Greveniti.blogspot.gr - Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

"ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ"

ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ στην κεντρική εκκλησία του Γρεβενιτίου


[Απόσπασμα από το βιβλίο: ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΒΡΑΝΟΥΣΗΣ]

Το περιβάλλον του Γρεβενιτίου, όπως το είχε ζήσει, στα πρώτα χρόνια της ζωής του, και όπως είχε την ευκαιρία να το ξαναζεί, κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των διακοπών, των εορτών και του καλοκαιριού, εξακολουθεί, σε όλη τη ζωή, να αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης για το Βρανούση. Όχι πια μόνο με τις ομορφιές της φύσης, αλλά και με τη ζωή των κατοίκων, τη ζωή που, όπως λέει ο Κρυστάλλης, είναι "ζωή απλοϊκή" κι έχει "περίσσιες χάρες". Χάρες περίσσιες ιδιαίτερα τις Κυριακές και τις γιορτές. Τότε που στη ζωή των συγχωριανών του κυρίαρχη θέση κατείχε η Εκκλησία του χωριού, ο ήχος απ' τις καμπάνες αντιλαλούσε σε όλο το χωριό και καλούσε τους πιστούς να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Έτσι δυο χρόνια αργότερα, στα 1936, ο Βρανούσης, συνεπαρμένος από την έντονη θρησκευτική εικόνα, γράφει, με ήρωα και θύμα μαζί το Λάμπρο, τον πιστό υπηρέτη του καμπαναριού του χωριού, το ποίημα με τίτλο 
                                               
                 "ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ"

 Μέσ' στο χωριό καμπαναριό ήταν με τρεις καμπάνες 
γλυκόκρουστες, γλυκόλαλες και καθαρομπουζάτες
και το παιδί της εκκλησιάς, ο Λάμπρος τις βαρούσε
την Κυριακή και τη γιορτή κι αχολογούσε ο τόπος... 

Bάραγε ο Λάμπρος με χαρά και ξύπναγε την πλάση
κι΄ οι χωριανές συνάζονταν στην εκκλησιά να πάνε.
Οι δυο οι μικρούλες λάλαγαν κι΄η πιο μεγάλη σκούζει
Και ξεκολλάει η γλώσσα της π΄ όμορφα τραγουδούσε.
"Ανάθεμά σε ωρέ μπρουζά, που ψεύτικα δουλεύεις.
Έπεσε η γλώσσα η βαριά, μαζί μ΄αυτή  κι΄ ο Λάμπρος¨.

{Οι πιο παλιοί θα θυμούνται ότι πριν χτιστεί το σημερινό καμπαναριό οι καμπάνες ήταν τοποθετημένες σε ένα πρόχειρο ξύλινο κατασκεύασμα  δίπλα από τον δυτικό πλάτανο. Τουλάχιστον εγώ αυτό θυμάμαι! Αν έχει κάποιος φωτογραφία τον παρακαλώ να την στείλει. Επίσης αν κάποιος ξέρει για το "περιστατικό" με τον Λάμπρο που αναφέρει ο Βρανούσης, αναμένω...}