
Τοποθεσία κοντά και πάνω από το Μοναστήρι της Βουτσάς γεμάτη βελανιδιές, όπου σήμερα βρίσκονται τα μαντριά του Βόντινα. Το τοπων. από τον παραφθαρμένο εμπρόθ. ενικό αριθμ. του βλάχ. φυτώνυμου ár- bure (λατιν. arbor, αιτιατ. arborem “δέντρο”) που στα βλάχικα σημαίνει αποκλειστικά “βελανιδιά ή ντούσκο”.
Με αυτήν την ευκαιρία σημειώ- νουμε ότι τα υπόλοιπα δέντρα) έχουν ειδικά λατινογενή ονόματα (πεύκο / ki ́nu, έλατο / brádu, οξιά / fágu κλπ), όπως και τα οπωροφόρα (μηλιά / mérou, κερασιά / țiréşu, καρυδιά / núcă, κυδωνιά / gutúniu, κορομηλιά / prúnu κλπ) που αποκαλούνται γενικά πουρκιάτζ (purkiátz, πληθ. του πουρκό < ελλην. οπωρικό). Όσο για το δεύτερο συνθετικό (μάρε, máre“μεγάλος”) μιλήσαμε σε προηγούμενο σημείωμα (Τοπωνύμια του χωριού μας ΙΙΙ, Κιτριλιμάρι).
Η παραφθορά του τοπωνυμίου (La Burlema ́re < l’A ́rbur’ le Ma ́re) δείχνει ότι αυτό πρέπει να είναι παλαιό, ίσως μάλιστα πολύ παλαιό. Σε αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι σήμερα δεν σώζεται εκεί καμιά μεγάλη βαλανιδιά, που να ξεχωρίζει σε ύψος, περίμετρο και παλαιότητα από το δάσος των βελανιδιών που υπάρχουν στην περιοχή.
Σε μικρή απόσταση από τη Μονή Βουτσάς, στη θέση Μπουρλεμάρι ή Μέγα Δέντρο βρέθηκε μεταξύ άλλων ένας διαβρωμένος σφόνδυλος αρχαίου κίονα.
Παλαιότερα είχαμε ακούσει ότι, την εποχή που οι κάτοικοι του Γρεβενιτίου όργωναν το μέρος, τα βόδια σταματούσαν στο μέρος που υπάρχει αυτός ο σφόνδυλος κίονα και δεν προχωρούσαν, γιατί σε πολύ παλαιότερα χρόνια υπήρχε εκεί ναός που είχε καταστραφεί, με την Αγ. Τράπεζά του να βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το σημείο.
Δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε την ακρίβεια αυτής της παράδοσης, όμως η παρουσία ναού σε αυτό το σημείο θα δικαιολογούσε την ύπαρξη της μεγάλης βελανιδιάς και το όνομα της τοποθεσίας.
Στο θέμα αυτό θα επανέλθουμε σε προσεχές σημείωμά μας για τη Μπότσια.
(συνεχίζεται)
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δ. Ράιος, Ομότιμος Καθηγητής Παν/μίου
e-mail: draios021@gmail.com
Αυτό το ξωκκλήσι στην Πότσια χτίστηκε στη μνήμη της οσιομάρτυρας Παρασκευής (ο θάνατος της το 161 μ.Χ. περίπου 26 Ιουλίου). Θα προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε.
Ας πάρουμε τα ιστορικά γεγονότα με τη σειρά που εκτυλίχθηκαν· τα ξετυλίγουμε λοιπόν.
Ο ιστορικός Παν. Αραβαντινός στη ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ, στον Γ΄ Τόμο και στη σελίδα 70. «Παρά το μοναστήριον της Βουτσάς… Έκειτο η Κωμόπολις Βοτσά από 800 βλάχικες οικογένειες ενοικουμένη». Πότε όμως;
Ένα τμήμα αυτών μετακινήθηκε στην Πότσια και το Παλαιοχώρι. Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγει και ο Λιασκοβιτσινός Βασίλης Φανίτσιος, ένας ιδιαίτερος και με δικές του απόψεις φίλος του Γρεβενιτίου. Εκεί γύρω στη δεκαετία του 1950: «Βοτσά, νάταν άλλο χωριό; ή ήταν σε δύο μεριές η μία απάνω και η άλλη κάτω, εδώ για χειμαδιό; Κι άμα έγινε το Μοναστήρι γράφτηκε το Μπ(ότσια), Β(οτσά)».
