(Αναδημοσίευση από τον "Παλμό των Μηλιωτάδων")
Το
πρώτο μου βιβλίο: «ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ»
Η πρώτη μέρα στη σχολική μου ζωή
ήταν πολύ χαρούμενη κι΄ ευχάριστη! Πιο χαρούμενη, όμως, κι΄ ευχάριστη ήταν η
ημέρα, που ο αείμνηστος πατέρας μού έφερε από τα Γιάννενα το πρώτο μου βιβλίο, «ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ»! Ήταν το «ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΟ»!
Όταν το πήρα στα χέρια μου, ένιωσα
χαρά μεγάλη! Ένιωσα σαν να μου είχαν χαρίσει το ωραιότερο δώρο! Το είχα δει,
λίγες μέρες πριν, σ’ έναν συμμαθητή μου, που ο πατέρας του το είχε αγοράσει
γρηγορότερα. Δεν με άφηνε να το δω! Θύμωσα λίγο, αλλά είπα δεν πειράζει. Σε
λίγες μέρες θα έχω το δικό μου! Και να τώρα το κρατώ στα χέρια μου! Είναι κατά δικό μου! Σε ευχαριστώ!,
είπα στον πατέρα μου, που μου το έφερες. Εκείνος απάντησε λέγοντας: «Παιδί μου,
θέλω να μάθεις πολλά γράμματα, όπως έμαθαν και τα μεγαλύτερα αδέλφια σου!».
Καλά, είπα, πατέρα, θα μάθω και αμέσως άρχισα να το ξεφυλλίζω και να κοιτάω με
θαυμασμό τις εικονογραφίες του και δίπλα σ’ αυτές κάτι «γραμμούλες», «σημαδάκια», «κύκλους» και πολλά άλλα! Δεν
καταλάβαινα τι ήταν και ρώτησα τα μεγαλύτερα αδέλφια μου να μου εξηγήσουν!....
Είναι τα «γράμματα και οι λέξεις, που θα σε μάθουν να διαβάζεις και να
γράφεις», μου απάντησαν. Εγώ, ούτε που κατάλαβα τί μου είπαν και συνέχισα να το
περιεργάζομαι μέχρι που αποκοιμήθηκα
αγκαλιά μ’ αυτό!
Την επόμενη ημέρα, οπλισμένος με το
πρώτο μου καινούργιο βιβλίο, το «ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΟ»,
πήγα στο σχολείο πολύ χαρούμενος και έτρεξα αμέσως να το δείξω στο δάσκαλο.
Εκείνος το πήρε στα χέρια του, το ξεφύλλισε λίγο, έγραψε στη δεύτερη σελίδα το
όνομα μου και μου είπε: «Μιλτιάδη,
να το προσέχεις, να το έχεις καθαρό κι όταν μάθουμε όλα τα γράμματα της
αλφαβήτας να το διαβάζεις». Απάντησα: «Μάλιστα, Κύριε» κι’ έτρεξα στο θρανίο να
συνεχίσω την περιπλάνησή μου στα μυστικά του «Πρώτου μου Βιβλίου!».
Το βιβλίο αυτό, ανεξήγητο μέχρι και
τη στιγμή αυτή, που γράφω «πώς έμαθα
γράμματα», είναι το μοναδικό που είναι τόσο ζωντανά χαραγμένο μέσα στον
νοητικό, συναισθηματικό και ψυχικό μου κόσμο!
Το Αλφαβητάριο, «Τα Παιδάκια», γραμμένο στη δημοτική γλώσσα από τους συγγραφείς: Ρόζα Ιμβριώτη – Δημ. Δούκα – Δημ.
Δεληπέτρου και εικονογραφημένο από τον χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνό, υπήρξε, μαζί με τους αείμνηστους δασκάλους μου, Άγγελο Δαλαγγελή, Ηλία Τσόντζο, Γεώργειο Παπαγιάννη και λίγο αργότερα ένα άλλο
βιβλίο, «Η ΑΠΑΣΑ ΥΛΗ», ο θεμέλιος
πνευματικός λίθος, που σημάδεψε καθοριστικά την πνευματική μου πορεία και έγινα
ότι έγινα ως «άνθρωπος», «πολίτης» και
«πνευματικό λειτουργός»!
Θαρρώ πως ένα «ευχαριστώ» από μεριάς μου, για όλα αυτά, θα ήταν πολύ λίγο!!!
Πραγματικά, το Αλφαβητάριο «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑΚΙΑ», ακόμη και σήμερα,
θεωρείται και αξιολογείτε ως ένα από τα πιο σημαντικά, που έχουν εκδοθεί από
την Ελπιδοφόρα «Εκπαιδευτική
Μεταρρύθμιση 1929-1932» του Ελευθέριου
Βενιζέλου με Υπουργό Παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου έως την άλλη μεγάλη μεταρρύθμιση της «Δωρεάν Παιδείας»
του Γεωργίου Παπανδρέου, ως
Πρωθυπουργού, το 1964, με Υπουργό Παιδείας του Λουκή Ακρίτα και Γενικό
Γραμματέα, τον παιδαγωγό Ευάγγελο
Παπανούτσο!
Το αλφαβητάριο ξεκινούσε με «εικόνες προφορικής διδασκαλίας», χωρίς
κείμενο, για να εξοικειωνόμαστε με το «βιβλίο». Στο πρώτο μέρος μαθαίναμε τους φθόγγους, τους διφθόγγους και τα συμφωνικά συμπλέγματα με
κατάλληλες εικόνες και ανάλογα μικρά κείμενα, ενώ στο δεύτερο μέρος τα αυτοτελή
και απλά κείμενα ήταν μεγαλύτερα, ώστε να μπορούμε να ασκούμαστε στην ανάγνωση.
Στις αυτοτελείς ζωντανές ιστορίες
του βιβλίου πρωταγωνιστούσαν παιδιά
όπως ήμασταν και εμείς τα «Πρωτάκια!».
Το Αλφαβητάριο «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑΚΙΑ», διδάχθηκε στα σχολεία πάνω από δεκαπέντε χρόνια και
αγαπήθηκε όσο κανένα άλλο!
Το Αλφαβητάριο αυτό το ενθυμούμαι με
νοσταλγία και με πολλή αγάπη. Περισσότερο, όμως, ενθυμούμαι τα ωραιότατα
ποιήματά του, όπως : «Σπίτι μου, σπιτάκι μου, χρυσοκαλυβάκι μου», το περίφημο
«Φεγγαράκι μου λαμπρό» κ.ά., που, ως νοσταλγικά συνώνυμα μέχρι σήμερα στο
συλλογικό υποσυνείδητο των πρώτων χρόνων της σχολικής ζωής, μου υπενθυμίζουν
πώς «έμαθα – μάθαμαν – τα πρώτα
γράμματα», την εποχή εκείνη!
(Από το βιβλίο του
Μιλτιάδη Χρ. Παπαστεργίου «Έτσι έμαθα γράμματα», Πέτρα Ζαγορίου, 2015)
[Ευχαριστώ τις εκπαιδευτικούς του 8ου Δημ. Σχολείου Νίκαιας Κ. Α. και Σ.Μ. , που φρόντισαν για την αναπαραγωγή της ανάρτησης!]
