Αναδημοσίευση από: ΖΑΓΟΡΙΟΥ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
[ Για ανάγνωση από το ...πρωτότυπο: http://zagori-up.blogspot.gr
Πληρώνοντας «Το Κενόν τῶν Ζαγορισίων»
Πέμπτη, 1 Μαΐου 2014
Απανταχού συντοπίτισσες/τες, φίλες/οι και επισκέπτες του Ζαγοριού μας
Χριστός Ανέστη - Χρόνια Πολλά
Λέγαμε τότε καθώς εκλέγαμε, «Για να μη πει κανείς μετά από μερικά "χαμένα" χρόνια, το απευκταίο "ότι", “δεν ξέραμε, ποιος το περίμενε, δεν ήταν δυνατόν … το πώς φτάσαμε έτσι στο "Κενόν τῶν Ζαγορισίων" και θα έχουν δυστυχώς τότε όλοι/ες αυτοί/ές ένα ισχυρό άλλοθι και βέβαια μια βαριά ευθύνη το εκλογικό σώμα, καθώς οι υποψήφιοι προεκλογικά δεν είπαν τίποτα, ούτε καν ένα "ΘΑ".
Θέλουμε να πιστεύουμε όμως ότι, η απουσία του "ΘΑ" είτε τυχαία είτε σκόπιμα κατά την προεκλογική περίοδο, μπορεί, να τιμωρεί το ψέμα και να εγκαινιάζει τη ειλικρινή συνεργασία και να είναι η αρχή του μέτρου της σοβαρότητας, της υπευθυνότητας, της αξιοπιστίας και εν τέλει της ελπίδας του τόπου μας.
Το σίγουρο είναι ότι, οι αυτοδιοικητικοί καιροί που έρχονται, είναι δύσκολοι και ύπουλοι οικονομικά κι αυτός ο μύθος περί του αυτοχρηματοδοτούμενου καλά θα είναι, αντί να μας κοιμίσει, να μας αφυπνίσει και να γίνει ιστορία πρότυπης ανάπτυξης και δημιουργίας στο Ζαγόρι.» (Π.Δ.Ν.Π. 2010)
Το παραπάνω εισαγωγικό κείμενο είναι απόσπασμα άρθρου μας υπό τον τίτλο «Απ’ το “Κοινόν των Ζαγορισίων” στον “Ενιαίο Δήμο Ζαγορίου”» της 17ης Νοεμβρίου 2010 και είχε θέση ευχετήριου επίλογου στο πλήρες κείμενο με το οποίο χαιρετήσαμε την ανάληψη καθηκόντων της δημοτικής αρχής η οποία προέκυψε από τις επαναληπτικές εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010.
Μόλις κινώ για να ‘ρθω μπόρες και βροχές
Δεν νομίζουμε ότι θα ακουστεί γκρινιάρικα αν σας πούμε ότι, δυστυχώς, οι δημοτικοί άρχοντες - "πολίτευση και αντιπολίτευση" - δεν είχαν να πουν ούτε καν ένα περιποιημένο παλιοκαιρίσιο «ΘΑ», τότε, και ως φαίνεται δεν μπόρεσαν να το κατασκευάσουν ούτε κατά τη διάρκεια της θητείας τους, έτσι για να μας το έδιναν τώρα, ως τελευταίο χαρτί.
Ανεπάρκεια, ακόμα και σε αυτήν την παρήγορη εκφορά και προσφορά ενός «ΘΑ» το οποίο είχαμε και έχουμε ανάγκη, το οποίο δεν κοστίζει δεκάρα γι’ αυτούς, όπως δεν κοστίζει και για μας το άκουσμά του, αλλά το λέμε έτσι επειδή το είχαμε συνηθίσει, εθιμικά, και ας ξέραμε ότι, δεν είναι δυνατόν να ζητάμε “κάτι” από κάποια/ον η οποία/ος δεν το είχε ή δεν το έψαξε για να μας το δώσει στα τόσα χρόνια, τα "χαμένα" χρόνια.
Όπως κι εμείς, ως Πρωτοβουλία Διαλόγου Νέων Πολιτών, δεν είχαμε κανένα απολύτως λόγο να ανηφορίσουμε στα "ροντοβάνια", να παραβρεθούμε, να ακροαστούμε, να "ζουρλαθούμε", πόσο μάλλον να παρέμβουμε σε μια “playstation” διαδικασία και άνευ ενός «ΘΑ» σιωπηρής θητείας, στο στραβό γιαλό μιας συμπλέουσας δημοτικής αρχής (πολιτευόμενης/αντιπολιτευόμενης) όπου και μέσα σε μια προδιαγραμμένη εικονική αυτοδιοικητική πραγματικότητα στα οικονομικά του Δήμου, με τις ελάχιστες αναπτυξιακές προοπτικές του υποθηκευμένες στα αλλεπάλληλα μνημόνια και στις ανενεργές ευκαιρίες επιχειρηματικής δράσης, όπου με τον υποβολιμαίο συγκυβερνητικό πολιτικό λόγο να χτυπάει κόκκινο, συνεδρίαζαν σαν να έπαιζαν τις αλληλοαπατημένες “κουμπάρες".
Πόσο μάλλον να εκποιούσαμε τις γνωστοποιημένες θεωρήσεις μας και να καταπλήτταμε στο "καταντίπ" ως παθητικοί ακροατές στους ακατάσχετους μονόλογους των μονόπλευρα αποφασιστικών συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου, το οποίο αναλώνονταν σε μπακαλιστικές ισολογιστικές του τύπου "δε χρωστάω", αυτοεπιβεβαιούμενες/οι πως πέτυχαν απόλυτα στο δημοτικό έργο τους και με επιστέγασμα αυτού, τις εκ περιτροπής και ίσης κατανομής αναθέσεις στα πέριξ "οικεία" μαγειρομάγαζα για σινιά "αλευρόπιτες" και λογής "μεζεκλίκια" με τις οποίες έβγαιναν ασπροπρόσωποι στα μεγάλα γεγονότα της δημοτικής τους ζωής, συνεπεπέστατοι και αυτοεπιχορηγούμενοι στο θλιβερό τερτίπι του ψηφοθηρικού " πάρε πίτα και τσώπαινε".
Πλην όμως, να ξέρετε ότι και εμείς ευτυχήσαμε στη θέα μιας σειράς "αλευροποιητικών" παραστάσεων με τις δημοτικές αρχές να παρίστανται πανηγυρικά σύσσωμες στα σκιερά αίθρια των εκλεκτών μπουφέδων - παραβρεθήκαμε μα δεν τσιμπίσαμε - οι οποίοι ικανοποιούσαν γαστριμαργικά κάποια κατ΄ επίφαση "ανάδοχα" πολιτιστικά και αθλητικά γεγονότα ανά το Ζαγόρι, ευτυχώς και επιτυχώς για κάποια από αυτά τα οποία μας χτύπησαν μόνα τους την πόρτα ή αν θέλετε το περιβάλλον μας τα προσκάλεσε (π.χ. Ζ.M.R., A.Σ.Κ.Τ.) όπου, οι στυλιζαρισμένες δημοτικές αρχές δεν έχαναν ποτέ την ευκαιρία να συντελούν άριστα επικοινωνιακά “μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα” πασπαλισμένα με λογής ανιαρά και συμπίλημα λογίδρια περί του "ευ ποιείν" του "ευ αγωνίζεσθαι" και του "ευ ψηφίζειν".
Συμβαίνουν αυτά και στους καλύτερους δήμους.
Που ήσαστε παιδιά τόσον καιρό;
Ως Πρωτοβουλία Διαλόγου Νέων Πολιτών και μη έχοντες ως επάγγελμα τα "κοινά" αλλά τα "επέκεινα" το Ζαγορίου και όσο αν αυτό ακούγεται παράδοξο ή ασυνεπές, θεωρούμε ότι, αφενός μεν γελιοκλαίμε επί τριετία με την φαιδρότατη αυτοδιοικητική πεπατημένη και τα παρωχημένα εργαλεία της, αφετέρου δε, παραμένουμε ανιδιοτελώς πιστοί στην σύντομη διακήρυξή μας και συγκεκριμένα στην παράγραφο η οποία ορίζει τα εξής «Ρεαλιστικά και με πείσμα δεν οραματιζόμαστε τίποτα, γιατί, όσοι μας πρότειναν το όραμα μας οδήγησαν στην απόλυτη παραίσθηση.
Εμείς, με απόλυτη συναίσθηση της πραγματικότητας και με αξιολόγηση των εστιών και πόρων ανάπτυξης του Ζαγορίου μέσα στην τρέχουσα κοινωνική και οικονομική κατάσταση που περιήλθε η χώρα, λέμε, να γίνει κατάθεση απόψεων για συλλογική δουλειά και για ένα Ζαγόρι ανακαινισμένο που θα αντανακλά την ιστορία του, την κουλτούρα του, το φυσικό και δομημένο περιβάλλον του, μέσα από κανόνες και αρωγές που θα προστατεύουν αυτό και τους κατοίκους του» (Οκτώβριος 2010), καθώς έτσι ορίσαμε και ήδη λέμε να αρχίσουμε κάπως να ελπίζουμε κατά κάποιο τρόπο, εάν και εφ’ όσον… το κάποιο αυτό φως το οποίο φάνηκε από τα νέα σχήματα, να συνιστά και “είδομεν το φως”.
