Συμπληρώθηκαν είκοσι ακριβώς χρόνια (23-24 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2000) από τη μεγάλη φονική πυρκαγιά που κατέκαψε κυριολεκτικά τα ακριτικά χωριά
του Πωγωνίου και της Θεσπρωτίας και το σπουδαιότερο: επτά άτομα έχασαν τη ζωή
τους (άλλα απανθρακώθηκαν και άλλα κατέπεσαν στο γκρεμό στην προσπάθειά τους να
ξεφύγουν από τη φωτιά).
Η φωτιά ξεκίνησε, σύμφωνα με πολλές πληροφορίες, από το χωριό Σωτήρα της Β.
Ηπείρου. Με τη «βοήθεια» του αέρα επεκτάθηκε στο ελληνικό έδαφος (τοποθεσία Άι
Λιάς του χωριού Καστάνιανη). Στην αρχή θεωρήθηκε πως κατασβέστηκε, αλλά αυτή
σιγόκαιγε. Στις 23 Αυγούστου άρχισε να αναζωπυρώνεται και να κατακαίει τα χωριά
Αγία Μαρίνα, Κάτω Λάβδανη. Προχώρησε προς τη Θεσπρωτία και έκαψε το χωριό Κάτω
Λιθάρι.
Σπίτια και περιουσίες καταστράφηκαν ολοσχερώς, άνθρωποι έμειναν άστεγοι, ενώ
γύρω στα 60.000 στρέμματα δασικής έκτασης κάηκαν. Το σπουδαιότερο όμως έχασαν
τη ζωή τους επτά άτομα.
Χριστοφορος Κυρίτσης και η σύζυγός του Μάρω Κυρίτση καθώς και η Πολυξένη
Πρέντου από την Αγία Μαρίνα,Παρασκευή Αλεξίου και Μαρία Μάντη και Ματίνα Παπαγεωργίου από την Κάτω Λάβδανη,
Αθανασούλα Μάκου από το Ριζό.
Μια ανείπωτη συμφορά που το αληθινό μνημόσυνο για όσους/ες χάθηκαν είναι μόνο
όχι να ευχόμαστε, αλλά και να μεριμνούμε προληπτικά να μην «ξαναζήσει η Ήπειρος
τέτοια συμφορά».
Στο χώρο όπου ήταν το σπίτι του Χριστόφορου και της Μάρως Κυρίτση στην Αγία
μαρίνα οι συγγενείς ανήγειραν το εξωκκλήσι της Παναγίας. (Φωτ.)