Την αποτύπωση αυτής της ευρύτερης περιοχής σχεδίασε ο αείμνηστος Χρ. Ρογκότης στο βιβλίο του Το ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ στην Αντίσταση, έκδοση του 1998, σελίδα 28. Αυτή ακριβώς την αποτύπωση την έχετε μπροστά σας. Τα πρόχειρα καταλύματα αποκτούσαν τελικά την πάγια κατοικία τους. Με την πάροδο του χρόνου, κανένα ίχνος τους δεν άφησαν, για να αντέξει σε σοβαρές ιστορικές έρευνες και αναλύσεις.
Ονομασίες Μπότσια-Πότσια-Μπότζα-Β(οτσά) δεν είναι τυχαίες· Botsa = ξύλινο δοχείο κρασιού. Πράγματι η ευρύτερη περιοχή του Γρεβενιτίου και της Βο(υ)τσα, «βρίθει αμπέλων». Γινγκλιμάρε-Γκουγκουάνια-Μιντισουΐτσα κ.λπ.
Μια πρώτη επαφή οι Γρεβεντάτες με τους κατοίκους της Μπότσιας, την πραγματοποιούν (απ’ αυτά που γνωρίζουμε)· το 1742! Αυτά τα ιστορικά στοιχεία μας τα έδωσε ο αείμνηστος Στάθης Χρ. Παπαβρανούσης: «Σε ένα παλιό δερματόδετο τετράδιο που είχε βρει ο Λέανδρος μετά το κάψιμο, στο προαύλιο του Αγίου Δημητρίου (πρέπει να βρίσκεται στα κατάλοιπά του).
Πιθανό χρησίμευε στην προσκομιδή, στην μνημόνευση των δωρητών του ναού. Σε μια ξεχωριστή σελίδα αναφέρονταν κάποιο όνομα από «χωρίον Μπότζα» με χρονολογία 1742, όπως θυμάμαι. Άρα εκείνη την χρονολογία υπήρχε αυτός ο οικισμός (της Αγίας Παρασκευής) με λίγους έστω κατοίκους, ίσως ασχολούμενους με την κτηνοτροφία και πιο καθυστερημένους. Χι ντίπου, ντι Μπότσια (είσαι ντιπ, εντελώς από την Μπότσια). Χαρακτηρισμός για κάποιον, που ήταν απληροφόρητος και όχι ενήμερος με τα πράγματα του χωριού».
Μένοντας σε τέτοια γούπατα, μαζί με τους κατοίκους του Παλαιοχωρίου, τελικά τα εγκατέλειψαν. Οι επιδρομές των Λιάπηδων και Καψήδων (Αλβανών) κυρίως με το θάνατο του Αλή πασά το 1822, με διάρκεια μέχρι το 1830 περίπου, ήταν οι κυρίαρχες αιτίες για κάτι τέτοιο.
Το Γρεβενίτι ήδη έχει να επιδείξει τους δύο Ναούς του, του Αγίου Δημητρίου που ιστορήθηκε το 1668 και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που ιστορήθηκε το 1764.
Ξαφνικά, λόγω της κινητικότητας, ψάχνοντας εδάφη για καλλιέργειες και χορτολίβαδα για τα αιγοπρόβατα και γελάδια ανακάλυψαν την Φιντίνα Στεάρπα (πηγή νερού που στερεύει πότε-πότε). Είναι ακριβώς στην κατηφόρα αριστερά πριν την είσοδο του Ναού. Οι ευσεβείς Γρεβεντάτες το θρησκευτικό τους συναίσθημα το συνδέουν με τους αντίστοιχους συνειρμούς· νερό «αγίασμα». Έρχεται το ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα να βοηθήσει και να πει: η Αγία Παρασκευή θεωρείται προστάτης των ματιών και θεραπεύει πονόματους,. Έτσι συνδέσανε την ημέρα μνήμης, της 26 Ιουλίου,να πλένουν μετά τη λειτουργία, με νερό αυτής της πηγής τα μάτια τους. Μάλιστα, τη δική της βοήθεια, οι χριστιανοί την επικαλούνταν και σε καιρό πανούκλας (οίδημα στις σιελογόνες αδένες, μεταδοτική και θανατηφόρα).