Τα λέμε αυτά, γιατί ουδέποτε δεν εννοήσαμε και μηδέποτε προσδοκήσαμε τίποτε απολύτως “το κενοτόμο ή το ανατρεπτικό” (ξένες λέξεις) από τα "ίδια και ίδια" αυτοδιοικητικά πρόσωπα, για τα οποία πρόσωπα ενδεχομένως και να φαίνεται στο παρόν κείμενο ότι τα επικρίνουμε εξ’ αδίκων χειρών και άπρεπων λόγων, ωστόσο όμως δεν παραβλέπουμε το γεγονός ότι, κάποια από αυτά τα πρόσωπα να προσπάθησαν εφιδρώντα σε κάποιο όνειρό τους, ώστε, αλλάξουν κάποια από τα πράματα, με τα ίδια πρόσωπα.
Κι επειδή όλοι μας ανήκουμε στην ίδια οικογένεια του Ζαγορίου, συμμεριζόμαστε λίαν επιεικώς ακόμα και αυτό το ανεπαρκώς αιτιολογημένο άλλοθί των το οποίο λέει ότι, ενδεχομένως να προσέκρουσαν σε απρόβλεπτα θεσμικά ή άλλα εμπόδια τοπικά ή ακόμα σε αυτήν την ανεπάρκειά τους για αυτήν την ταλαίπωρη έννοια της συλλογικότητας, παραβλέποντας πεισματικά και επιτηδευμένα ότι η "συλλογικότητα" είναι η δύναμη εκείνη η οποία, όλα τα νικά και όλα τα κερδίζει.
Τι κάνατε όμως κύριοι όταν το Δ.Ν.Τ. και ο Καλλικράτης μας έδειχναν τα δόντια τους;
Όπως και να έχει, ο καιρός δεν συγχωρεί και τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Καθότι, ανδρών σοφών και έλλογων δημοτών, η επίδειξη επιείκειας στο λάθος και η επωφέλεια εκ τους λάθους, είναι διαδικασίες εφάπαξ.
Η «κουλτούρα» της αυτοδιοίκησης
Κοινό μυστικό και για το Ζαγόρι, αποτελεί το γεγονός ότι, αρκετά από τα «δοκιμασμένα» αιρετά πρόσωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης εδώ και αλλαχού, ως πειθαρχημένα μέλη κομμάτων, εντρύφησαν επιμελώς στην παλαιοκομματική τακτική και νοοτροπία άσκησης της εξουσίας, εμποτίστηκαν από τις ιδέες των αδιάλλακτων και αλαζονικών αυτοδυναμιών διακυβέρνησης της χώρας, υπηρέτησαν τα πρότυπά τους δοκούντος και δοθέντος του “δημαρχειλικίου” ως κατ’ επάγγελμα και όχι ως λειτούργημα, συντήρησαν αθόρυβα την καφενειακή πολιτική η οποία απεργάζονταν συστηματικά τον διχασμό των τοπικών κοινωνιών πολιτικά και πολιτισμικά.
Και το χειρότερο, πολλών ανδρών, οι οποίοι ντύνονται "πλύνε-βάλε" το αλαζονικό και χωρίς “γνώθι σαυτόν” ή “μηδέν άγαν” του “εκλέγεσθαι”, άμα και ελέω των "τσουβαλάτων ψηφοτεμαχίων" τα οποία κόμιζαν από τις φάρες προέλευσής των, με υποψηφιότητες του χαμού και για του "χοντρού την κεφαλή", έτσι για να καμαρώνει η μάνα μας και να μαραζώνουν οι άλλες μάνες, στο Ζαγόρι.
Ας μας πείσει κάποια/ος για τα αντίθετα.
Στην περίπτωση κατά την οποία κάποια/ος το επιχειρήσει, θα πρέπει να μας δείξει, που βρίσκεται «…η αρχή του μέτρου της σοβαρότητας, της υπευθυνότητας, της αξιοπιστίας και εν τέλει της ελπίδας του τόπου μας.» καθώς εμείς θέλαμε να πιστεύουμε τότε - 17 Νοέμβρη 2010 - στην ευεργετική απουσία του "ΘΑ".
Μα πως «ΘΑ» ήταν δυνατόν, οι γνήσιοι εκφραστές και θιασώτες της τροϊκανής συγκυβέρνησης να αναχαιτίσουν τον ίδιο τους τον καλό ή κακό τους "ζαγορίσιο εαυτό";
Ας μας πείσουν λοιπόν και ας συνεχίσουν με κάποιο νέο «ΘΑ» στην αναστενάρικη πεπατημένη τους την οποία θα ακολουθούν «πατσιά την πατσιά» και ιχνηλατική ακρίβεια στο εκ νέου υποσχόμενο αυτοδιοικητικό τους μέλλον.
Ας μας διαψεύσουν.
Αν όχι, ας πλοηγηθούν στην ιστοσελίδα μας (επιστολές, άρθρα, αφιερώματα, προτάσεις) αρχίζοντας από την τελευταία μας ανάρτηση με τίτλο «Ζαγόρι 2011 SOS: Απογραφή πληθυσμού στα δάχτυλα των χεριών!» όπου κασσανδρολογούμε ελεεινά με τα εξής «Το Ζαγόρι των χιλιάδων κρεβατιών, όσο και αν ηχεί παράξενα, παραδίνεται νωχελικά στην κρίση, πλήττεται ανεπανόρθωτα η υφιστάμενη αναπτυξιακή του υποδομή, η ζήτηση μειώνεται κατακόρυφα, διασκορπίζεται ο νεανικός πληθυσμός, το ζαγορίσιο νοικοκυριό πιέζεται ασφυκτικά κάτω απ’ το βάρος της «πέτρας και της πλάκας», όπως και κάθε ιδέα για αναπτυξιακή προοπτική, εξανεμίζεται μέσα σε έναν αχανή και αποδεκατισμένο πληθυσμιακά δήμο, που ο Καλλικράτης τον θέλει και αυτοχρηματοδοτούμενο.», κ.ο.κ.ε.
Ταμπελογλάστρες και ταμπελοκλάστες
Κι επειδή όλοι αυτοί οι “παλαιοί” δημοτικοί και εξωδημοτικοί άρχοντες διατείνονται με στόμφο το αεί ακομμάτιστο των συνδυασμών με τους οποίους εκλέγονταν και ενδεχομένως να επανεκλεγούν, εκείνο το οποίο τους διαψεύδει τραγικά και συνάμα πληγώνει αγιάτρευτα την συνεκτικότητα στο ενιαίο του Ζαγόριου, είναι το γεγονός το οποίο αν συμβαίνει, θα πει ότι, οι “παλαιοί” ή στρουθοκαμηλίζουν από επιλογή ή έχουν ξεπεράσει από αφέλεια τα συκοφαντικά εσκαμμένα καθώς θα όφειλαν να έχουν ήδη εννοήσει ότι αυτές τις συμπεριφορές στις μέρες μας τις λένε “μνημονιακές” και αυτούς οι οποίες τις εκδηλώνουν “αναξιομνημόνευτους” ή πιο λαϊκά “κατίνες” της πολιτικής γειτονιάς.
Δεν είναι δυνατόν να αυτοπροβάλλεσαι αφελώς ως ακομμάτιστος και να τοποθετείς επιμελώς κομματικές ταμπέλες στον αντίπαλο, και αυτό συμβαίνει συνήθως εκεί όπου απουσιάζει η διαλεκτική των επιχειρημάτων, εκεί όπου η νωχέλεια της βεβαιότητας διαταράσσεται ξαφνικά και ασφαλώς εκεί όπου η διαφορετική και ανοίκεια “φοβερή άποψη” έρχεται να διακόψει τον κατεστημένο στείρο διάλογο ή τον μονόλογο, δηλαδή, η απρόσμενη έλευση του αντίπαλου δέους.
Τέλος, υπάρχουν δυστυχώς και οι χείριστες περιπτώσεις των “δημοτικών τύπων”, ευτυχώς ελάχιστων πλην άκρως γραφικών, οι οποίοι είτε από αδυναμία άρθρωσης εμπεριστατωμένου λόγου και ανεπαρκούς ενημερότητας και επιχειρηματολογίας στο “διαταύτα” ζητώντας μέχρι αποδείξεις “DNA” εντοπιότητας, είτε από χρόνιο εθισμό στο ψεύδος και στο σιαχούλι, καθότι ποτέ δεν προσέγγισαν και δεν εννόησαν την διαλεκτική διαδικασία της πέριξ και εντός των πραγμάτων αλήθειας, όταν εγκλωβιστούν σε “προχωρημένο” διάλογο με όποια/ον φιλαλήθη συνομιλήτρια/τη, πρώτα θα την/τον χλευάσουν, δεύτερα θα τον υβρίσουν, τρίτα και εκ των υστέρων θα συκοφαντήσουν, ενώ η “καλημέρα” τους θα είναι άγνωστη λέξη.
Βαρύ ακούγεται, αλλά ας μην αμφιβάλλει κανείς για τις κάποιες ιδιαιτερότητες του κοινωνικού μας ιστού και για την ύπαρξη αυτών των ιδιαίτερων “δημοτικών τύπων” τις οποίες θεωρούμε εξαιρετέες και εξοβελιτέες, ως συμπεριφορές.
