Του Χρήστου Τσαλίκη
Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε και η μνήμη μας ίσως μας έχει εγκαταλείψει Για να τη φρεσκάρουμε παραθέτουμε στοιχεία από παλαιότερο δημοσίευμα στην έντυπη εφημερίδα μας "ΤΟ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ", όπου ο γράφων είχε την τύχη σαν πρόεδρος τότε της Αδελφότητας να παρευρεθεί μαζί με τον μετέπειτα πρόεδρο Γ. Δερμάνη σε μια εκδήλωση που οργάνωσε η ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΉ στην παλιά Βουλή με θέμα: "ΠΈΤΡΙΝΑ ΓΕΦΎΡΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΊΡΟΥ". Ήταν εκπληκτικό αυτό που έκανε ο αγαπητός φίλος καθηγητής Σπύρος Μαντάς.
Κατάφερε με το σπουδαίο αυτό έργο ( δίτομο ALBUM) να καταγράψει με εκπληκτική ακρίβεια και λεπτομέρεια, με φωτογραφίες και ιστορικά στοιχεία, με χρονολογίες και υλικά κατασκευής, ακόμη και ονόματα αρχιμαστόρων που κατά κύριο λόγο ήταν Ηπειρώτες, όλα τα πέτρινα (μόνο) γεφύρια, μικρά ή μεγάλα απ' την Ήπειρο και ολόκληρη την Ελλάδα, ακόμη και από άλλα όμορα κράτη της Βαλκανικής. Είναι έργο ζωής, μας εξομολογήθηκε. Ατέλειωτα ταξίδια, και ανυπολόγιστος χρόνος και έξοδα για να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια! Μέσα σε όλα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει για μας τους Γρεβεντάτες η αναφορά του στα δικά μας γεφύρια με περίοπτη και κυρίαρχη θέση αυτή της γέφυρας της Τσίπιανης, που εντάσσεται στις ομορφότερες και πιο επιβλητικές της Ηπείρου. Διαβάζουμε για τον τρόπο και τα υλικά που χτίστηκε! Θαυμάζουμε αυτά τα αριστουργήματα που οι πρόγονοί μας, μας κληροδότησαν!Θαυμάζουμε τις θυσίες και τα πρωτόγονα μέσα που χρησιμοποίησαν για τη δημιουργία τους!
Βεβαίως για το γεφύρι της Τσίπιανης, είχε ασχοληθεί και δημοσιεύσει στην εφημερίδα μας ο αείμνηστος συγχωριανό μας Στάθης Παπαβρανούσης με πολύ αναλυτικό και γλαφυρό τρόπο. Εμείς απλά θέλουμε να ξαναθυμηθούμε και ταυτόχρονα να κάνουμε στεντόρεια τη φωνή μας προς όλες τις κατευθύνσεις να σωθεί αυτή η βαριά κληρονομιά και όχι να γκρεμίσουμε αυτά τα αριστουργήματα ψάχνοντας για ανύπαρκτους θησαυρούς, όπως έγινε το τελευταίο διάστημα στο γεφύρι του Καμπέραγα από κάποιους ανεγκέφαλους ιερόσυλους (έλεος).....Προσωπικά θεωρώ ότι έχουμε ιερή υποχρέωση και καθήκον να παραδώσουμε στους απογόνους μας, έστω και λαβωμένα, αυτά τα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Οφείλουμε να σκύψουμε με περισσότερο σεβασμό και στοργή σε ότι επιτέλους πολύτιμο μας έχει απομείνει και όχι να μένουν στην απόλυτη εγκατάλειψη και στον σίγουρο αφανισμό τους..
ΤΑΥΤΌΤΗΤΑ ΓΕΦΥΡΙΟΥ
ΟΝΟΜΑ............. Γεφύρι Τσίπιανης
ΤΟΠΟΘΕΣΊΑ .... Τσίπιανη (οικισμός Γρεβενιτίου,παλιός αμπελώνας)
ΠΟΤΆΜΙ ................. ...Βάρδας.
ΕΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ.....1875
ΔΩΡΗΤΗΣ................ ....Αναστάσιος Πασπαλιάρης και κοινότητα Γρεβενιτιου
ΔΑΠΑΝΗ................... ...1040 Οθωμανικές λίρες (πόσα άραγε Ευρώ?)
ΜΟΡΦΉ...................... Ενα τόξο μεγάλο & τρία μικρά
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ............ Υψ.13,80. Μήκος 58,40. ΠΛ. 2,80
ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ....Σχιστόλιθος,
ζώων, Χόρτα, Ασπράδια αυγών.