Οι Γρεβεντάτες εκκλησιάζονται σ’ αυτό το Ξωκκλήσι και την Παρασκευή μετά το Πάσχα της Ζωοδόχου Πηγής. Αλληγορικά αυτή τη μέρα τη συνδέουν με μια άλλη πηγή, εκείνη της ζωής. Ζωοδόχος είναι η Παναγία· δέχτηκε τον Ιησού την πηγή της ζωής. Κάπως έτσι θα μας τα εξηγούσαν οι Θεολόγοι και Θεολογίζοντες.
Κατά τα άλλα, το πότε χτίστηκε αυτό το Ξωκκλήσι δεν το γνωρίζω. Το σίγουρο, μετά το θάνατο του Αλή πασά. Και με την πλήρη εγκατάλειψη των κατοίκων. Έτσι «βελούδινα» μαζί με το Παλαιοχώρι μεγάλωσαν το Γρεβενίτι.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γιώργος Δερμάνης
Από δύο γειτονικά χωριουδάκια του Ανατολικού Ζαγορίου τρεις ομιλητές σε Συνέδριο Πυρηνικής Φυσικής!
Υ.Γ Δεν γράφω τα ονόματά τους, γιατί δεν έχω την άδειά τους! Εξάλλου πρόκειται για πολύ σεμνούς νέους επιστήμονες, αφού δεν έβγαλαν μία φωτογραφία οι τρεις τους, όπως επιθυμούσα!
Γρεβενίτι-Τρίστενο χαίρε, και καλή πορεία να έχουν οι νέοι επιστήμονες! Αν δεν φύγουν στο εξωτερικό, όπως χιλιάδες σπουδαία Ελληνόπουλα!...
Για μια ακόμη χρονιά πραγματοποιήθηκε στο μαρτυρικό Γρεβενίτι, στις 6 Ιουλίου 2025, η καθιερωμένη Ημέρα Μνήμης των Μαρτυρικών χωριών του Ζαγορίου, όπου αποδόθηκε η τιμή που αρμόζει στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας των χωριών του Ζαγορίου και ιδιαίτερα του Γρεβενιτίου, που μετρά το μεγαλύτερο αριθμό σε όλο το Ζαγόρι. Η τιμή και ο σεβασμός στη θυσία των συγχωριανών μας ξεκίνησε με την επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό Κοίμησης Θεοτόκου Γρεβενιτίου, παρουσία των αυτοδιοικητικών αρχών του τόπου και εκπροσώπων των σωμάτων αφαλείας, καθώς και με την συμμετοχή αρκετών συγχωριανών. Ακολούθησε το καθιερωμένο τρισάγιο στο Μνημείο των θυμάτων στην είσοδο του χωριού, για την ανάπαυση των ψυχών των 23 μαρτύρων του Γρεβενιτίου, καθώς και όλων των θυμάτων στην ευρύτερη περιοχή του Ζαγορίου. Εκεί απηύθυναν χαιρετισμούς ο Περιφερειάρχης Ηπείρου και ο Δήμαρχος Ζαγορίου, κατέθεσαν στεφάνια αυτοδιοικητικοί εκπρόσωποι, εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας, καθώς και εκπρόσωποι συλλόγων, ενώ στην σύντομη ομιλία του ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός κ. Γιώργος Τσουμάνης, αναφέρθηκε στην αξία της συλλογικής μνήμης και στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, προκειμένου να να μην γίνει η μνήμη πληγή, αλλά διαρκής υποχρέωση και τιμή.