Εμείς τους συναντάμε γιατί είναι δικοί μας άνθρωποι και κάποιοι από αυτούς πείθονται προοδευτικά στην προσπάθεια να συναντήσουν τον διαλλακτικό εαυτό τους, κάποιοι άλλοι όμως, όχι, γιατί έχουν ως κύριο επάγγελμα την αδιαλλαξία και όπως αυτήν την ερμηνεύσαμε παραπάνω.
Διευκρινίζουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν απαξιώνουμε οικεία μας πρόσωπα ή τρίτους, παρά μόνο τις εκδηλούμενες συμπεριφορές και τις οποίες μεμφόμαστε καθώς τις θεωρούμε πολιτιστικά ανοίκειες για την τοπική μας κοινωνία και ημών των ιδίων.
Το προδιακυβευμένο διακύβευμα των εκλογών
Κατ’ αρχήν, οι νέες δημοτικές θέσεις είναι καίρια υπεύθυνες, η αίθουσα των συνεδριάσεων μπουκωμένη στον διαρκή μονόλογο, οι δημοτικές καρέκλες τρίζουν στη μονιμότητα των καθήμενων και το χαλί παραφουσκωμένο από λογής χαρτούρα δυσεπίλυτων προβλημάτων.
Ποιο είναι όμως πραγματικά το εκλογικό διακύβευμα του Ζαγορίου, του περισφιγμένου μέσω της εν εξελίξει συντελικής εθνικής οικονομικής μας κρίσης;
Λαπατάκια το διακύβευμά μας
Είναι αυτό που λαός μας λέει “Κι αν πεινάσουμε ποτέ, θα φάμε και λάπατα!” κι επειδή στο Ζαγόρι τυχαίνει να έχουμε και μπόλικη κοπριά και σπαθάτα λάπατα, ας φροντίσουμε για την ευδόκιμη χημεία τους η οποία τουλάχιστον μέχρι τούδε δεν φάνηκε να αντιδρά στα προσδοκώμενα. Βέβαια, τίθεται στον αντίποδα αυτής της χημείας και ένα ζήτημα αποκατάστασης μιας άλλης λαϊκής ρύσης η οποία, και προς διάκριση της παραπάνω μπαξεβάνικης σχέσης, αντιλέγει θυμόσοφα στη φράση “τα σκατά με τα σκατά και η κοπριά στα λάπατα”.
Ας φροντίσουμε λοιπόν τα “λάπατάκια” μας, τα οποία δοκιμασμένα στο μενού της Κατοχής μας εγγυώνται λίαν επαρκώς την επιβίωσή μας και τα οποία“λάπατάκια” μας είναι δύο λογιών: η φυσική αρχιτεκτονική του τοπίου μας και η λαϊκή αρχιτεκτονική των οικισμών μας, με ό,τι αυτές συνεπάγονται δημιουργικά, παραγωγικά, αναπτυξιακά και αμετάλλακτα και για κάθε τομέα παραγωγής, πρωτογενή, δευτερογενή, τριτογενή και με τις δραστηριότητες οι οποίες αντιστοιχούν στον καθένα.
Δεν υπάρχει λόγος τώρα να απαριθμήσουμε τομείς και δραστηριότητες, καθότι στην αρθρογραφία μας έχουμε εξαντλήσει σχεδόν τα πάντα, ωστόσο όμως αναζητήστε καλού – κακού και τις Προγραμματικές Θέσεις των Συνδυασμών, όπου ασφαλώς "τα πάντα" θα ορίζονται ρητά και εκτενώς, Προγραμματικές Θέσεις εκ των οποίων κάποιες ενδεχομένως να διέλαθαν της προσοχής μας ή να μην έχουν δημοσιοποιεί ακόμη.
Φτάνει όμως, να μην παραμυθιαζόμαστε άλλο και να μη πελεκάμε στο γόνυ μας, καθόσον όλες/οι ήμαστε ενήμερες/οι των αιτιών και των πηγών όλων αυτών των ολοένα και διογκούμενων ατομικών ή συλλογικών προβλημάτων της δημοτικής μας ζωής και δράσης και προβλήματα τα οποία έχουν γίνει ένα με την τσέπη μας και με το μαξιλάρι μας.
Το «Κενόν τῶν Ζαγορισίων»
Κι ενώ οι περισσότεροι ως δημότες Ζαγορίου για τέσσερις χειμώνες - ευτυχώς ήπιους – είχαν σχεδόν συνηθίσει στον αυτοπάροχο και κατ’ ιδίαν παραδημοτικό βίο απέναντι σε μια σειρά απαξιωμένων πλην θεσπισμένων υπηρεσιών κι εκεί που επιβιώναμε εντελώς αόχλητα μακριά από τους ανοίκειους αναπτυξιακούς θορύβους οι οποίοι απόσβεναν μέσα στο καλλικράτειο «Κενόν των Ζαγορισίων» - εκτός αν κάποια λακκούβα στην άσφαλτο έσπαγε τα αμορτισέρ και τη ρουτίνα ή αν κάποιο αδέσποτο ψηφοφόρο κοπάδι έκοβε το δρόμο ή αν ποτέ κάποιος απρόσμενος επισκέπτης έσκαγε μύτη στα αμπαρωμένα τουριστικά καταλύματα - τότε, ξαφνικά μια νέα δημοτική κίνηση κάνει την εμφάνισή της.
Σε πρώτη φάση η κίνηση αυτή, αν μη τι άλλο, διορθώνει προφανώς επιτυχώς και «κατ’ αρχήν», το ανορθόγραφο σλόγκαν μας από «Κενόν» σε «Κοινόν» (επί το ιστορικά ορθόν), καθώς αποτελεί την επωνυμία της, η οποία παραπέμπει στην ιστορική κοινοπολιτεία «Κοινόν τῶν Ζαγορισίων» και εμπεριέχει στο φραστικό της σχήμα, εκείνο το διαρκές αυτοδιοικητικό ζητούμενο του Ζαγορίου το οποίο τελεί υπό αναζήτηση μέχρι και την πρώτη δεκαπενταετία του 21ου αιώνα.
Η δημοτική κίνηση «Το Κοινόν των Ζαγορισίων», προκειμένου να γνωστοποιήσει την παρουσία της, να αυτοπροσδιοριστεί και ταυτόχρονα να ετεροπροσδιοριστεί έναντι των συνυποψήφιων Συνδυασμών στην διεκδίκηση της δημοτικής αρχής του Δ. Ζαγορίου, εισάγει μια εκπληκτικά ανατρεπτική κενοτομία για τα μέχρι τούδε αυτοδιοικητικά ήθη του Ζαγορίου, κενοτομία η οποία ακούει στο φραστικό «Προγραμματικές Θέσεις».
Μα ποια/ός είχε σε αυτόν τον τόπο Προγραμματικές Θέσεις ποτέ, για έχουν αυτοί!
Τότε, ή έχουν τρελαθεί εντελώς ή παριστάνουν τους τρελούς.
Είθισται "αναντάμ παπαντάμ" στο Ζαγόρι ώστε, οι Προγραμματικές Θέσεις να είναι περίπου: πέντε τσίπουρα, δυό ελιές και τρία παπαρίσματα στον ώμο και άντε γεια, ως την άλλη κάλπη.
Τουλάχιστον έτσι ξέραμε.
Η ιδρυτική διατάραξη …
Αρχικά και γνωστοποιώντας την είσοδό της στις “Αυτοδιοικητικές Εκλογές Μαΐου 2014” τοποθετείται στα αυτοδοικητικά πράγματα του Ζαγορίου με την «Ιδρυτική Διατάραξη … Διακήρυξη», όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε στο σαρδάμ του δημοσιογράφου κ. Π. Μπούρχα (“ΙΟΑΝΝΙΝΑ TV”). Εν συνεχεία διατυπώνει εκτενώς, σαφώς και ρητά τις προγραμματικές της θέσεις, ενώ συγχρόνως συζητά και αναπτύσσει επισταμένα και αρκούντων επιχειρημάτων ή τεκμηρίων, με προφανές πρόσταγμα το σεβασμό στην αυτοδιοικητικά απαξιωμένη παραγωγική κοινωνία του Ζαγορίου, με προφανή επιδίωξη την διέξοδό αυτής από τη διαλεκτική αμηχανία στην οποία την υποχρέωσαν οι μνημονιακές επιταγές, καθώς επίσης στην ενθάρρυνσή της για μια αυθορμήτως ενεργή και αχειραγώγητη συμμετοχή στα Κοινά και Αδιαίρετα του Ζαγορίου.
Παράλληλα και βάση του κανονισμού λειτουργίας της, διατυπώνει ρητά τη δέσμευση του επικεφαλής της απέναντι στη συντονιστική γραμματεία και τη γενική συνέλευση, για την εφαρμογή και υλοποίηση των προγραμματικών της θέσεων σταθερά και απαρέγκλιτα από τις διακηρυγμένες αρχές για δυο θητείες του ή πρόωρης παραίτησης σε περίπτωση ανικανότητας. Πρόκειται για μια πρωτοφανή δέσμευση η οποία θα λέγαμε αγγίζει τα όρια του "ή ταν ή επί τας", δεδομένου ότι άλλοι δήμαρχοι έχουν εξαντλήσει αλόγιστα και ερήμην των οργάνων τους από τρεις και επτά θητείες και ουκ ολίγες μέσα σε ακαθόριστα πλαίσια ενός σχεδόν ιδιότυπου ολοκληρωτισμού.
Εν κατακλείδι, δεν εκπλησσόμαστε με τα παραπάνω, δεν τοποθετούμαστε, δεν εγκωμιάζουμε αυτά τα δεδομένα, απλά τα παρουσιάζουμε ως έχουν διατυπωμένα και πιο απλά, σκιαγραφούμε το προφίλ της νεοσύστατης δημοτικής κίνησης «Το Κοινόν των Ζαγορισίων» και όπως αυτή αυτοπροσδιορίζεται εξ’ όσων διακηρύσσει και εξαγγέλλει, τόσο στα κείμενά της όσο και στις δημόσιες συζητήσεις της.
Ίδωμεν.
ΖΑΓΟΡΙΟΥ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
Συμπτώσεις, απόψεις, όψεις
Από την άλλη όψη των πραγμάτων, θα διέκρινε κανείς ότι, οι καταγραμμένες στην ιστοσελίδα μας απόψεις - προτάσεις - θέσεις μας, φαίνεται να προσιδιάζουν, να συμπίπτουν, να συγκλίνουν και ενδεχομένως να απηχούνται σε ένα βαθμό από τη νέα δημοτική κίνηση «Το Κοινόν τῶν Ζαγορισίων».
Αυτό ως γεγονός, ασφαλώς και δεν μας εκπλήσσει, αλλά ούτε και μας αφήνει αδιάφορους ως σκεπτόμενους πολίτες/δημότες, αφενός μεν γιατί προφανώς υπάρχουν ζωηροί αντιλήπτορες των θεωρήσεών μας και των προσπαθειών μας, αφετέρου δε καθότι πιστεύουμε ακράδαντα στη δυναμική του διαλόγου και κατά τα φαινόμενα διαβλέπουμε να αρχίζει εφεξής ένας ουσιαστικός διάλογος, παντός πολιτικού και κοινωνικού κόστους, χωρίς διάστικτα και αποσιωπήσεις.
Το σπουδαιότερο - αυτό αφορά στο προφίλ της "Πρωτοβουλίας Διαλόγου Νέων Πολιτών" - σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε πρόδρομη την παρουσία μας για κανένα νέο φόρουμ, καμιά κίνηση πολιτών στο Ζαγόρι, πόσο μάλλον για αυτήν την νέα δημοτική κίνηση η οποία φαίνεται να αρθρώνει καίριο λόγο στα τούδε και στα εξής αυτοδιοικητικά πράματα και αντιθάματα του Ενιαίου Ζαγορίου.
Τουναντίον, δεν τραβάμε κανένα “γκαϊλέ” και για κανέναν ευπατρίδη, είτε αυτόκλητο μεσσία είτε αυλοκόλακα αγύρτη (ο Θεός και η ψυχή τους) στην παρούσα πολιτική κατάσταση, καθώς θεωρούμε ότι, φερέλπιδες είναι οι απόψεις εκείνες οι οποίες σε γενικές γραμμές και εντελώς απροσχημάτιστα τείνουν να συγκλίνουν ενωτικά στις απαιτήσεις των κακών καιρών μας και τα τέτοια ευήκοα και μη αφεστώτα ώτα τα οποία προφανώς δείχνουν να αφουγκράζονται ανήσυχα τους αντίλαλους της φωνής η οποία βοά λέγουσα…“η αυτοδιοίκηση του Ζαγορίου κρέμεται απελπιστικά στην κορνίζα της πλακανίθρας Μπελόης με όμηρο το μέλλον του Ζαγορίου και μαζί ατενίζουν φάτσα μπάλα την μονόδρομη προοπτική μιας ολέθριας κατρακύλας στην χαράδρα του «Αγίου Βίκου» με τα ρέοντα τηγανόλαδα και τα απορρυπαντικά της ανισόρροπης ανάπτυξης, αντί εξόδιας χοής στην κατεαγμένη κάρα τους”.
Η αλαζονεία ως κύρια υπεύθυνη της βαρηκοΐας
Ζαγορίσες/οι φίλες/οι και επισκέπτες του Ζαγορίου, όσες/οι αντιλαμβάνεστε αυτήν την οπτικοακουστική των πραγμάτων - πιστεύουμε στην πλειονότητά σας - τότε, ασφαλώς και θα θεωρείτε ότι, η διάσωσή του Ζαγορίου εναπόκειται πλέον οριστικά, αμετάκλητα, πλην αναπόφευκτα, σε μία εκ των τεσσάρων (;) υποψηφιοτήτων για μια νέα δημοτική αρχή της οποίας κάθε λόγος, έργο ή διάνοια θα διέπεται από ουσιαστική επιστημοσύνη, αποδεδειγμένη ανιδιοτέλεια και κοφτερή αλήθεια, καθώς και με προαπαιτούμενη την οφειλή της να είναι ενήμερη και δέσμια τους ιστορικού γεγονότος ότι πρόκειται να συνδέσει την αρχή της θητείας της με το τέλος μιας τραγικά παρακμιακής αυτοδιοικητικής εποχής για το "φτωχό" Ζαγόρι.
Επισημαίνουμε ότι, αυτό δεν αφορά μόνο στα νεοσύστατα δημοτικά σχήματα, αλλά και στους προθητεύσαντες υποψήφιους δημάρχους ως πλειοψηφία και αντιπολίτευση, με την προϋπόθεση ότι, εάν και εφόσον και κατά πόσον αυτό, θα ήταν εφικτό να συντελούνταν εντός των η τελεία μεταστροφή ιδεών, μεθόδων και πρακτικών τους, προκειμένου να επαναλάβουν αυτοδιοικητικό έργο ή αν όχι, να περάσουν εθελούσια και λαοδίκαια στο περιθώριο, γεγονός το οποίο θα αποτελούσε υψίστη υπηρεσία στα αυτοδιοικητικά μετέπειτα του Ζαγορίου.
Και αυτό ως επιταγή ή ιδία απόφαση, στην περίπτωση κατά την οποία έστω και την ύστατη στιγμή και στα πλαίσια μιας τυχόν όψιμης αυτοκριτικής τους αν και εφ’ όσον θεωρήσουν ανέφικτη τη μεταστροφή τους και το ως τώρα έργο τους επιζήμιο, πλην όμως εχούσης βέβαια της ευκαιρίας προκειμένου στις επαναληπτικές εκλογές να κληροδοτήσουν την μεταμελημένη αλήθεια τους στα κοινά και συμφέροντα του Ζαγορίου.
Το εκλέγειν και ματ'εκλέγεσθαι
Από τον πρώτο Καποδίστρια ακόμα, ουδέποτε συγκροτήθηκαν ψηφοδέλτια αμιγώς κομματικά, αλλά ούτε και στοιχειωδώς ενωτικά, όπως για παράδειγμα, στις εκλογές του 2010 συγκροτήθηκαν συνδυασμοί, αφενός μεν από τον δήμαρχο Τύμφης κ. Σουκουβέλο και τον πρόεδρος της κοινότητας Παπίγκου κ. Τσουμάνη οι οποίοι φέρονταν να έχουν τη στήριξη της Ν.Δ. με τον δεύτερο να αποσύρεται, αφετέρου δε ο κ. Παπαναστασίου ο οποίος φέρονταν να έχει την στήριξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του τέως Δημάρχου Ανατ. Ζαγορίου κ. Σπυριδάκη, καθώς και σημαντικής μερίδας στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., καθώς και ο κ. Σπύρου ο οποίος έλαχε στήριξης της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εντελώς ακομμάτιστα και αδιάψευστα.
Σημειωτέον ότι τα παραπάνω αποτελούν επίλογο μιας ανθενωτικής αντίστασης στην πρόταση ενιαιοποίησης την οποία συζητούσε τότε ο "ΕΘΕΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" (ΠΡΩΙΝΑ ΝΕΑ 23.12.09)με τις θέσεις των δημάρχων να διατυπώνονται στο ακόλουθο δημοσίευμα "Οι Δήμοι Κεντρικού Ζαγορίου και Τύμφης δηλώνουν υπέρμαχοι της πρότασης. Σύμφωνος είναι και ο πρόεδρος της Κοινότητας Παπίγκου Λεωνίδας Τσουμάνης. Αρνητικός στη συνένωση του Ζαγορίου είναι ο Δήμος Ανατολικού Ζαγορίου, για λόγους που έχουν να κάνουν με το βαθμό ανάπτυξης της συγκεκριμένης περιοχής, εξαιτίας της ολοκληρωτικής καταστροφής που υπέστη στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής." και με την Π.Δ.Ν.Π. να προτρέπει στο άρθρο της "Καλλικράτης δε σημαίνει Τρομοκράτης" ότι "Οι τοπικές κοινωνίες οφείλουν να ερμηνεύσουν και να ξεπεράσουν το «φόβο», προκειμένου να διασφαλίσουν το ομόθυμο στην επιλογή κατάλληλης δημοτικής αρχής. Ο φόβος δεν είναι πολιτικό επιχείρημα, αλλά άλλοθι στην έλλειψη ορθής πολιτικής βούλησης και ενοχική παρενέργεια του πολιτικού λάθους." , μάταια όμως γιατί εκ του αποτελέσματος, ο καυγάς φαίνεται να ήταν για το πάπλωμα δημοτικού “βεκυλισμού” και των πολιτικών συσχετισμών του κεντρικού εκλογικού μηχανισμού.