Οι τιμητικές εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με τον τερματισμό και τις βραβεύσεις των αθλητών του 7ου ποδηλατικού αγώνα «GREVENITI BIKE», ο οποίος φέτος ξεπέρασε τις 200 συμμετοχές αθλητών και αθλητριών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, οι αθλητές και οι αθλήτριες όλων των ηλικιών (ο μεγαλύτερος που τερμάτισε ήταν 79 χρονών, ενώ ο δεύτερος υπήρξε Ολυμπιονίκης) έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους , αναβαθμίζοντας το αγωνιστικό επίπεδο του ποδηλατικού γύρου των 82 χιλιομέτρων, τιμώντας έτσι τον αγώνα και τις θυσίες των αγωνιστών της Αντίστασης. Για την ιστορία, αναφέρουμε πως ο πρώτος ποδηλάτης, Γιανούτσος Μίλτος έκανε χρόνο 2ώρες και 22 λεπτά.Εκτός από τα μεγάλα έπαθλα που απένειμε ο συγχωριανός μας κ. Τριάδης και η P&I, προσφέρθηκαν πολλά εδέσματα σε όλους τους παρευρισκόμενους και ήταν μια ευκαιρία για αντάμωμα στην φιλόξενη σκιά του πλατάνου στο σοφολίκι, απολαμβάνοντας την φιλοξενία όλων των καταστημάτων που βρίσκονται στο Χάνι και κυρίως του Τουριστικού Περιπτέρου που έκανε δυναμικά την πρεμιέρα του.
Ας είναι αιώνια η μνήμη εκείνων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και τη Δημοκρατία και ας αποτελεί φωτεινό Φάρο στη δυστοπική πραγματικότητα του σήμερα.
Αθάνατοι!
Ανδρομάχη Παπαευσταθίου
Προς ενημέρωση, στους δικαίως ανησυχούντες, για μελλοντικά υδροηλεκτρικά φράγματα στο Βάρδα και τη Ζορίκα:
1ο: Ο Δήμος Ζαγορίου ΟΜΟΦΩΝΑ αποφάσισε να μην συνηγορήσει σε κανένα αίτημα για την κατασκευή υδροηλεκτρικών σταθμών, έστω και μικρής ισχύος, σε ολόκληρη την περιοχή του Δήμου Ζαγορίου.
2ον: Πρόσφατα η Περιφέρεια Ηπείρου συμπορευόμενη με τον Δήμο Ζαγορίου απέρριψε αίτημα ιδιώτη για την κατασκευή φράγματος και μονάδος στον Βάρδα μεταξύ Δολιανης και Τσίπιανης.
Αλλά να έχουμε το νου μας και τις κεραίες μας τεταμένες!
08:00 π.μ. – Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Γρεβενιτίου
11:00 π.μ. – Επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Εκτελεσθέντων
11:10 π.μ. – Χαιρετισμοί
11:20 π.μ. – Προσκλητήριο νεκρών και κατάθεση στεφάνων
11:40 π.μ. – Ομιλία του εκπαιδευτικού και ειδικού συνεργάτη του Δημάρχου, κ. Γεωργίου Τσουμάνη, με θέμα «Ημέρα Μνήμης»
12:00 μ.μ. – Λήξη τελετής
Παράλληλη δράση:
10:00 π.μ. – Διεξαγωγή του 7ου Ποδηλατικού Αγώνα “ZAGORI – GREVENITI BIKE 2025 by P&I”, που πλαισιώνει δυναμικά τη φετινή διοργάνωση με αθλητικό και συμμετοχικό χαρακτήρα.
Η ένταξη του Ζαγορίου στην Unesco πανηγυρίστηκε από την Κυβέρνηση και χαιρετίστηκε από τους φορείς και τους κατοίκους της περιοχής. Το Ζαγόρι μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς κι όλοι πίστευαν ότι αυτό θα ερμηνευθεί και σε προστασία της περιοχής..
Και μπορεί το Ζαγόρι να προστατεύεται από πολλά, όχι όμως και από τα έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Πριν δύο χρόνια ήταν το υδροηλεκτρικό στο Τρίστενο που είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων μέχρι να τεθεί στο αρχείο από την Αποκεντρωμένη..
Τώρα είναι ένα άλλο υδροηλεκτρικό, στην Δόλιανη, που προκαλεί πολλές αντιδράσεις. Και όπως προκύπτει εκκρεμούν κι άλλα ίδια έργα στο Γρεβενίτι, την περιοχή Ζορίκα και το Τρίστενο.