Ωστόσο όμως και όταν η κεντρική εξουσία χρωμάτιζε ποσοστιαία με μπλε και πράσινο πάνω στο χάρτη της επικράτειας τις εκλογικές περιοχές τις οποίες καταλάμβανε ο ψηφοθηρικός της μηχανισμός, κανείς εκλεγμένος δήμαρχος ή αντιπολιτευόμενος δεν ασχολούνταν πλέον με αυτήν την τεχνική της πλασματικής στατιστικής η οποία σαλαμοποιούσε τη βάση του πολυκομματικού και ενδεχομένως ενωτικού εκλογικού σώματος το οποίο ήθελε να συγκλίνει συναινετικά σε εκλόγιμους συνδυασμούς, άλλοτε από ιδεολογίας και άλλοτε από ιδιοτέλειας ή ξεκάθαρης τοπικιστικής φαγωμάρας.
Σας παραπέμπουμε σε άρθρο μας της 6 Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «ΑΥΡΙΟ: Παιδιά του Καλλικράτη εγγόνια του Καποδίστρια» στο οποίο διατυπώνουμε κωδωνοκρουσιακά τις απόψεις μας με οξεία διορατικότητα όπως αποδεικνύεται στα υστερνά της τερταετίας, «Για μια φορά ακόμη, η πεπατημένη των συσχετισμών και των δοσοληψιών, με τις φάρες, με τις αστικές παρέες, με τις μικροποπολιτικές επιρροές και υποσχετικές ομηρίες, με τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και τις πάγιες αντιπαλότητες αγνοώντας παντελώς το ηθικό δεοντολογικά “πόθεν έσχες” και το “τι εποίησας πάλαι;” αναβαπτίζονται δια της παρθενογένεσης και αναλαμβάνουν αυτοδιοικητικό έργο.»
Τα αυτά και σε άρθρο μας της 25ης Ιουνίου 2010 «Καλλικράτης: Αιτίες για Θητείες στο Δήμο Ζαγορίου» όπου «Εριστικοί και γραφικοί χαρακτηρίστηκαν όσοι/ες δημότες άσκησαν διαδημοτική κριτική ή πρότειναν Ζαγορίσιες λύσεις και συνεργασίες στα καίρια προβλήματα του Ζαγορίου. Κατά συνέπεια αιτήματα μηδέν και έργο ουδέν για το Ενιαίο Ζαγόρι.
Οι ίδιοι, συνυπήρξαν ανταγωνιστικά και απροβλημάτιστα περιχαρακωμένοι, στα βιλαέτια τους, στα κόμματά τους, ρίχνοντας στους δημότες τα ψίχουλα των πόρων, ως αποκτήματα της επαιτείας των στη δυστοκία και στη μη ανταποδοτικότητα της κεντρικής εξουσίας, εξασφαλίζοντας έτσι ως άλλοθι τη δυσπραγία για να δικαιολογήσουν την απραγίας τους.».
Ο μηχανισμός του μηχανισμού
Ο μηχανισμός του μηχανισμού
Δυστυχώς και το γνωρίζετε οι περισσότερες/οι, ότι, έτσι βόλευε τους κατεστημένους εκλογικούς μηχανισμούς οι οποίοι στόχευαν μεσοπρόθεσμα στην αποπολιτικοποίηση του εκλογικού μας σώματος για τη δημιουργία ετέρων και υμετέρων οι οποίοι εναγκαλίζονταν επί σειρά τετραετιών τους κεχρισμένους του Καποδίστρια και του Καλλικράτη, από περιχαρακωμένα δημοτικά σχήματα και συμβούλια των ενστάσεων και των ενστάσεων διαδικασίες οι οποίες αποτυπώνονται ανεξίτηλα έσωθεν με τη μορφή ισολογισμών (εσόδων και επενδύσεων!) και έξωθεν με τη μορφή παραληρηματικών απολογισμών των εκάστοτε διαχειρίσεων και πεπραγμένων τους.
Αν και παράκαιρη, αξιοσημείωτη πλην δικαιολογημένη θεωρούμε τη δήλωση του απερχόμενου δημάρχου στις 13 Μαΐου 2013 ο οποίος εξανίσταται διαπιστώνοντας εκ των υστέρων ότι «Τα μεγάλα αστικά κέντρα διεκδικούν την κατανομής τους με βάση το πληθυσμιακό κριτήριο του μόνιμου πληθυσμού. Μια τέτοια εξέλιξη, ωστόσο, ουσιαστικά θα ερήμωνε και θα καταργούσε στην πράξη τους μικρούς περιφερειακούς δήμους των οποίων η ανάγκη ενίσχυσης γίνεται όλο και πιο επιτακτική μέσα στο σκηνικό της οικονομικής κρίσης. Ο νόμιμος πληθυσμός είναι για μας η λύση στο ζήτημα αυτό, καθώς αποδεικνύει πόσοι πολίτες εξυπηρετούνται απ’ τις υπηρεσίες του Δήμου, διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία στην περιοχή και αναμφίβολα επιθυμούν να διατηρήσουν άρρηκτο δεσμό με τον τόπο τους.», αν εξιλεωμένου του Καλλικράτειου Άγους
Και επειδή με τους όρους "εξοικονομίσαμε", "ξεχρεώσαμε", "διαθέσαμε", επενδύσαμε", "περισσεύσαμε", "κάναμε - ράναμε", επιβεβαιώνουν ασφαλώς το λαϊκίζων "μπλα - μπλα" τους και επισφαλώς την αλήθεια των έργων τους τα οποία αφορούν σε κάποια ψίχουλα ευκαιριακών οικονομικών πόρων τα οποία αντλήθηκαν ως επιχορηγικά κεφάλαια από "κεντρικούς αυτοτελείς πόρους" και εξαντλήθηκαν για την κάλυψη καποδιστριακών οικονομικών "κενών", καθώς περιγράφονται εν μέρει στα αποκαλούμενα "έργα / επενδύσεις" και όπως αυτά περιγράφονται στον Ισολογισμό 2013 και χρήση 2014.
Ας μην ανάγουμε λοιπόν την μικρολογιστική σε κύριο δημοτικό έργο και την από συνήθεια θεσμική ιδιότητα σε καθήκον, στην δημοτική αρχή του Δήμο μας.
Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια
Παρεμπιπτόντως, τινές των υποψήφιων και με προηγούμενες αυτοδιοικητικές θητείες, επανεκτίθενται ποιούντες τον γνωστό "αμερικάνο" καθώς με περισσή αφέλεια θεωρούν ότι είναι άμοιροι ευθυνών των μέχρι τούδε πολιτικών οι οποίες διακυβέρνησαν τη χώρα και την οδήγησαν στα καταδυναστευτικά μνημόνια τα οποία επέφεραν σαρωτική καταστροφή σε ό,τι μετεμφυλιακά διέσωσε και μεταπολιτευτικά κατάφερε ο λαός αυτής της χώρας.
Το ίδιο και η τοπική μας κοινωνία σε ό,τι αφορά τις τουριστικές, γεωγροκτηνοτροφιές επιχειρήσεις και νοικοκυριά του Ζαγορίου όσα αχθοφορούν αβοήθητοι οικονομικά υπό το δρακόντειο καθεστώς δόμησης (κόστος υλικών) των διατηρητέων οικισμών (1974 Χαρίσης Β.), χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει και αποχρωματισμό τους, αν και η μωσαϊκοποίηση είναι απολύτως εμφανής.
Στο σημείο αυτό, κλείνοντας το «εκλέγειν και ματαεκλέγεσθαι», εκτιμούμε ότι θα αποτελούσαν εν δυνάμει πεδία έρευνας τα εξής:
1. Πως, πότε και που διατίθενται τα διάφορα κονδύλια για δημοτικά έργα, είτε αυτά είναι συντήρησης είτε νέα έργα, καθώς και αν αυτά σχετίζονται ή όχι με δεξαμενές ψήφων "μονοκούκι κανταρέλα πάρ’ το σόι σου και έλα" του εκλογικού σώματος, από τις οποίες αντλούν ψήφους μαζικά οι εκάστοτε δημοτικές αρχές και ιδιαίτερα αυτές του Ενιαίου Δήμου.
2. Πως, πότε και ποιοι επιχειρηματίες (τουριστικοί, εργολήπτες, κτηνοτρόφοι) και σε ποια δημοτικά σχήματα συντάσσονται, εναλλάσσονται ή ανακυκλώνονται στην δημοτική αυτοδιοικητική διαχρονία του Ζαγορίου.
3. Ποια στελέχη, πότε και πόσο συνεπείς/σταθεροί υπήρξαν ή όχι, αν σε ποιες σε ποιες παρατάξεις τα συναντάμε να μπαινοβγαίνουν στον Ενιαίο Δήμο Ζαγορίου.
4. Ευμάρειες - Πολυτέλειες.
5. Άλλο/άλλα.
6. Τίποτα.
Εκλογές 2014: Υποψήφιοι Δημοτικοί Συνδυασμοί Δήμου Ζαγορίου
Για της εκλογές της 18ης Μαΐου κατατέθηκαν οι τέσσερις (4) κάτωθι υποψήφιοι Συνδυασμοί (αλφαβητικά):
1. ΔΑΛΚΑΒΟΥΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - «Το Κοινόν των Ζαγορισίων»
2. ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ - «Ζαγόρι με συνέχεια»
3. ΣΠΥΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - "Ενιαία Δημιουργική Κίνηση Πολιτών Ζαγορίου"
4. ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ - «Νέα πρόταση για το Ζαγόρι»
και τους οποίους θα σας παρουσιάσουμε προσεχώς με βάση τους συσχετικές τους συνθέσεις και αλληλοσυνδέσεις, καθώς και οι τρεις (3) έχουν ως βάση στελέχωσης κάποια πρόσωπα τα οποία υπήρξαν υποψήφια και συνυποψήφια στις εκλογές του 2010, ενώ το κατά τόπους εκλογικό τους σώμα φαίνεται να τους ακολουθεί στα νέα δημοτικά σχήματα στα οποία εντάχθηκαν, γεγονός το οποίο καθιστά ελαφρώς στατιστικά ασήμαντη την αριθμητική του «έλαβον ψήφους» τόσο εκείνων των πρώτων όσο και των επαναληπτικών εκλογών του 2010.
Να θυμίσουμε εδώ ότι ο κ. Σπύρου υποστηρίχτηκε από μερίδα εκλογικού σώματος της εκλογικής ενότητας Τύμφης από όπου αξιοποίησε στελέχη και το οποίο σώμα φαίνεται να μετατοπίζεται το πλείστον προς τον κ. Τσουμάνη, ικανό μέρος στον κ. Δαλκαβούκη και λοιποί στον κ. Παπαναστασίου.
Σημειωτέον ότι, πρώην κορυφαία στελέχη του κ. Σουκουβέλου τα οποία στο β’ γύρο ενέδωσαν στον κ. Παπαναστασίου προσχώρησαν τώρα και με σημαντική μερίδα ψηφοφόρων τους στο Κοινόν των Ζαγορισίων, παρομοίως και έπραξαν και πρώην στελέχη του κ. Σπύρου, καθώς και του κ. Παπαναστασίου, σε μια αμφίδρομη σχέση η οποία φαίνεται να αποδυναμώνει περισσότερο τους παλαιούς δημάρχους.
1. «Το Κοινόν των Ζαγορισίων»
Η κίνηση "Το Κοινόν των Ζαγορισίων" την οποία παρουσιάσαμε εκτενως στα εισαγωγικό μέρος, έχει ως επικεφαλή της τον κ. Βασίλη Δαλκαβούκη - Επίκουρος Καθηγητής της Εθνογραφίας του Ελλαδικού χώρου στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και ως εκ τούτου ιστορικοκοινωνικός ερευνητής και συγγραφέας με καταγωγή από το Μονοδενδρι – και πλαισιώνεται το πλείστον από νεοεισερχόμενους, καθώς και από μια σειρά προσώπων τα οποία μετακινήθηκαν από τους κ.κ. Σπύρου, Σουκοβέλο και Παπαναστασίου. http://edkp-zagoriou.blogspot.gr/
Ως δικό μας συμπέρασμα (Π.Δ.Ν.Π.), διακρίνουμε βασικά το αυτονόητο το οποίο ορίζει ότι, η νέα δημοτική κίνηση και σύμφωνα με τις διατυπωμένες βασικές αρχές της, φαίνεται να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι της απαξιωμένης πολιτικής, ως μοναδικό εργαλείο κοινής αντιμετώπισης των κοινών προβλημάτων.
* Προγραμματικές Θέσεις
2. «Ζαγόρι με συνέχεια»
Ο Συνδυασμός «Ζαγόρι με συνέχεια» με επικεφαλής τον απερχόμενο δήμαρχο κ. Γαβριήλ Παπαναστασίου - Συνταξιούχος της ΔΕΗ, με καταγωγή από τους Ασπραγγέλους - τον οποίο εντοπίζουμε σε βάθος τριακονταετίας με αδιάκοπες θητείες στην αυτοδιοίκηση, αρχικά ως πρόεδρο της κοινότητας Ασπραγγέλων, κατόπιν καποδιστριακό δήμαρχο Κεντρικού Ζαγορίου και Καλλικρατικό δήμαρχο. Πρόκειται για “ρέκορμαν” δήμαρχο, ο οποίος πλην «όσων άλλων» συνέδεσε ατυχώς ή ευτυχώς το όνομά του με την απαξίωση και την κατάργηση της ιστορικής πρωτεύουσας του Ζαγορίου το Τσεπέλοβο, γεγονός στο οποίο υπήρξε υψηλή προεκλογική στόχευση και πρόνοια και αυτό ενόψει μιας εκ’ προοιμίου καταστροφικής επέλασης του σχεδίου Καλλικράτη ή αλλιώς της “ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στην αυτοδιοίκηση”.
Στο όνομα της έδρας του Δήμου, δεν κατέστησαν ενήμεροι, ενδεχομένως να το αγνόησαν ή να έκαναν στραβά μάτια στο ημιτελές και άρδην επιβαλλόμενο σχέδιο Καλλικράτης το οποίο προδιέγραφε ρητά το σάρωμα στον τουριστικό, τον κτηνοτροφικό, τον εκπαιδευτικό, τον πολιτιστικό κ.ά., πάνω στον δομημένο και ανθρωπογενή χάρτη του αχανούς και ολιγοπληθούς και κατεξοχήν γηραιοπληθούς Ζαγορίου.
Προς τούτο ο ίδιος ο κ. Παπαναστασίου, δήλωσε τον Ιανουάριο του 2014 ότι «Ο Δήμος χρειάζεται Δήμαρχο που να μένει στην περιοχή κι όχι κάποιον που θα θέλει να λύνει τα προβλήματα από τα καφενεία των Ιωαννίνων, εκεί όπου γίνονται οι συναθροίσεις.» βάλλοντας και εντελώς άκομψα κατά τη γνώμη μας τους “αλλότριους” διεκδικητές του Δήμου, ταΐζοντας συνάμα με το μούχλιο ψωμί της “εντοπιότητας” αν και όσους τρόπον τινά νομίζουν ότι κατ' αποκλειστικότητα το προνόμιο αυτής της κακώς εννοούμενης και άκαιρα προβαλλόμενης "ιθαγένειας".
Το Ζαγόρι είναι εδώ κι είναι παντού με τους μόνιμους και τους απανταχού.
Το Ζαγόρι χτίστηκε από τους ξενιτεμένους και καλλωπίστηκε από τους μόνιμους.
Διαχρονικά, ο μόχθος των απλών ζαγορίσιων και η προσφορά των μεγάλων ευεργετών του Ζαγορίου δεν κρεμάστηκαν ποτέ στα καντάρια.
Και εφ΄όσον τα προβλήματα δεν συζητιούνται στα Μεσοχώρια, κάπου θα πρέπει να συζητηθούν και μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι το 50% των δημοτών είναι ετεροδημότισσες/τες.
Ωστόσο σε άλλα “καφενεία” και ιδιαίτερα στα εκ νέου διχασμένα καφενεία του Ζαγορίου όπου ενδεχομένως και να ευνοείται ο επιθυμητός του είδους μονόλογος, πιστεύουμε ότι αυτά τα καφενεία έχουν την ανάγκη μιας αδελφοποιητικής καλημέρας, μιας απλής κουβέντας και μιας μικρής αλήθειας ή έστω ενός ψεύδους περιτυλιγμένου με μια ζελατίνη αλήθειας κι αν όχι τίποτα από αυτά, τότε, έστω μερικά γιαλατζή καθρεφτάκια όπως εκείνα του Κολόμβου, επάνω στα οποία θα αντανακλά παροραματικά τον μέλλον του Ζαγορίου, καθώς στα καφενεία των Ιωαννίνων θα έχουν “φάει πόρτα” όλοι όσοι μιλάνε για το Ζαγόρι με σκοπό την πλήρωση της προτροπής του Ζακγόρ Βεκύλη.
Ας σταματήσει επιτέλους κάποτε αυτό το σαχλό παραμύθι.
Και εδώ, ευχόμενοι υγεία και καλή καρδιά σε όλους τους προύχοντες, ρωτάμε:
- Πού διέμεναν και διαμένουν, οι κ.κ. Παπαναστασίου, Τσουμάνης, Σπύρου, Δαλκαβούκης, Σουκοβέλος (πρώην) καθώς επίσης σύσσωμα τα εκάστοτε Δημοτικά τους Συμβούλια;
- Προς τι η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση στην Αυτοδιοίκηση κ. Καλλικράτη;
- Πόσο το κάνει, το δημοτικό αμαξάκι, το Ιωάννινα – Ασπράγγελοι, όπου η έδρα;
- Θα χτίσουμε έπαυλη δημάρχου ή θα θέσουμε ανατρεπτικό κώλυμα στις ανθυποψηφιότητες σχετικά με τους έχοντες νοικοκυριά στα Ιωάννινα;
Σημειωτέον ότι, η Τρόικα μας εξουσιάζει ηλεκτρονικά από τις Βρυξέλλες κι εδώ άλλοι έκαναν "facebook" γραφείο τους.
Στα πλαίσια της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης
Κι ενώ η δημοτική αρχή υπήρξε υπέρμαχη της “ηλεκτρονικής διακυβέρνησης”, αφενός δεν αξιοποίησε σε κανένα επίπεδο (π.χ., τουρισμός, πολιτισμός, μεταποίηση) τα παρεχόμενα ηλεκτρονικά εργαλεία του Καλλικράτη, είτε αυτά αφορούν στην δημιουργία ενός συνεκτικού κοινωνικού και παραγωγικού ιστού στην άχρι καιρού προβληματική μας σε επίπεδο διερεύνησης μεθόδων και δράσεων ανάπτυξης με γνώμονα το πολυπόθητο αυτοχρηματοδοτούμενο, είτε σε επίπεδο δημοτικής επιχειρηματικότητας, είτε και σε αυτό των ευέλικτων και συμφερουσών συμπράξεων, οι οποίες είναι και θα ήταν κατά το παρελθόν το αντίδοτο στους αναιτιολόγητους και άκαρπους δανεισμούς.