Στην περιοχή του Ανατολικού Ζαγορίου δηλαδή όπου υπάρχουν οι περισσότεροι υδάτινοι πόροι ενώ τα χωριά αυτά υπολείπονται της τουριστικής ανάπτυξης σε σύγκριση με το Κεντρικό Ζαγόρι και το Πάπιγκο.
Οι κάτοικοι στη Δόλιανη προχώρησαν σε γενική συνέλευση για να εκφράσουν την κάθετη διαφωνία τους στο συγκεκριμένο έργο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στη συνάντηση αυτή παραβρέθηκε ο Δήμαρχος Ζαγορίου καθώς και μέλη της Δημοτικής Αρχής.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Ζαγορίου θα κληθεί εντός των επόμενων ημερών να γνωμοδοτήσει για το έργο και στη συνέχεια το ίδιο θα πράξει και η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου.
Όπως τονίστηκε στη συνάντηση της Δόλιανης το υδροηλεκτρικό και τα συνοδά έργα θα έχουν σειρά επιπτώσεων στο περιβάλλον αλλά και τις ασχολίες των κατοίκων ενώ επισημάνθηκε ότι δεν γίνεται καμία επαρκής ανάλυση των συσωρευτικών επιπτώσεων που θα έχουν στην περιοχή τα περισσότερα από πέντε υδροηλεκτρικά που σχεδιάζονται.
Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος
Διεύθυνση Κλεισθένους 15, 105 52
210 32 43 822
Επιτροπή Νεολαίας
Αγαπητά μέλη των Συλλόγων των Αδελφοτήτων και των Ομοσπονδιών
Αισθανόμαστε την ανάγκη να επικοινωνήσουμε μαζί σας Έναν Μεγάλο Στόχο. Την ίδρυση επιτροπών νεολαίας, μέσα στα σωματεία σας.
Απευθυνόμαστε σε εσάς που προσπαθείτε και κρατάτε την παράδοση, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα της ιδιαίτερης πατρίδας μας, και σας καλούμε σε μία κοινή προσπάθεια που δεν είναι άλλη από το να φέρουμε την νεολαία πιο κοντά στην Ήπειρο, όχι μόνο ως τόπο αλλά και ως τρόπο σκέψης.
Η Ήπειρος είναι συνυφασμένη με πολλά πράγματα. Η Ήπειρος είναι κύκλος, χορός,
τραγούδι. Είναι τα περήφανα βουνά μας, τα ποτάμια, τα γιοφύρια μας, οι άνθρωποι της.
Είναι μία ζωντανή ανάσα. Είναι εκείνη που μας προσδιορίζει και μας δίνει ύπαρξη. Είναι όλες οι μεγάλες και πολύτιμες αξίες που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας.
Ήρθε η ώρα να δώσουμε όλοι μαζί το νόημα που αρμόζει για την Ήπειρο μας και την παράδοση και τον πολιτισμό της μέσα από την σκοπιά , τα όνειρα και τις αγωνίες των νέων.
Σας καλούμε να δημιουργήσουμε όλοι μαζί κοινές δράσεις που περιλαμβάνουν τις ανάγκες της νεολαίας. Είναι καιρός να δώσουμε χώρο και λόγο έκφρασης στα νέα παιδιά. Να νιώσουν πως μέσα από την ενεργή συμμετοχή θα συμβάλλουν για το μέλλον, με γερές βάσεις από το παρόν.
Ας ενώσουμε όλοι μαζί τις δυνάμεις μας, και να βοηθήσουμε την νεολαία μας να πάρει την σκυτάλη, το μέλλον στα χέρια της και να δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις που θα το κάνουν να μοιάζει πιο αισιόδοξο και φωτεινό από ποτέ.
Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Η προσπάθεια αυτή θα γίνει από κοινού. Τα μοναδικά οφέλη που θα προκύψουν θα είναι για όλους μας. Μικρούς και μεγάλους!!!
Αναμένοντας την απάντηση σας
Με εκτίμηση
Για την επιτροπή νεολαίας της ΠΣΕ
Δημήτρης Βασιλείου
τηλ επικοινωνίας 6974496919
Θα ακολουθήσει σύντομα ανακοίνωση της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ!
.png)