Τουναντίον, η δημοτική αρχή δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει έστω με ένα τυπικό "όβερ ελήφθη" στα ηλεκτρονικά μηνύματα (email) της "Πρωτοβουλίας Διαλόγου Νέων Πολιτών – ΖΑΓΟΡΙΟΥ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝ", η οποία Πρωτοβουλία αν μη τι άλλο, έκρουσε πολλούς κώδωνες στην αρθρογραφία της (π.χ. τουρισμός, πολιτισμός, ιδρύματα, περιβάλλον κ.ά.,) προτείνοντας και ιδεοδοτώντας παράλληλα μια σειρά σημαντικά ζητήματα σε αντίστοιχες αναρτήσεις στην ιστοσελίδα της και μεταξύ των κύριων αποδεκτών η δημοτική αρχή.
Αυτά εμπίπτουν στο πλαίσιο της υπερδιατεινόμενης θεώρησης της δημοτικής αρχής ώστε να βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με τον δημότη και τις συλλογικότητες του Δ. Ζαγορίου.
Το γεγονός αυτό της μη απόκρισης, πέρα από το να μας λυπεί προσωρινά, καθιστά - κατά την κρίση μας - την δημοτική αρχή ως το τέλειο καισαροπαπικό μοντέλο αυτοδιοίκησης, τόσο σε επίπεδο δημοτικού συμβουλίου όσο και σε επίπεδο τοπικών συμβουλίων, όπου όλοι τα ήξεραν όλα κι αν πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό, εκτός από έναν άκρατο βεκυλισμό ο οποίος ασκούνταν στα στενά υπαλληλικά πλαίσια για την διεκπεραίωση της χαρτορουτίνας.
Προς τι λοιπόν οι προγραμματικοί ετεροπροσδιορισμοί και οι άκομψοι διαγκωνισμοί;
Είναι γεγονός πως ό,τι κατάφερε το Ζαγόρι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οφείλονταν κύρια στην απομόνωση λόγω γεωμορφολογίας και στο προνομιακό καθεστώς του αυτοδιοίκητου, και πάνω σε αυτούς τους "δύο ασφαλείς πυλώνες" το εισρέων κεφάλαιο των ξενιτεμένων και καζαντισμένων ζαγορίσιων δημιούργησε όλα αυτά τα οποία με μια λέξη τα λέμε "Ζαγόρι"
Μήπως μια αλληγορική πλέον προσέγγιση στους "δύο ασφαλείς πυλώνες" να ήταν η λύση; Τα συμπεράσματα δικά σας, αγαπητές/οί συνδημότισσες/τες.
* Προγραμματικές Θέσεις
3. "Ενιαία Δημιουργική Κίνηση Πολιτών Ζαγορίου"
Η "Ενιαία Δημιουργική Κίνηση Πολιτών Ζαγορίου" έχει ως επικεφαλή της τον κ. Σπύρου Βασίλειο - Δάσκαλος της Πρωοβάθμιας Εκπαίδευσης με καταγωγή από την Πέτρα – ο οποίος αν και έχει μια θητεία στον νέο Καποδίστρια και μια ως αντιπολίτευση στον Καλλικράτη, ωστόσο ελάχιστα γνωρίζουμε. Ανοίγοντας την προσωπική του ιστοσελίδα του υποψήφιου, διαπιστώνουμε ότι η τελευταία ανάρτηση φέρει ως ημερομηνία την 1η Νοεμβρίου 2010 με ένα σύντομο μήνυμα το οποίο αφορά στη συγκρότηση ψηφοδελτίου (2010) και ένας εννοιολογικός πίνακας στον οποίο διατυπώνονται επιγραμματικά οι προγραμματικές θέσεις, με ολιγόλεκτα φραστικά σχήματα υπό μορφή στόχων.
Κατόπιν ανατρέξαμε στα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης όπου και βρήκαμε αρκετές περιστασιακές δηλώσεις, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι, την συνήθης προφορικότητα αρκετών υποψηφίων φαίνεται να επιλέγει και ο κ. Σπύρου. Αυτό καθώς, οι τοποθετήσεις του στα “κοινά”, είτε ως απερχόμενη αντιπολίτευση, είτε ως εκ νέου υποψήφιος, περιορίζονται αποκλειστικά σε προφορικές δηλώσεις στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, με χαρακτηριστικά, την αποσπασματική τοποθέτηση στα πράματα, την επιλεκτική κριτική ή αποσιώπηση στα δημοτικά πράματα και με αρκετές απουσίες στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, σύμφωνα με τα δημοσιοποιημένα πρακτικά/αποφάσεις συνεδριάσεων.
Να σημειώσουμε ότι, οι θέσεις του κ. Σπύρου στην εκλογική διακήρυξη 2010 περιορίζονταν στις ακόλουθες συνθηματικές φράσεις «Ναι μπορούμε περισσότερα. Ναι μπορούμε να κερδίσουμε το μέλλον της περιοχής μας. Ναι μπορούμε ν’ αλλάξουμε την εικόνα του τόπου μας. Ναι μπορούμε να κάνουμε πράξη τα όνειρά μας, για τη ρίζα μας, για την ίδια μας την ψυχή.»
Τέλος και προς έκπληξή μας, ο κ. Σπύρου στην πρώτη τηλεμαχία επέκρινε ανοιχτά και κατηγορηματικά την δημοτική αρχή κάνοντας λόγο ούτε λίγο ούτε πολύ για «έργα που εκτελούνται στη σκέψη του δημάρχου», αν και ο ίδιος ως αντιπολίτευση θα έπρεπε να κρούσει νωρίτερα τον κώδωνα.
* Προγραμματικές Θέσεις (Νοέμβριος 2010)
4. «Νέα πρόταση για το Ζαγόρι»
Η κίνηση " Νέα πρόταση για το Ζαγόρι " έχει ως επικεφαλής της τον κ. Λεωνίδα Τσουμάνη - Αρχιτέκτων Μηχανικός, με καταγωγή από το Πάπιγκο - πρώην κοινοτάρχης Παπίγκου και Μαχαλά ο οποίος στη συνέχεια ασκεί αυτοδιοικητικό έργο εκτός Καποδίστρια στον γκλαμούρ και υψηλών απαιτήσεων τουριστικό θύλακα των Παπίγκου, ο οποίος θύλακας απολύτως επιτηδευμένα και συστηματικά διαφοροποιεί το τουρκικό του προϊόν, στις παρεχόμενες υπηρεσίες του και στα μενού του, έναντι εκείων του Βικώου και Τυμφαίου Ζαγορίου, πόσο μάλλον του μαρτυρικού Ανατολικού και εκ των πραγμάτων ραθυμούντος αυτοδιοικητά. Κι ενώ θα υπολόγισε κανείς ότι, με την περίσσεια εμπειρίας και με την διαφήμιση η οποία τους έλαχε, έτσι όπως απαντά σήμερα η τραγική πραγματικότητα συνολικά στο Ζαγόρι. Ιστορικά πλέον, “τα Πάπιγκα” έχασαν την ευκαιρία να θεωρούνται σήμερα αναμορφωτές εκείνου του πλαισίου παροχής τουριστικών υπηρεσιών του Ζαγορίου, πόσο μάλλον πρόδρομοι διερευνητές τουριστικών “πακέτων” στο εσωτερικό και εξωτερικό για καθολική επωφέλεια στον τομέα του τουρισμού, χωρίς αυτό βέβαια να συνιστά υπαιτιότητα του κ. Τσουμάνη ή μομφή στο δημοτικό του πρόσωπο.
Μοιραία η Κοινότητα, εντάχθηκε στο Νέο Καποδίστρια ο οποίος μοίραζε θεσούλες, μικροεργολαβίες, λεωφοριάκια, βανάκια, τετρακίνητα ημιφορτηγάκια τα οποία ξεπάτωναν κυριολεκτικά οι «άρχοντες» σε άσκοπες μετακινήσεις, «εξυπηρετώντας τους δημότες» τους, ενισχύοντας πρωτίστως τον εκλογικό μηχανισμό των ιδίων (Κόμματα, ΜΜΕ, Συντεχνίες, ρουσφέτια, ομηρίες) και κατ’ εξοχή τους μηχανισμούς των δύο μεγάλων κομμάτων τα οποία υπηρετούσαν κατά πρόσωπο και δημοτικό σχήμα, καθώς υπάκουαν στην «αρχή» της επίδοσης χρίσματος, μια υποτελής διαδικασία η οποία ουσιαστικά επέβαλε τον υποψήφιό της.
Είναι γεγονός ότι για τον κ. Τσουμάνη δεν υπάρχουν δείγματα αυτοδιοικητικής γραφής θετικής ή αρνητικής στα πλαίσια του Ενιαίου Δήμου ως προς το εχέγγυο της υποψηφιότητας, καθ’ ότι θεωρείται αν όχι νεοφώτιστος, τουλάχιστον νεοεισερχόμενος ως υποψήφιος δήμαρχος και αποφασιστικά πλέον. Και μόνο το γεγονός αυτό, τον καθιστά ενδεχομένως πολλά υποσχόμενο, άμα τη αληθεία των προφορικών προεκλογικών του λόγων και των περγαμηνών των προσώπων τα οποία των πλαισιώνουν το ψηφοδέλτιό του. Αυτό, για το λόγο ότι, και αυτός δεν διατυπώνει κάπου γραπτά τις προγραμματικές θέσεις του, τρόπος με τον οποίο θα καθιστούσε σαφή την παρουσία του, προκειμένου να τις γνωστοποιήσει στο εκλογικό σώμα, ενώ παράλληλα θα εξασφάλιζε και το "σκρίπτα μάνετ" των μελλούμενων αυτοδιοικητικών έργων και ημερών του, άμα τη εκλογή του.
Προς το παρόν διαπιστώνουμε ότι, δεν υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο με διατυπωμένες τις Προγραμματικών Θέσεις, ωστόσο γνωρίζουμε τουλάχιστον ότι, ο ίδιος και επικρίνοντας πρόσφατα την απερχόμενη δημοτική αρχή, δεσμεύτηκε προφορικά να θέσει σε προτεραιότητα για τρεις τομείς «που βρίσκονται σήμερα σε… χαμηλή πτήση», τον τουρισμό, την υλοτομία και την κτηνοτροφία, ενώ στο ίδιο πλαίσιο της προφορικότητας υποσχέθηκε έναν «νέο τρόπο διοίκησης για τους πολίτες». Και σε πιο πρόσφατες τηλεοπτικές δηλώσεις του κάνει λόγο για «στόχους» που πρέπει να είναι ανάλογοι των οικονομικών δυνατοτήτων, παράλληλα τονίζει «ο συνδυασμός που δημιουργήθηκε και όπως σημειώνεται, σκοπό έχει να αντισταθεί και να αντιδράσει στην περαιτέρω υποβάθμιση της περιοχής μας και στην αδιαφορία της δημοτικής αρχής.» Παράλληλα κάνει λόγο για ένα «διαφορετικό πρότυπο διοίκησης στο Δήμο και για μια άλλη προοπτική στο Ζαγόρι, διάφορη της στασιμότητας και της εσωστρέφειας.» και δεν είναι ο μόνος ο οποίος συζητά και προτείνει σε αυτή βάση.
* Προγραμματικές Θέσεις
Για των στραβών το άδικο
Επειδή ουδέποτε ήταν και ούτε είναι στην πρόθεσή μας να αδικήσουμε την απερχόμενη δημοτική αρχή (πολίτευση/αντιπολίτευση) πόσο μάλλον να υποβαθμίσουμε το έργο της, παραθέτουμε επιγραμματικά τα βασικά επιτεύγματά της:
1. Πρόνοια και αρωγή στο κεφάλαιο Τουρισμός για μια διαρκή και στα 100% της πληρότητας τουλάχιστον για τις τυπικά θεωρούμενες τουριστικές περιόδους και αυτό σε συνεργασία με το συλλογικό όργανο των τουριστικών επιχειρηματιών του Ζαγορίου οι οποίοι χαίρουν οικονομικής ανακούφισης και ευοίωνης προοπτικής.
2. Εποπτεία και άμεση δράση στην συντήρηση από άκρου εις άκρον του οδικού δικτύου του Ζαγορίου, τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή και απρόσκοπτη διακίνηση των δημοτών και των επισκεπτών στους προορισμούς των επί παντός καιρού και πάσης εποχής.
3. Υπεύθυνη και αποτελεσματική ανταπόκριση στα κατά τόπους δια των εκπροσώπων των τοπικών συμβουλίων οι οποίοι αδιάκοπα επέβλεπαν και εισηγούνταν στην δημοτική αρχή παρεμβάσεις οι οποίες αφορούσαν σε στη συντήρηση ή επισκευή, όπως, καλντεριμιών, λιθοδομών, εκχωρημένων δημόσιων κτιρίων, ιστορικών κτισμάτων και μνημείων, δικτύου ύδρευσης, βοσκοτόπων, μονοπατιών κ.ά. καθώς και πάσης καθημερινής προβληματικής η οποία έχριζε ικανοποίησης.
4. Την κατ’ αρχήν μέριμνα για εξασφάλιση λειτουργικής ετοιμότητας στην υποδοχή και στην ενημέρωση για καθοδηγούμενη πρόσβαση και δημιουργική απασχόληση των επισκεπτών στα ιδιαίτερα περιβάλλοντα πολιτιστικής κληρονομιάς του Ζαγορίου, όπως, μουσεία, πινακοθήκες, ιδιωτικές συλλογές και μόνιμες εκθέσεις, λαϊκά αρχιτεκτονικά και θρησκευτικά μνημεία και ιδιαίτερα όσων έχουν περιέλθει στην ευθύνη του Δήμου.
5. Την μεγαλοθυμία τους να ενδώσουν στα παρακάλια της φύσης για την ανάδειξη των ιδιαίτερων πτυχών του φυσικού περιβάλλοντος του οποίου το φυσικά αρχιτεκτονημένο ανάγλυφο από νερό, πέτρα και ρίζα, δέχτηκε πάνω του ένα ευρύτατο πλέγμα σημασμένων περιπατητικών διαδρομών και αξιοθέατων θέσεων, ενώ παράλληλα υπαγόρευσε και διεξάγει επιτυχώς την τελευταία τριετία τους Ορεινούς Μαραθώνιους, παρούσης και της δημοτικής αρχής.
6. Μας διαφεύγουν τα σημαντικά.
Εκτιμούμε ότι αυτά (6) είναι αρκετά και μας καλύπτουν επαρκώς από τον εκτραπέντα Άραχθο ως τον ευτραφέντα Βοϊδομάτη.
Γεια σου Οσμάν Ντάκα
Συμπερασματικά και ενισχύοντας την πεποίθησή μας, θεωρούμε ότι, τα παραπάνω δεν αποτελούν δικές μας και μόνο διαπιστώσεις, καθώς ούτε καταγγελτική διάθεση έχουμε ή πρόθεση κακόβουλη για μονομερή κριτική στα παρελθόντα και μελλούμενα αυτοδιοικητικά πρόσωπα και πράγματα τα οποία εκθέσαμε σε αυτές τις σελίδες, καθώς ο χρόνος ήδη μετρά αντίστροφα, με μηδενισμό την 18η Μαΐου 2014.
Ως μέλη της Πρωτοβουλίας Διαλόγου Νέων Πολιτών και δημότες Ζαγορίου, τονίζουμε ότι, μένουμε - μέχρι νεοτέρας τηλεμαχίας - στα όσα διημείφθησαν στην τηλεμαχία της 24ης Απριλίου στο “ΗΠΕΙΡΟΣ TV1” όπου οι τέσσερις υποψήφιοι δήμαρχοι βρέθηκαν “καρσί” με την αλήθεια τους ή με το ψέμα τους και με όσο μακριά ή κοντά ποδάρια μπορεί να είχαν ή να έχουν η αλήθεια και το ψέμα εκάστου, αν και τούτη η “ώρα” είναι μόνο για αλήθειες.
Αληθές το γεγονός ότι, η αλήθεια δεν φοράει ρολόι, απλά εμείς την καλούμε στην ώρα της.
Να μου γράφεις να μη σ΄ αλησμονώ
Άνεργε/η, ξενοδόχε, εστιάτορα, κεφεπώλη, κτηνοτρόφε, δασεργάτη, επιστήμονα, νοικοκύρη, αν πιστεύεις ότι οι τα παιδιά του Καποδίστρια και τα εγγόνια του Καλλικράτη θα σε σώσουν από μόνοι τους και με την αρίστη των προθέσεών τους χωρίς δική σου εμπλοκή στη ζητούμενη συλλογικότητα του κλάδου σου ή του μεμονωμένου επιτηδεύματός σου , τότε, "έχεις τη θηλειά και σου λείπει μόνο το σαπούνι", τρόπος του προλέγειν.
Συντοπίτισσες/τες, αν και τα ευχολόγια δεν παράγουν έργο, ωστόσο έτσι εθιμικά, απευχόμενοι τα χειρότερα και ευχόμενοι τα καλλίτερα για τον όμορφο τόπο μας και τους ευγενικούς ανθρώπους του, σας απευθύνουμε θερμό χαιρετισμό και καλή δημοτική πολιτεία.
Τέλος, ευχόμαστε το “σιδεροκέφαλο” για τους νεοεισερχόμενους στα δημοτικά πράματα και ανακαινισμένη την παρουσία τους οι προθητεύσαντες και αισίως απερχόμενοι.
Και, στο νου σας ότι, όταν στο Ζαγόρι προφέρουμε "Ζαγόρι", εννοούμε ένα Ζαγόρι ενιαίο, συλλογικό, χωρίς σύνορα και μεταλλάξεις.
Καλή σας επιτυχία κ.κ. άρχοντες!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΝΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΖΑΓΟΡΙΟΥ
ΥΓ: Μόλις φτάσουν στα χέρια μας οι Προγραμματικές Θέσεις των υποψήφιων θα τις συνδέσουμε αμέσως και ως έχουν.
* 2. «Ζαγόρι με συνέχεια» (!)
* 4. «Νέα πρόταση για το Ζαγόρι» (!)
_________________________________________________________________________________
..
